Nakon žalbe ministra Crosetta, počele su istrage u koje je uključen podoficir Guardia di Finanza optužen da je ušao u povjerljive kompjuterske sisteme u potrazi za informacijama koje bi pružio Alert Banke Italije u vezi sa sumnjivim finansijskim transakcijama, poznatim kao SOS. Podoficir, sa kojim je na početku istrage razgovaralo rimsko tužilaštvo, rekao je da je na potpuno zakonit način poštovao interni protokol Nacionalne direkcije za borbu protiv mafije, DNK. U DNK je vojnik radio u ime zamjenika državnog tužioca koji je u to vrijeme bio zadužen za SOS službu.
Tako u saopćenju ured tužioca iz Peruđe Raffaelea Cantonea objašnjava suštinu tekućih istraga o navodnom dosijeu ličnosti iz svijeta politike, institucija i biznisa: “Od aprila ured nastavlja sa istragama o apsolutnoj povjerljivosti koje su šire od žalbe ministra Crosetta i koje su se u odnosu na prvobitnu hipotezu o kršenju povjerljivih informacija očito proširile samo na štetu načelnika odbrane, a brojni upiti su već su ljudi i pregledali značajnu količinu dokumenata”.
Na Crosettu je pažnja finansijera bila usmjerena na porezne prijave i druge osjetljive podatke prije nego što je poduzetnik u potpunosti ušao u politiku. Ali linija istrage otkrila je da se ne radi samo o Korsetu pod lupom finansijera već i o preko stotinu istaknutih ličnosti italijanskog političkog, institucionalnog i poslovnog sistema. Poenta je da se otkrije zašto je nevjerni finansijer vodio ovakve dosijee i prije svega u ime kojeg subjekta.
Prema tezi maršala Guardia di Finanza, postojalo je prećutno ovlaštenje da se slobodno kreće između različitih baza podataka u potrazi za informacijama koje bi mogle biti korisne različitim okružnim tužilaštvima, na osnovu istražnih ideja identificiranih i na nečijim samoinicijativno upravo na osnovu SOS-a Banke Italije. SOS koji se prosljeđuju Finansijskoj policiji koja ih potom prosljeđuje Nacionalnoj upravi za borbu protiv mafije. Sve je bilo linearno osim što se ispostavilo da bi svi ti podaci ostali na podoficirskom računaru, a ne bi, kako se očekivalo, poslani nadležnim tužiocima da nastave istragu o sumnjivim kretanjima. Niti bi bilo zahtjeva raznih tužilaštava koji bi imali za cilj istragu položaja preko stotinu imena koja su pod lupom.
Kako Corsera piše, jedan od sudija za DNK vjerovatno bi mogao biti mračni direktor ove aktivnosti, dok bi maršal bio kriv samo za to što je koristio kompjutere jedinice valutne policije glavnog grada uprkos tome što je bio zadužen za DNK. Hipoteza je - za demonstriranje, piše Corsera - da je štit Državnog tužilaštva, a moguće i blanko delegaciju prema neformalnom protokolu dogovorenom s tom kancelarijom, koristio u druge svrhe. Možda po proviziji od drugih subjekata. Sumnja u dosije proizilazi upravo iz istraga proširenih na druge sisteme koji nisu povezani sa DNK.
Druga slavna imena koja su do sada procurila i koja su završila u mreži finansijera su bivši premijeri Matteo Renzi i Giuseppe Conte, novinar Rocco Cassalino i fudbaler Rome Francesco Totti. Međutim, postoje mnoga druga imena poznatih ljudi čiji se podaci čuvaju u posebnim posebnim fasciklama unutar finansijerovog kompjutera i koje peružansko tužilaštvo istražuje sa apsolutnom depešom.
Pretplatite se na naše novine!