Τα παράδοξα που υπάρχουν στην αγορά εργασίας μας είναι εμφανή και ένα από αυτά επισημαίνεται σε αυτό το σημείωμα του ερευνητικού γραφείου CGIA: εάν οι άνεργοι στην Ιταλία είναι μόλις κάτω από δύο εκατομμύρια, εκ των οποίων περίπου 800 χιλιάδες είναι μεταξύ 15 και 34 ετών.Istat, «Εργαζόμενοι και άνεργοι», Ρώμη, 2 Οκτωβρίου 2023], σύμφωνα με τον υπουργό μας Εργασίας [Marina Elvira Calderone, ομιλία στο Confcommercio Forum με τίτλο: «Οι πρωταγωνιστές της αγοράς και τα σενάρια για τη δεκαετία του 2000», Ρώμη, 19 Απριλίου 2023], ωστόσο, θα υπήρχαν ένα εκατομμύριο μέρη που δεν μπορούν να βρουν οι εταιρείες.
Ας είμαστε ξεκάθαροι, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. στη χώρα μας η προσφορά και η ζήτηση πάλευαν πάντα να συναντηθούν. ΟΧΙ μονο. Όσοι αναζητούν εργασία έχουν συχνά σημαντικό μορφωτικό και βιωματικό έλλειμμα σε σύγκριση με τις επαγγελματικές δεξιότητες που απαιτούνται από τις οικονομικές δραστηριότητες.
Τούτου λεχθέντος, το γεγονός παραμένει ότι εξακολουθούμε να έχουμε πολλούς ανθρώπους, ειδικά νέους, χωρίς δουλειά, ενώ πολλές εταιρείες, ακόμη και στον Νότο, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν σημαντικό μέρος των παραγγελιών, καθώς δεν διαθέτουν επαρκές ανθρώπινο δυναμικό. για την αντιμετώπιση αυτών των νέων παραγγελιών. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης μας δίνει μια ανησυχητική εικόνα: πολλές οικογένειες συνεχίζουν να παραμένουν σε συνθήκες οικονομικής αστάθειας και εξίσου πολλές επιχειρήσεις, που δεν μπορούν να αυξήσουν την παραγωγική τους δραστηριότητα, δεν μπορούν να μεγαλώσουν σε μέγεθος και να δημιουργήσουν νέο πλούτο για διανομή.
Συγκολλητές, γιατροί, μηχανικοί, σοβατζήδες δεν υπάρχουν πουθενά
Χάρη στα δεδομένα που προέκυψαν από την περιοδική έρευνα του Excelsior που διενεργήθηκε μεταξύ Ιταλών επιχειρηματιών από την Unioncamere-Anpal, το ερευνητικό γραφείο CGIA απαριθμεί τα πρώτα 50 επαγγελματικά στοιχεία που είναι δύσκολο να βρεθούν. Σχεδόν αδύνατο να βρεθούν συγκολλητές ηλεκτρικού τόξου, γενικοί ιατροί, ηλεκτρονικοί/μηχανικοί τηλεπικοινωνιών, σοβατιστές (που περιλαμβάνουν επίσης σοβατιστές, διακοσμητές και γυψοσανίδες) και διευθυντές εταιρειών (ιδιωτικών σχολείων και ιδιωτικών εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης ). Από αυτό το πρώτο μπλοκ, σε 8 στις 10 περιπτώσεις η αναζήτηση επιχειρηματιών (ιδιωτικών και δημοσίων) μετατρέπεται σε αποτυχία.
Εξίσου δύσκολο να βρεθούν στην αγορά εργασίας είναι οι μηχανικοί δοκιμών, οι νοσοκόμες/μαίες, οι ηλεκτρονικοί τεχνικοί (εγκαταστάτης και συντηρητής υλικού), οι ταπετσαρίες και οι κατασκευαστές στρωμάτων, οι εργαζόμενοι σε μηχανήματα κλώσης και περιέλιξης, οι συγκολλητές και οι φλογοκόφτες. , οι ηλεκτρονικοί μηχανικοί, οι ηλεκτρολόγοι και εργάτες που απασχολούνται σε μηχανικούς αργαλειούς για την ύφανση και το πλέξιμο. Από αυτό το δεύτερο μπλοκ, σε 7 στις 10 περιπτώσεις τα επιχειρηματικά αιτήματα παραμένουν ακάλυπτα.
Στα βορειοανατολικά, σχεδόν μία θέση εργασίας στις δύο παραμένει απλήρωτη.
Αν στο Βορρά αναζητούν κυρίως σερβιτόρους, καταστηματάρχες και καθαρίστριες, στο Νότο η ζήτηση συγκεντρώνεται στους κτίστες και, επίσης, εδώ, σε σερβιτόρους και μαγαζιούχους.
Μεταξύ των τεσσάρων γεωγραφικών διαμερισμάτων της χώρας, ωστόσο, οι μεγαλύτερες δυσκολίες εύρεσης υπαλλήλων εμφανίστηκαν στα βορειοανατολικά. Στην πραγματικότητα, στο Bolzano, το υψηλότερο ποσοστό επίπτωσης 2022 τοις εκατό καταγράφηκε το 52,5. Ακολουθούν οι Πορντενόνε με 52%, Γκορίτσια με 48,8, Παβία με 48,3, Τρέντο με 47,9, Ούντινε με 47,8, Μπολόνια και Βιτσέντσα με 47,7, Λέκο με 46,9, 46,8 και Πάντοβα με 15. Αν και το επίπεδο ανεργίας στις νότιες περιοχές είναι κατά μέσο όρο περίπου 3 τοις εκατό, ακόμη και σε αυτό το τμήμα μία στις τρεις νέες θέσεις εργασίας κινδύνευε να μην καλυφθεί. Οι υψηλότερες κορυφές, ωστόσο, παρατηρούνται στο Κιέτι και την Λ' Άκουιλα με 43,6 τοις εκατό, στην Καλτανισέτα με 40,5 τοις εκατό, στην Κάλιαρι με 39,2 τοις εκατό, στο Μπρίντιζι και στο Σάσαρι με 39, στις Συρακούσες με 38,8, στην Ιζέρνια, στη Ματέρα και στην Πεσκάρα με 38,5, Μπενεβέντο με 38,1 και μετά όλοι οι άλλοι.
Από το 2017, οι δυσκολίες πρόσληψης έχουν υπερδιπλασιαστεί
Αναλύοντας την ποσοστιαία επίπτωση των δυσκολιών στις προμήθειες, από το 2017 έως σήμερα (Σεπτέμβριος 2023) έχει υπερδιπλασιαστεί. Αν πριν από έξι χρόνια μόνο το 21,5 τοις εκατό των επιχειρηματιών που ερωτήθηκαν δήλωναν ότι αγωνίζονται πολύ για να βρουν νέο προσωπικό, στην έρευνα του περασμένου μήνα το ποσοστό αυξήθηκε στο 47,6 τοις εκατό.
Είναι σαφές ότι η τάση πρόκειται να αυξηθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια. Ο συνδυασμός της μείωσης της γεννητικότητας και της προοδευτικής αύξησης του μέσου όρου ηλικίας αναμένεται να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα στους επιχειρηματίες που, μεταξύ άλλων, θα κληθούν να αντικαταστήσουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων που οφείλονται για συνταξιοδότηση.