Στο Σαχέλ, η Ιταλία βλέπει τον Νίγηρα ως στρατηγικό εταίρο, μια σταθερή χώρα πλούσια σε πόρους που προσφέρει επίσης εξαιρετικές επενδυτικές ευκαιρίες και κερδοφόρες συνεργασίες μεταξύ ιδιωτών και κοινού, εφόσον "φτάνουν έγκαιρα". Έτσι ο πρέσβης της Ιταλίας στο Niamey, Emilia Cat, παρουσιάζει την αφρικανική χώρα σε ιταλικές εταιρείες, σε συνέντευξή της στην AGI.
"Η Ιταλία είναι μεταξύ εκείνων των χωρών που κοιτάζουν με ενδιαφέρον την ανάπτυξη αυτής της αγοράς και γενικά αυτής ολόκληρης της περιοχής της Σαχελίας και είναι η έντονη επιθυμία μου να συνοδεύσω όσο το δυνατόν περισσότερο τις ιταλικές εταιρείες που θέλουν να ξεκινήσουν τις δραστηριότητές τους σε αυτό το σχετικά ακόμα αμόλυντο πλαίσιο όπου, ωστόσο, είναι απαραίτητο να φτάσετε έγκαιρα», τονίζει ο υψηλόβαθμος Ιταλός διπλωμάτης.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ξεκινήσουν συνεργασίες για την ενθάρρυνση της επιχειρηματικής ανάπτυξης προκειμένου να επιτραπεί "ενίσχυση της οικονομικής δομής και ανάπτυξης του Νίγηρα προς όφελος της σταθερότητάς του, που αποτελεί πρωταρχικό στρατηγικό συμφέρον για την Ευρώπη».
Το σημείο εκκίνησης για την αλλαγή παραδείγματος στην εξέταση του Νίγηρα και της περιοχής του Σαχέλ, τόσο εκτεταμένη όσο η Ευρώπη, ήταν, όπως θυμάται ο Gatto "την προνοητικότητα να καλύψουμε το κενό μας στην παρουσία, αναχαιτίζοντας αμέσως την αυξανόμενη διεθνή προσοχή ".
Πράγματι, για δεκαετίες η κυρίαρχη αφήγηση για το επικρατούσα τάση θεωρούσε τον Νίγηρα ως μια απομακρυσμένη ακτή, άγνωστη στους περισσότερους, για την οποία συζητήθηκε ουσιαστικά λόγω των μεγάλων κυκλικών λιμών. Τότε η ιταλική παρουσία περιοριζόταν μόνο στην αναπτυξιακή συνεργασία. Εδώ και περίπου 15 χρόνια, το Σαχέλ έχει αποκτήσει ολοένα και μεγαλύτερη σημασία ως το σκηνικό μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων που βλέπουν την Ιταλία και διάφορες ευρωπαϊκές χώρες - ξεκινώντας από την πρώην γαλλική αποικιακή δύναμη - να συμμετέχουν ουσιαστικά στην πρώτη γραμμή στα μέτωπα της ασφάλειας, της μετανάστευσης και της μετανάστευσης. ανάπτυξη.
"Στην πραγματικότητα, είναι ένα απόθεμα εδάφους μεταξύ των χωρών που συνορεύουν με τη νότια ακτή της Μεσογείου και των χωρών του Κόλπου της Γουινέας, από το οποίο προέρχονται πολλοί μετανάστες που κατευθύνθηκαν προς την Ευρώπη, χαρακτηριστικά που κάνουν την Περιφέρεια πολύ πιο κοντά στην Ευρώπη και την Ιταλία από όσο φαίνεται», υπογραμμίζει ο διπλωμάτης, τονίζοντας τη στρατηγική θέση του Νίγηρα.
Εκτός από αυτά τα χαρακτηριστικά της γεωγραφικής κεντρικότητας, η Ρώμη έχει αξιολογήσει την πολιτική σταθερότητα του Νίγηρα ως καθοριστικό στοιχείο, καθοδηγείται από δημοκρατικά εκλεγμένη ηγεσία, μια σχεδόν εξαίρεση στην περιοχή όπως αποδεικνύεται από τα πρόσφατα στρατιωτικά πραξικοπήματα στην περιοχή Μπουρκίνα Φάσο και αυτές του 2020-2021 σε Μάλι. Η εντατικοποίηση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ιταλίας και Νίγηρα οδήγησε σεεγκαίνια πρεσβείας στο Niamey το 2017 και έκτοτε η συνεργασία ενισχύθηκε και αναπτύχθηκε γρήγορα και γόνιμα, ανοίγοντας επίσης στον πολιτικό και στρατιωτικό τομέα.
Οι προκλήσεις δεν λείπουν και για να τις αντιμετωπίσουμε Ο Νίγηρας προσβλέπει τώρα στην Ιταλία ως "εταίρο αναφοράς", ειδικά στη διαχείριση της μετανάστευσης, στην καταπολέμηση της προώθησης της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας, στον περιορισμό των περιβαλλοντικών προκλήσεων και στην ανάπτυξη.
"Με την ενσυναίσθητη προσέγγισή μας, χωρίς κρυφές ατζέντες, μπορούμε επίσης να υπολογίζουμε εδώ, όπως και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, σε ένα αδιαμφισβήτητο κεφάλαιο συμπάθειας με τον λαό και την ηγεσία του Νίγηρα.«Ακόμα αναφέρει ο Ιταλός διπλωμάτης.
Αν ο πρόεδρος Μοχάμεντ Μπάζοχμ είναι μια φιγούρα αναγνωρισμένου επιπέδου και η κυβέρνησή του αποτελείται από μια συνεκτική και αποφασιστική ομάδα, "η χώρα χρειάζεται οπωσδήποτε την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας«Για να ενισχύσουμε την πρόοδο που έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής σε περισσότερους τομείς, είπε ο διπλωμάτης. Σίγουρα η σκιά της ανασφάλειας και της τρομοκρατικής απειλής μιας μήτρας τζιχαντιστών απλώνεται πάνω από τον Νίγηρα, ενώ οι περιοχές της πρωτεύουσας Niamey, Agadez (Κέντρο) και Zinder (Ανατολή) πρέπει να θεωρούνται περιοχές μικρότερου κινδύνου. Ολόκληρη η εθνική επικράτεια, από την άλλη πλευρά, περιβάλλεται από εξαιρετικά ασταθείς περιοχές, γι' αυτό οι ιταλικές αρχές συμβουλεύουν να μην μεταβείτε στον Νίγηρα, εκτός από λόγους ανάγκης ή εργασίας.
"Οι κύριες απειλές εντοπίζονται στα νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά σύνορα της χώρας, αντίστοιχα στην περιοχή των τριών συνόρων με το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο, συχνά σκηνή εισβολών από μη κρατικές ένοπλες ομάδες τζιχαντιστικής καταγωγής και στην περιοχή της λίμνης Τσαντ, όπου δρουν τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Μπόκο Χαράμ», πρόσθεσε.
Ένα άλλο μέλημα προτεραιότητας για την Ιταλία και την Ευρώπη είναι η διαχείριση της παράνομης διακίνησης και της παράνομης μετανάστευσης, έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της συνεργασίας Ιταλίας-Νίγηρα. Λόγω της κεντρικής του θέσης, ο Νίγηρας είναι ένα φυσικό σταυροδρόμι, όπου περνούν ροές κάθε είδους, ακόμη και από τα σύνορα που είναι ανοιχτά προς τα βόρεια με τη Λιβύη.
"Επενδύουμε πολλά, με μια στρατηγική προσέγγιση που αναπτύσσεται σε δύο κατευθύνσεις: αφενός μέσω μιας ενισχυμένης συνεργασίας με τις τοπικές αρχές, αφετέρου σε συνεργασία με τις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών που ασχολούνται με τις μεταναστευτικές ροές, όπως ο ΔΟΜ και η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.«Λέει ο Γκάτο. Μια άλλη πτυχή της ιταλικής παρέμβασης σχετικά με αυτές τις προκλήσεις αφορά μεγαλύτερη προσοχή στην ανάπτυξη των πληθυσμών που ζουν κατά μήκος των μεταναστευτικών οδών, με στόχο την προώθηση της δημιουργίας εναλλακτικών οικονομιών αντικατάστασης τόσο στις άτυπες που δημιουργούνται γύρω από την παράνομη μετανάστευση όσο και στις εγκληματικές. του λαθρεμπορίου και των μισθοφορικών πολέμων.
"Προφανώς δεν είναι εύκολο να αλλάξουν ριζικά οι δείκτες ενός πολύπλοκου φαινομένου όπως αυτό της μετανάστευσης σε διάστημα μηνών, αλλά έχει καταγραφεί πρόοδος, τόσο όσον αφορά τη συγκράτηση των ροών όσο και τη σταθεροποίηση των πληθυσμών σε διέλευση και υποδοχή, και την αύξηση του πληθυσμού. «προσοχή και συνεργασία εκ μέρους των τοπικών αρχών», σχολιάζει ο πρέσβης.
Ταυτόχρονα, η δέσμευση της Ιταλίας για αναπτυξιακή συνεργασία στον Νίγηρα παραμένει πολύ ισχυρή, με μία ετήσιο προϋπολογισμό 50 εκατ. ευρώ, που απευθύνεται κυρίως στους τομείς της ανθρωπιστικής βοήθειας και της έκτακτης ανάγκης, της βοήθειας, της μετανάστευσης, της αγροτικής ανάπτυξης και πρόσφατα επίσης στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης.
Παράλληλα με την παραδοσιακή συνεργασία, η στρατιωτική συνεργασία με την Διμερής Αποστολή Υποστήριξης στη Δημοκρατία του Νίγηρα (MISIN)με διοικητή τον συνταγματάρχη της πολεμικής αεροπορίας, Davide Cipelletti.
Η αποστολή προβλέπει προοδευτική ανάπτυξη με μέση ετήσια χρήση έως 295 στρατιώτες κατ' ανώτατο όριο, 160 χερσαία οχήματα και 5 εναέρια οχήματα. Η εντολή του είναι να υποστηρίξει την ανάπτυξη των Νιγηριανών Δυνάμεων Ασφαλείας για την αύξηση της ικανότητας με στόχο την καταπολέμηση του φαινομένου της παράνομης διακίνησης και των απειλών για την ασφάλεια και τη συμβολή στις δραστηριότητες επιτήρησης συνόρων και εδαφών και στην ανάπτυξη της αεροπορικής συνιστώσας της Δημοκρατίας του Νίγηρα. Το MISIN αποτελεί μέρος μιας κοινής ευρωπαϊκής και αμερικανικής προσπάθειας για τη σταθεροποίηση της περιοχής και την ενίσχυση των δυνατοτήτων εδαφικού ελέγχου των νιγηριανών αρχών και των χωρών του G5 Sahel (Νίγηρας, Μάλι, Μαυριτανία, Τσαντ και Μπουρκίνα Φάσο). Η πλευρά της στρατιωτικής συνεργασίας έχει επίσης θετικές επιπτώσεις σε πολιτικό επίπεδο.
"Το MISIN έχει δημιουργήσει έναν ισχυρό δεσμό με τις αρχές και την τοπική κοινότητα, μέσω του οποίου το ιταλικό στρατιωτικό προσωπικό δεσμεύεται επίσης να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις για την υγεία του νιγηριανού λαού». εξηγεί ο πρέσβης Gatto. Πρόσφατα, στο πλαίσιο της πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας, η Ιταλία δώρισε ιατρικό εξοπλισμό στο μαιευτήριο του Niamey, το οποίο συγκρίνεται σε εθνικό επίπεδο με το υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων στον κόσμο».
Σύμφωνα με την Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, το 44,5% του πληθυσμού του Νίγηρα είναι φτωχός και η χώρα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην παγκόσμια κατάταξη για τον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης. Συμπτωματικά δεδομένα της μεγάλης δυσκολίας εξόδου από την υπανάπτυξη παρά τις τεράστιες δωρεές πόρων και τη μεγάλη προσοχή της διεθνούς κοινότητας. Για να επιβραδυνθεί η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη του Νίγηρα, υπήρξαν πολλές συνεχείς αιτίες που συμβάλλουν τις τελευταίες δεκαετίες, και συγκεκριμένα "ένα μείγμα ανασφάλειας, γεωγραφικής θέσης χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα, ακραίων κλιματικών συνθηκών, ερημοποίησης, τεράστιας εδαφικής επέκτασης, σύνθεσης από πολύ διαφορετικές εθνοτικές ομάδες του πληθυσμού και πολύ ισχυρή δημογραφική πίεση".
Ως εκ τούτου, ο Νίγηρας δεν αποτελεί εξαίρεση από το μεγάλο «αφρικανικό παράδοξο», από το οποίο, ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών χειραφετείται χάρη στη διαρκή ανάπτυξη ικανή να δημιουργήσει περισσότερη ευημερία για τους πληθυσμούς. Για να επιτρέψει στον Νίγηρα να ακολουθήσει το μονοπάτι της ανάπτυξης, η άρχουσα τάξη του προσπαθεί να στρέψει την προσοχή των χορηγών από αποκλειστικά ανθρωπιστική και κοινωνική συνεργασία σε μια συνεργασία που περιλαμβάνει επίσης μια οικονομική προοπτική, μέσω της δημιουργίας εταιρικών σχέσεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για το εμπόριο, μια πραγματική μοχλός ανάπτυξης. Σε αυτή την προοπτική, η κυβέρνηση προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές στη ρύθμιση της εκμετάλλευσης του πλούσιου υπεδάφους.
Ο Νίγηρας είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός ουρανίου στον κόσμο και ο έκτος σε αποθέματα, καθώς και την ιδιοκτησία εξόρυξη χρυσού, Από κοβάλτιο στα οποία προστέθηκαν πρόσφατα σημαντικά ευρήματα του κοιτάσματα πετρελαίου. Εκτός από την παραδοσιακή παρουσία της Γαλλίας, η χώρα έχει ανοίξει τις πόρτες της σε εταιρείες του Κίνα, την Τουρκία και άλλα ευρωπαϊκά έθνη.