Σε 3 μήνες έχασα σχεδόν 11 χιλιάδες τεχνίτες: αλλά το χειρότερο δεν έχει έρθει ακόμη. Χωρίς ενίσχυση, 100 χιλιάδες λιγότερα μέχρι το τέλος του έτους
Τους πρώτους 3 μήνες του τρέχοντος έτους, ο συνολικός αριθμός βιοτεχνικών επιχειρήσεων στην Ιταλία μειώθηκε κατά 10.902 μονάδες, αρνητικό ποσοστό, ωστόσο, σύμφωνα με αυτό που καταγράφηκε την ίδια περίοδο των προηγούμενων 3 ετών.
Το χειρότερο, αναφέρει το CGIA, δυστυχώς θα έρθει τους επόμενους μήνες, όταν η αρνητική οικονομική επίδραση του Covid θα γίνει αισθητή με μεγαλύτερη ένταση.
Ο συντονιστής του Γραφείου Σπουδών Paolo Zabeo δηλώνει:
«Σε αυτούς τους δυόμισι μήνες κλειδώματος, πολλοί τεχνίτες χωρίς καμία εισοδηματική υποστήριξη έχουν αντιμετωπίσει δυσκολίες και υπήρχαν λίγοι που εικάζουν να ρίξουν την πετσέτα και να κλείσουν οριστικά την πύλη. Μετά από μια εβδομάδα επαναλειτουργίας, η διάθεση πολλών ιδιοκτητών μικρών επιχειρήσεων έχει αλλάξει. Υπάρχει η επιθυμία να πολεμήσουμε, να αντισταθούμε, να αναβιώσουμε την οικονομική περιουσία της επιχείρησης κάποιου. Δυστυχώς, δεν θα επιβιώσουν όλοι και δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι μέχρι το τέλος του έτους το συνολικό απόθεμα βιοτεχνιών στη χώρα θα μειωθεί κατά σχεδόν 100 χιλιάδες μονάδες, με απώλεια τουλάχιστον 300 χιλιάδων θέσεων εργασίας ".
- Η κρίση προέρχεται από μακριά: τα τελευταία 11 χρόνια έχουν χάσει σχεδόν 200 χιλιάδες τεχνίτες
Η έκταση της συρρίκνωσης θα εξαρτηθεί από τα μέτρα στήριξης που θα θεσπίσει η κυβέρνηση τους επόμενους 2-3 μήνες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τελευταία 11 χρόνια το απόθεμα βιοτεχνικών επιχειρήσεων έχει μειωθεί κατά περίπου 200 χιλιάδες μονάδες, από τις 31 Μαρτίου 2020 οι βιοτεχνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία ανήλθαν σε 1.275.970.
Για να αποφευχθούν περαιτέρω θάνατοι από πολλά χειροτεχνικά καταστήματα έως το τέλος του 2020, η CGIA επαναλαμβάνει την ανάγκη παροχής σημαντικών μη επιστρεπτέων εισφορών σε αυτές τις δραστηριότητες και για την εξάλειψη των φορολογικών εσόδων για το τρέχον έτος: όπως «Irpef, Ires και Imu στα υπόστεγα.
Ο γραμματέας της CGIA Renato Mason λέει:
«Η χειροτεχνία χρειάζεται υποστήριξη γιατί είναι το στοιχείο της κοινωνικής συνοχής του παραγωγικού μας συστήματος. Εάν εξαφανιστούν οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, διακινδυνεύουμε να μειώσουμε σημαντικά την ποιότητα των προϊόντων μας στην Ιταλία. Είναι αλήθεια ότι με το διάταγμα επανέναρξης έχουν ληφθεί διάφορα μέτρα, όπως η μηδενική ισορροπία και η προκαταβολή Irap που οφείλεται τον Ιούνιο, η επαναπροσαρμογή των 600 ευρώ για τον Απρίλιο και η αφαίρεση του 60% των ενοικίων αλλά όλα αυτά εξακολουθούν να είναι ανεπαρκή για να αντισταθμίσουν την καταστροφική πτώση του κύκλου εργασιών που καταγράφηκε τους τελευταίους μήνες από πολλές μικρές επιχειρήσεις. Πάρα πολλά μέτρα που διακινδυνεύουν τη διασπορά των πόρων που διατίθενται σε πολλά ρεύματα τα οποία, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να διοχετεύονται μόνο σε τρεις κατηγορίες: οικογένειες, άμεση αποζημίωση σε επιχειρήσεις και φορολογικές περικοπές ".
- Επανεκκίνηση: οι επιχορηγήσεις είναι ένα μικρό πράγμα
Ακόμη και οι πολυαναμενόμενες μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις που θεσπίστηκαν με το διάταγμα αύξησης υπέρ των μικρών επιχειρήσεων κινδυνεύουν να μην έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, η οικονομική διάσταση του αναζωογονητικού είναι πολύ περιορισμένη. Οι δραστηριότητες που υπέστησαν το κλείδωμα, στην καλύτερη περίπτωση, καλύπτουν μόνο το 1/6 των ζημιών που σημειώθηκαν τον Απρίλιο.
Οι τέσσερις προσομοιώσεις πραγματοποιήθηκαν σε δραστηριότητες μικρών και μικρών σκαφών οι οποίες τον Απρίλιο του 2020 αναγκάστηκαν να κλείσουν τη δραστηριότητα με διάταγμα:
- κομμωτής με μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών που καταγράφηκε το 2019 σε 70 χιλιάδες ευρώ και ζημία, από τον Απρίλιο του 2020 έως τον Απρίλιο του 2019, άνω των 5.833 ευρώ, θα λάβει, σύμφωνα με τις διατάξεις του «διατάγματος επανέναρξης», το 20% αυτού του ελλείμματος. Στην πράξη, μόνο 1.167 €.
- ένας ξυλουργός κατασκευαστής επίπλων με ετήσιο κύκλο εργασιών 180 χιλ. ευρώ και απώλεια τον Απρίλιο του 2020 τον ίδιο μήνα του περασμένου έτους των 15 χιλ. ευρώ, θα λάβει, με αυτήν την ευθύνη, 3.000 ευρώ ή 20 τοις εκατό των χαμένων εσόδων ·
- μια κατασκευαστική εταιρεία με κύκλο εργασιών 450 χιλ. ευρώ δείχνει πτώση του κύκλου εργασιών κατά 37.500 ευρώ. Από τις διατάξεις του "διατάγματος επανέναρξης" θα λάβετε 5.625 ευρώ. Ποσό που αποκτήθηκε εφαρμόζοντας 15 τοις εκατό στην απώλεια.
- μια μεταλλουργική εταιρεία με ετήσια έσοδα 500 χιλ. ευρώ και έλλειμμα 41.667 ευρώ θα εισπράξει 6.250 ευρώ από το κράτος, που αντιστοιχεί στο 15% του ελλείμματος.
- Η κατανάλωση των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 75 δισεκατομμύρια
Ωστόσο, για να ανησυχείτε για το CGIA, δεν υπάρχει μόνο η έλλειψη πίστωσης που προσβάλλει τους τεχνίτες και γενικά όλες τις ΜΜΕ, αλλά και την πρόβλεψη της κατανάλωσης από τις ιταλικές οικογένειες για το τρέχον έτος. Σύμφωνα με το Def 2020, στην πραγματικότητα, η πτώση θα είναι 7,2%. Σε απόλυτους όρους, η κατάρρευση των αγορών σε σύγκριση με το 2019 θα είναι περίπου 75 δισεκατομμύρια και σε βάρος θα είναι πάνω απ 'όλα οι τεχνίτες, οι μικροί έμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι που ζουν σχεδόν αποκλειστικά στην οικιακή κατανάλωση. Εν ολίγοις, ο κύκλος εργασιών αυτών των μικρών επιχειρήσεων προορίζεται να πέσει καταστροφικά, σύροντας πολλά καταστήματα γειτονιάς προς το τελικό κλείσιμο. Όλα αυτά θα συνεπάγονται όχι μόνο ένα μικρό πρόβλημα απασχόλησης, αλλά και μια απότομη πτώση της ποιότητας ζωής. Όταν τα καταστήματα και τα μικρά καταστήματα κλείνουν, οι αστικές περιοχές γίνονται φτωχότερες και γίνονται εύφορο έδαφος για την εξάπλωση της υποβάθμισης, της εγκατάλειψης και του μικρού εγκλήματος.
- Μόνο η Τεργέστη, η Ιμπέρια και η Κατάνια έχουν μεγαλύτερο αριθμό καταχωρίσεων από τους τερματισμούς
Όπως είπαμε παραπάνω, η κρίση της βιοτεχνίας ξεκινά από μακριά. Από το 2009 έως το 2019, στην πραγματικότητα, χάσαμε το 12,2% των εταιρειών αυτού του τομέα (ιδίως κατασκευών, μεταφορέων και μηχανολογικών εταιρειών) και οι περιοχές που πλήττονται περισσότερο ήταν αυτές στο Νότο: Σαρδηνία -19%, Abruzzo - 18,8%, Umbria - 16,2%, Molise -16,1 και Σικελία - 15,9%.
Αν, από την άλλη πλευρά, αναλύσουμε τη θνησιμότητα κατά τη γέννηση που αναφέρεται στο πρώτο τρίμηνο του 2020, η Λομβαρδία (-1.814 εταιρείες), η Εμίλια Ρομάνια (-1.215), το Πιεμόντε (-1.068) και το Βένετο (-1.002) είναι οι περιοχές που έχουν καταχωρηθεί σε απόλυτους όρους το πιο αρνητικό υπόλοιπο.
Τέλος, σε επαρχιακό επίπεδο, και πάλι το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, σημειώθηκαν οι βαρύτερες καταστάσεις συρρίκνωσης των βιοτεχνικών επιχειρήσεων στις μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές. Ειδικότερα στο Τορίνο (-544), το Μιλάνο (-490), τη Ρώμη (-421), το Μπάρι (-346) και την Μπολόνια (-274). Από τις 105 επαρχίες που αναλύθηκαν, οι μόνες που είχαν θετική ισορροπία ήταν τρεις: Τεργέστη (+11), Ιμπέρια (+16) και Κατάνια (+76).
