Απλήρωτη έκρηξη: εάν δεν ληφθούν μέτρα με επαρκείς πόρους, το 30% των νοικοκυριών και των ΜΜΕ ενδέχεται να μην είναι πλέον σε θέση να πληρώνουν για ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο μέχρι το τέλος του έτους
Τουλάχιστον 35 δισ. ευρώ ανέρχεται η «κληρονομιά» που θα βρει ως προίκα η νέα κυβέρνηση. Ή μάλλον, το ποσό που θα έπρεπε να καταβληθεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, τουλάχιστον για να μειωθούν στο μισό οι επιπτώσεις της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης. Διαφορετικά, ο κίνδυνος πολλές επιχειρήσεις και άλλες τόσες οικογένειες να μην είναι σε θέση να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και, κατά συνέπεια, να κλείσουν την προμήθεια τους, είναι πολύ μεγάλος. Για να πούμε ότι είναι το Γραφείο Μελετών CGIA.
Πώς υπολογίστηκε αυτό το ποσό; Αν αναλογιστούμε ότι, σε σύγκριση με πέρυσι, οι αυξήσεις των τιμών της ενέργειας στην Κούβα το 2022 ήταν 127,4 δισ. ευρώ, το ποσό αυτό πρέπει να αφαιρεθεί από τα 58,8 δισ. στήριξη που παρείχε η κυβέρνηση Ντράγκι για την αντιμετώπιση των υψηλών λογαριασμών. Σε αυτό το τελευταίο ποσό περιλαμβάνονται και τα περίπου 14 δισ. που ενέκρινε χθες η κυβέρνηση Ντράγκι. Σε σύγκριση με το 2021, λοιπόν, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, καθαρά από τις χορηγούμενες ενισχύσεις, θα πρέπει να επωμιστούν το κόστος αύξησης του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου κατά σχεδόν 70 δισ. ευρώ.
• Πρέπει επίσης να εγκριθεί ο Νόμος για τον Προϋπολογισμό του 2023
Θεωρώντας απίθανο να μηδενιστεί αυτή η αύξηση, σύμφωνα με το Γραφείο Μελετών CGIA, το νέο στέλεχος που θα «βγεί» από τις κάλπες στις 25 Σεπτεμβρίου θα πρέπει να ανακτήσει τουλάχιστον το μισό (35 δις) μέχρι το τέλος του έτος για να στηρίξουμε όσους δεν έχουν χρήματα να τους πληρώσουν, διαφορετικά ο κίνδυνος να «καταρρεύσει» η χώρα είναι πολύ πιθανός. Μια οικονομική δέσμευση που θα ταρακουνήσει τις φλέβες στους καρπούς, δεδομένου ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, αν δεν «γλιστρήσουμε» προς την προσωρινή άσκηση, η νέα Βουλή θα πρέπει να εγκρίνει και τον νόμο για τον Προϋπολογισμό του 2023 για αρκετές δεκάδες δισ. ευρώ.
• Κινδυνεύουμε ότι μέχρι το τέλος του έτους το 30% των νοικοκυριών και των ΜΜΕ δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους
Σύμφωνα με τη δειγματοληπτική έρευνα που διεξήχθη τον περασμένο Φεβρουάριο από την Arte, το 15,4 τοις εκατό των ΜΜΕ και των οικιακών χρηστών (πολλοί από τους οποίους είναι αυτοαπασχολούμενοι και ΑΦΜ) δεν είχαν πληρώσει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου. Τα ανεξόφλητα ποσά ανήλθαν στα 26 εκατ. ευρώ, ποσό που εν τω μεταξύ σίγουρα έχει αυξηθεί. Πριν από επτά μήνες το ύψος των οφειλών κυμαινόταν κατά μέσο όρο μεταξύ 7-800 ευρώ το μήνα για οικιακούς χρήστες, περίπου 5 ευρώ για μικρές επιχειρήσεις και ΑΦΜ. Με τις αυξήσεις που χαρακτηρίζουν τους λογαριασμούς ρεύματος και φυσικού αερίου τους τελευταίους μήνες, αναφέρει το Γραφείο Μελετών CGIA, διατρέχουμε τον κίνδυνο μέχρι το τέλος του έτους να υπάρχουν τουλάχιστον 30 τοις εκατό εγχώριοι χρήστες και οι ΜΜΕ να μην μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς.
• Βοήθεια: 180 δισ. για τον Covid, «μόνο» 58,8 έναντι της ακριβής ενέργειας
Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις των υψηλών λογαριασμών που έπληξαν οικογένειες και επιχειρήσεις φέτος θα ήταν συγκρίσιμες με αυτές που προκάλεσε η πανδημία τα τελευταία 2 χρόνια. Υπενθυμίζουμε ότι μεταξύ του κλεισίματος που καθορίστηκε με διάταγμα για πολλούς οικονομικούς τομείς και των περιορισμών στην κινητικότητα των ανθρώπων που επιβάλλονται από το νόμο, μεταξύ 2020 και 2021 οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν εκταμιεύσει 180 δισεκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια. Χάρη στα αναψυκτικά, τις μη επιστρεπτέες εισφορές και τις εκπτώσεις φόρου, η χώρα έμεινε όρθια. Φυσικά, το δημόσιο χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ είχε ανέλθει στο 155% (έτος 2020), ωστόσο η κοινωνική κρίση παρέμεινε υπό έλεγχο και η χώρα μας, με ένταση μεγαλύτερη από πολλές άλλες, κατάφερε να ανακάμψει. Η απόδειξη αυτού είναι ότι, μέχρι σήμερα, ενώ εξακολουθεί να βρίσκεται σε ένα πολύ ανησυχητικό όριο, ο λόγος χρέους/ΑΕΠ έχει πέσει στο 148%. Με την ενεργειακή κρίση, όμως, το 2022 τα μέτρα για τον μετριασμό των ακριβών λογαριασμών ανήλθαν στα 58,8 δισ. ευρώ. πόροι οι οποίοι, πρέπει να τονιστεί, έχουν διατεθεί χωρίς να καταφεύγουμε σε καμία δημοσιονομική απόκλιση, ακόμη κι αν είναι προφανές σε όλους ότι φαίνονται ανεπαρκείς για να αντιμετωπίσουμε μια ενεργειακή κρίση που μας έχει φέρει πίσω σχεδόν 50 χρόνια. Τουλάχιστον έως ότου η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλει ανώτατο όριο στην τιμή του φυσικού αερίου και την αποσύνδεσή της από την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές.
• Δεν υπάρχει εναλλακτική: είναι απαραίτητο να γίνει η απόκλιση του προϋπολογισμού
Οι πρώτες 100 μέρες του νέου στελέχους θα είναι γεμάτες προβλήματα και δυσκολίες. Το ξέραμε. Και όποιος κερδίσει τις εκλογές, ειδικά στην αρχή, θα έχει ελάχιστους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους. Εξίσου γνωστό. Ωστόσο, εάν εγκριθούν αυτά τα μέτρα για τον περιορισμό των αυξήσεων του ενεργειακού κόστους, θα πρέπει να ανακτηθούν μέσω ενός νέου ελλείμματος. Διαφορετικά, για πολλούς προμηθευτές, η μη πληρωμή / ληξιπρόθεσμες οφειλές από τους χρήστες, ειδικά οι λογαριασμοί Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου, που είναι από τους πιο ακριβούς του έτους, θα παρουσιάσουν ένα κύμα που δεν είχε ξαναδεί. Είναι σαφές, τουλάχιστον έως ότου η ΕΕ καταλήξει σε συμφωνία για την καθιέρωση ανώτατου ορίου στην τιμή του φυσικού αερίου και την αποσύνδεση της τελευταίας από την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το μόνο που πρέπει να γίνει είναι η αποκατάσταση των επιχειρήσεων και των οικογενειών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. , αντισταθμίζοντας τουλάχιστον το ήμισυ της αύξησης του κόστους ενέργειας, ανάκτηση πόρων μέσω αύξησης του δημόσιου χρέους. Προφανώς με τη συγκατάθεση των Βρυξελλών, οι οποίες, στο μεταξύ, θα πρέπει να χαλαρώσουν τους ρυθμιστικούς περιορισμούς στις κρατικές ενισχύσεις.
• «Μόνο» το ένα τρίτο του δημόσιου χρέους μας βρίσκεται σε κίνδυνο
Χάρη στη μαζική ένεση ρευστότητας που εισήγαγε η ΕΚΤ τα τελευταία 5-6 χρόνια με την ποσοτική χαλάρωση, το ένα τρίτο του δημόσιου χρέους μας ανήκει πλέον στη Φρανκφούρτη. Ως εκ τούτου, πάνω από 900 δισ. θα ήταν πρακτικά «προστατευμένα» από κάθε μορφή διεθνούς χρηματοοικονομικής κερδοσκοπίας. Αν λάβουμε υπόψη ότι περίπου άλλο 66 τοις εκατό του υπόλοιπου μέρους κατέχεται από Ιταλούς αποταμιευτές (οικογένειες, τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες κ.λπ.), σημαίνει ότι «μόνο» το ένα τρίτο του συνολικού ιταλικού δημόσιου χρέους θα βρισκόταν στα χέρια. ξένων επενδυτών που, δυνητικά, θα μπορούσαν να «πυροδοτήσουν», αν δεν θεωρήσουν τη χώρα μας φερέγγυα, απότομη αύξηση του spread και συνακόλουθη οικονομική κατάρρευση. Έχοντας διαπιστώσει ότι η κατάσταση είναι λιγότερο κρίσιμη από όσο φαίνεται, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αυξήσουμε δραματικά τις δημόσιες δαπάνες, αγνοώντας τα πάντα και τους πάντες. Ο Θεός να το κάνει. Ωστόσο, εάν δεν θέλουμε να κλείσει ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομίας μας, κατά τη γνώμη μας είναι απαραίτητο να τεθούν σε εφαρμογή άλλα 35 δισεκατομμύρια σε βοήθεια μέχρι το τέλος του έτους, η οποία θα μπορούσε, ως έσχατη λύση, να αντισταθμιστεί από μια αντίστοιχη αύξηση του δημόσιου χρέους.
• Εναλλακτικά, φορολογήστε τα επιπλέον κέρδη των ενεργειακών εταιρειών με 75%;
Εναλλακτικά στο δημοσιονομικό κενό, θα μπορούσαν να ανακτηθούν τα 35 δισ. ευρώ που χρειάζονται για να «σωθούν» πολλές οικογένειες και άλλες τόσες επιχειρήσεις μέσω της αυστηροποίησης της φορολόγησης των εξωκερδών των ενεργειακών εταιρειών; Αυτή η πρόταση, που δρομολογήθηκε τις τελευταίες ημέρες από ορισμένους Ιταλούς πολιτικούς ηγέτες, φαίνεται εφικτή; Θεωρητικά, ναι, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι με την τρέχουσα φορολογία που ορίζεται με διάταγμα στο 25%, το Υπουργείο Οικονομικών στοχεύει να εισπράξει κάτι παραπάνω από 10 δισ. ευρώ. Ως εκ τούτου, για να εισπραχθούν τα 35 δισεκατομμύρια θα ήταν απαραίτητο να φθάσει το επίπεδο φορολογίας στο 75 τοις εκατό περίπου. Υπενθυμίζεται ότι, ωστόσο, οι εταιρείες ενέργειας, κατά τη λήξη της πρώτης δόσης που είχε προγραμματιστεί για το τέλος του περασμένου Ιουνίου, πλήρωσαν κάτι λιγότερο από 1 δισ. έναντι των 4 αναμενόμενων. Θα «συμφωνούσαν» να τριπλασιαστεί η εισφορά;
