Η κρίση που προκλήθηκε από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην υγεία θα μπορούσε να «εκραγεί» το στρατό των καταληψιών και των αδήλωτων εργαζομένων που είναι παρόντες στην Ιταλία. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Istat, στην πραγματικότητα, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους περίπου 3,6 εκατομμύρια εργαζόμενοι κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους.
Ελπίζοντας ότι το μέγεθος του αριθμού των αποβληθέντων από την αγορά εργασίας είναι σαφώς χαμηλότερο από αυτό που κινδυνεύει, το Γραφείο Μελετών CGIA αναφέρει ότι ένα μέρος αυτών των απολύσεων σίγουρα θα «απορροφηθεί» από την υπόγεια οικονομία. Στην πραγματικότητα, θα υπάρχουν πολλοί που, αφού χάσουν τις δουλειές τους στο εργοστάσιο ή στο γραφείο, θα τυλίξουν τα μανίκια τους με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και καταφεύγοντας σε παράνομη εργασία.
Μιλάμε για εκείνους τους ανθρώπους που δεν βρίσκουν νέα δουλειά θα δεχτούν μια παράτυπη δουλειά ή θα αυτοσχεδιάσουν ως καταχρηστική. Χάρη σε αυτήν την επιλογή θα μπορούν να κερδίζουν μερικές εκατοντάδες ευρώ την εβδομάδα. πληρώνονται λίγα και σε μετρητά, όλα αυτά θα γίνονται με μαύρα και χωρίς καμία πληρωμή φόρων, εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και ασφάλισης.
Εκτός από την πολύ πιθανή επέκταση της παράνομης εργασίας, η κατάσταση οικονομικής δυσκολίας στην οποία βρίσκεται η χώρα φαίνεται ότι δεν γίνεται αισθητή από τις πολιτικές δυνάμεις και από την κοινή γνώμη γενικά. Δυστυχώς, οι προβλέψεις δεν είναι ικανοποιητικές. Ο συντονιστής του Γραφείου Σπουδών Paolo Zabeo δηλώνει:
"Το 2009, που θυμάται ως το anrib horribilis της ιταλικής οικονομίας τα τελευταία 75 χρόνια, το ΑΕΠ στην Ιταλία μειώθηκε κατά 5,5 τοις εκατό και η ανεργία σε εθνικό επίπεδο διπλασιάστηκε μέσα σε δύο χρόνια, από 6 σε 12 τοις εκατό. Φέτος, ωστόσο, εάν τα πράγματα πάνε καλά, η συρρίκνωση του ΑΕΠ θα είναι 10 τοις εκατό: μια μείωση σχεδόν διπλάσια σε σύγκριση με εκείνη που καταγράφηκε πριν από 11 χρόνια. Υπό το πρίσμα αυτό, είναι πολύ πιθανό, από τη στιγμή κατά την οποία ο Cig εισήγαγε την περίοδο Covid και το μπλοκάρισμα των απολύσεων θα εξαφανιστεί, το ποσοστό ανεργίας θα έχει πολύ ανησυχητικές διαστάσεις ".
Όπως είπαμε, η υπόγεια οικονομία θα φροντίσει να «μετριάσει» την απώλεια θέσεων εργασίας. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία μας λένε ότι στην Ιταλία υπάρχουν περισσότεροι από 3,3 εκατομμύρια παράνομοι εργαζόμενοι και το 38% του συνόλου βρίσκεται στις νότιες περιοχές. Αυτός ο στρατός «αόρατου» καθημερινά πηγαίνει στα χωράφια, σε εργοτάξια, σε εργοστάσια ή σε τα σπίτια των Ιταλών για να δανείσουν τη δουλειά τους. Αν και άγνωστο στους INPS, Inail και τις φορολογικές αρχές, οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις που προέρχονται από αυτά τα άτομα είναι «καταστροφικές». Στην πραγματικότητα, παράγουν 78,7 δισεκατομμύρια ευρώ κρυφής προστιθέμενης αξίας.
• Οι φόροι, η γραφειοκρατία και η ανεργία δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη διάδοση της αδήλωτης εργασίας
«Με πάρα πολλούς φόρους, ένα υπερβολικά καταπιεστικό γραφειοκρατικό και ρυθμιστικό σύστημα και πολλή ανεργία - αναφέρει ο γραμματέας της CGIA Ρενάτο Μάσον - η παράτυπη οικονομία έχει βρει έναν ιδανικό βιότοπο να εξαπλωθεί, ειδικά σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Επιπλέον, όσοι εργάζονται πλήρως ή εν μέρει παράνομα ανταγωνίζονται άδικα, αλλάζουν τις πιο στοιχειώδεις αρχές της οικονομικής δημοκρατίας σε εκείνους που εργάζονται ανοιχτά και αναγκάζονται να πληρώσουν φόρους και εισφορές μέχρι το τελευταίο σεντ. Επίσης για αυτόν τον λόγο είναι απαραίτητο να αντιταχθεί και να διωχθεί η καταχρηστική άσκηση των επαγγελμάτων βιοτεχνίας ».
Το Γραφείο Μελετών CGIA έχει εκτιμήσει πώς διανέμονται σε περιφερειακό επίπεδο τα 78,7 δισεκατομμύρια ευρώ παράνομης προστιθέμενης αξίας που παράγονται από αυτούς τους κακοποιημένους εργαζόμενους ετησίως. Σε εδαφικό επίπεδο, η πιο κρίσιμη κατάσταση εμφανίζεται στο Νότο. Σε σύγκριση με πάνω από 1.253.000 παράτυπους εργαζομένους (που αντιστοιχούν στο 38% του εθνικού συνόλου), στο Νότο η προστιθέμενη αξία που δημιουργείται από την υπόγεια οικονομία είναι ίση με 26,8 δισεκατομμύρια ευρώ, που αντιστοιχεί στο 34% του αριθμού. Η πραγματικότητα που επηρεάζεται λιγότερο από το φαινόμενο είναι τα βορειοανατολικά: η προστιθέμενη αξία που παράγεται από το υπόγειο είναι 14,8 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όπως είπαμε, δεν χάνονται μόνο το ταμείο και το INPS, αλλά και οι πολλές παραγωγικές δραστηριότητες και υπηρεσίες, οι βιοτεχνικές και εμπορικές επιχειρήσεις που συχνά υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό από αυτά τα θέματα.
Στην πραγματικότητα, οι αδήλωτοι εργαζόμενοι, που δεν υπόκεινται σε εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, ασφάλιση και φορολογικές εισφορές επιτρέπουν στις εταιρείες όπου εργάζονται - ή οι ίδιες, εάν λειτουργούν στην αγορά ως ψευδοαπασχολούμενοι εργαζόμενοι - να επωφελούνται από πολύ χαμηλότερο κόστος εργασίας και κατά συνέπεια, για να χρεώσετε μια πολύ χαμηλή τελική τιμή του προϊόντος / υπηρεσίας. Προϋποθέσεις, φυσικά, ότι αυτοί που συμμορφώνονται με τις διατάξεις του νόμου δεν μπορούν να προσφέρουν.
Επιπλέον, οι συνθήκες εργασίας στις οποίες υπόκεινται οι παράνομοι μετανάστες δεν πρέπει να υποτιμώνται: αυτοί οι άνθρωποι στερούνται συχνά τις στοιχειώδεις προστασίες που προβλέπονται από το νόμο για την ασφάλεια στους χώρους όπου λειτουργούν και σε αυτές τις συνθήκες εργασίας, τα ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες είναι πιθανό να είναι πολύ πιο συχνό.
Πάνω από 3,3 εκατομμύρια άτομα παράτυπων εργαζομένων, είπαμε, αποτελούμενο κυρίως από υπαλλήλους που για ένα μέρος της ημέρας κάνουν τη δεύτερη / τρίτη δουλειά, από απολυμένους ή συνταξιούχους που συγκεντρώνουν το πενιχρό εισόδημα ή άνεργους που περιμένουν να επιστρέψουν στην αγορά η εργασία επιβιώνει χάρη στο εισόδημα που οφείλεται σε παράτυπη δραστηριότητα.
• Η Καμπανία, η Καλαβρία και η Σικελία είναι οι πραγματικότητες όπου η αδήλωτη εργασία είναι πιο διαδεδομένη. χαρούμενες οάσεις Αόστα, Βένετο και Μπολζάνο
Σε εδαφικό επίπεδο, οι περιοχές του Νότου επηρεάζονται περισσότερο από παράνομες δραστηριότητες και παράνομη εργασία. Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση που συνέταξε η Istat και αφορά την 1η Ιανουαρίου 2018, στην Καλαβρία το ποσοστό παρατυπιών είναι 21,6% (136.400 παράνομο), στην Καμπανία 19,8% (370.900 παράνομοι εργαζόμενοι)., Στη Σικελία στο 19,4% (296.300) , στην Απουλία στο 16,6 τοις εκατό (229.200) και στο Λάτσιο στο 15,9 τοις εκατό (428.200). Ο εθνικός μέσος όρος είναι 13,1 τοις εκατό.
Οι πιο ενάρετες καταστάσεις, από την άλλη πλευρά, καταγράφονται στα βορειοανατολικά. Εάν στην Εμίλια Ρομάνια το ποσοστό παρατυπιών είναι 10,1 τοις εκατό (216.200 ακανόνιστο), στο Valle d'Aosta είναι 9,3 τοις εκατό (5.700), στο Βένετο είναι 9,1 τοις εκατό (206.400) και στην επαρχία αυτόνομο του Μπολζάνο ανέρχεται στο 9 τοις εκατό (26.400). (βλέπεις Καρτέλα 1).
• Μια δύσκολη οικονομική κατάσταση
Οι επιπτώσεις του Covid στην ιταλική οικονομία ήταν πολύ βαριές. Σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, κατά τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους σχεδόν όλοι οι βασικοί οικονομικοί δείκτες της χώρας προηγούνται από το σύμβολο μείον. Συνοπτικά επισημαίνουμε:
- κατασκευαστική παραγωγή …………. -24,2% (στοιχεία που αναφέρονται στους πρώτους 5 μήνες) ·
- παραγγελίες βιομηχανίας ………………………… -20,9 τοις εκατό ·
- εξαγωγή αγαθών και υπηρεσιών ……………………… -20,4 τοις εκατό ·
- κύκλος εργασιών της βιομηχανίας …………………………. -19,0 τοις εκατό ·
- βιομηχανική παραγωγή ………………… ..- 18,3 τοις εκατό ·
- κύκλος εργασιών από υπηρεσίες ………………………. -16,9 τοις εκατό ·
- επενδύσεις ………………………………… ..- 14,7 τοις εκατό ·
- κατανάλωση νοικοκυριού ………………… ..- 11,9 τοις εκατό;
- ΑΕΠ …………………………………………………… -11,7 τοις εκατό ·
- Λιανεμποριο …………………. -8,8 τοις εκατό.
Τα δεδομένα που αναφέρονται στο Καρτέλα 2 (επικαιροποιήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου) επίσης δείχνει ότι ήδη το 2019 η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν πολύ δύσκολη, ιδίως όσον αφορά τους δείκτες που αφορούν τον κύκλο εργασιών της βιομηχανίας (-0,3%), τη βιομηχανική παραγωγή (-1%) και τις βιομηχανικές παραγγελίες ( -1,9 τοις εκατό).
