Ο ισχυρός αντίκτυπος του κλειδώματος στην ψυχή προκύπτει από 6.000 συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν από την Elma Research για την Angelini Pharma σε 6 ευρωπαϊκές χώρες. Μεγαλύτερη στην Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία, όπου τα ποσοστά COVID 19 ήταν υψηλότερα. Περιορισμένη προσφυγή σε επαγγελματίες και περιορισμένη αναζήτηση πληροφοριών: μόνο 1 στους 4. Καλή επίγνωση του κινδύνου ψυχολογικών διαταραχών: 3 στα 4 άτομα αναγνωρίζουν ότι θα μπορούσαν να υποστούν αυτό το είδος κακουχίας. Ο κύριος αντίκτυπος των ψυχολογικών διαταραχών εντοπίζεται στην ποιότητα ζωής και συγκεκριμένα στη ζωή του ζευγαριού. Αίτημα από 3 στους 4 πολίτες για μεγαλύτερη κρατική δέσμευση για υποστήριξη των ασθενών. Το στίγμα συνεχίζει να υποδηλώνει αυτές τις διαταραχές: η πλειοψηφία πιστεύει ότι είναι αιτία ντροπής και αμηχανίας.
Σύμφωνα με στοιχεία μιας έρευνας που διεξήχθη από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Elma σε έξι ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία, Πολωνία), εκ μέρους της Angelini Pharma, με την ευκαιρία της 10ης Οκτωβρίου, της παγκόσμιας ημέρας ψυχικής υγείας , οΤο 58% των πολιτών είχε συμπτώματα ψυχολογικών διαταραχών με διάρκεια μεγαλύτερη από 15 ημέρες κατά τη διάρκεια του κλείδωμα. Με αιχμές 63% στην Ιταλία, 63% στη Μεγάλη Βρετανία και 69% στην Ισπανία, χώρες όπου ο αντίκτυπος του COVID 19 ήταν ισχυρότερος, ενώ το ποσοστό είναι μικρότερο από 50% (47%) στη Γερμανία.
Αναφέρθηκαν αρκετά συμπτώματα: αϋπνία, δυσκολία στον ύπνο ή ξυπνήστε τη νύχτα (ευρωπαϊκός μέσος όρος 19%, Ιταλία 20%). έλλειψη ενέργειας ή αδυναμία (16% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 14% Ιταλία) · θλίψη ή επιθυμία για κλάμα (15% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 18% στην Ιταλία) υπερβολικοί φόβοι και φόβοι (14% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 17% Ιταλία), έλλειψη ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης να κάνουμε πράγματα (14% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 13% Ιταλία) · κρίσεις πανικού και άγχους (ευρωπαϊκός μέσος όρος 10%, Ιταλία 10% 10%).
Η πλειονότητα των ευρωπαίων πολιτών αναφέρει ότι είχε τουλάχιστον δύο από αυτά τα συμπτώματα (61%); στην Ιταλία 67%; Το 50% του ιταλικού δείγματος ισχυρίζεται ότι είχε αυτά τα συμπτώματα για πρώτη φορά (ευρωπαϊκός μέσος όρος 46%), ενώ το 33% ισχυρίζεται ότι είχε επιδείνωση των προϋπάρχοντων συμπτωμάτων (ευρωπαϊκός μέσος όρος 39%).
Πώς αντιμετώπισαν οι άνθρωποι αυτήν την παράλληλη επιδημία ψυχολογικών διαταραχών; Για την πλειοψηφία που μοιράζονται ανησυχίες με τον πλησιέστερο σύντροφο, την οικογένεια και τους φίλους (54% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 51% στην Ιταλία), ενώ μόνο μια μειονότητα κατέφυγε σε έναν αριθμό επαγγελματικής βοήθειας: γενικός ιατρός (ευρωπαϊκός μέσος όρος 18%, Ιταλία 17%), ψυχολόγος (ευρωπαϊκός μέσος όρος 11%, Ιταλία 11%), ψυχίατρος (ευρωπαϊκός μέσος όρος 9%, Ιταλία 6%). Η συμμετοχή που περιορίζεται σε επαγγελματίες μπορεί επίσης να εξαρτάται από τα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν κατά τη στιγμή του κλειδώματος.
Ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα της έρευνας αφορά τη συμπεριφορά των ανθρώπων σε σχέση με τις πληροφορίες. Αν και οι ψυχολογικές διαταραχές ήταν ευρέως διαδεδομένες, ωστόσο, μόνο 1 στα 4 άτομα αναζήτησαν πληροφορίες σχετικά με το ζήτημα της ψυχικής υγείας που σχετίζεται με το COVID 19(26% ευρωπαϊκός μέσος όρος) - με εξαίρεση την Ιταλία (35%) και την Ισπανία (38%) όπου τα ποσοστά είναι υψηλότερα. Άτομα αναζήτησαν πληροφορίες κυρίως στο Διαδίκτυο (65% ευρωπαϊκός μέσος όρος όσων ενεργοποιήθηκαν στην αναζήτηση πληροφοριών, Ιταλία 64%) ακολουθούμενες από τηλεόραση (18% ευρωπαϊκός μέσος όρος, Ιταλία 15%) και από τον γενικό ιατρό (18% μέσος όρος Ευρωπαίος , Ιταλία 18%). Αξίζει πάντοτε να σημειωθεί ότι αυτοί οι αριθμοί αναφέρονται σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία η πρόσβαση στον ιατρό και σε άλλους επαγγελματίες φροντίδας ήταν πολύ περιορισμένη.
"Αυτά τα δεδομένα επιβεβαιώνουν ότι το κλείδωμα ήταν μια εμπειρία που επηρέασε σημαντικά την ψυχική υγεία των ανθρώπων. Ειδικά σε ορισμένες χώρες όπως η Ιταλία - σχολίασε Agnes Cattaneo, Global Chief Medical Officer της Angelini Pharma. "Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν μόνοι. Οι συνθήκες πρέπει να ευνοούνται - ακόμη πολύ περιορισμένες όχι μόνο στο κλείδωμα - για προσφυγή σε επαγγελματίες, από γενικούς ιατρούς έως ψυχολόγους και ψυχίατροι. Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας είναι μια ευκαιρία για την παροχή πληροφοριών σχετικά με το θέμα και την καταπολέμηση της αύρας προκαταλήψεων που εξακολουθούν να υπάρχουν περιβάλλει αυτές τις διαταραχές ».
Τέλος, οι αντιλήψεις των ανθρώπων για ψυχικές διαταραχές. Σε σύγκριση με άλλες ασθένειες, οι συνεντεύξεις δείχνουν ότι ο καρκίνος είναι η πιο φοβισμένη ασθένεια (ευρωπαϊκός μέσος όρος 66%, Ιταλία 68%) από την πλειονότητα των ανθρώπων. Όμως, όσον αφορά τον αντίκτυπο, οι καρκίνοι θεωρούνται λίγο πιο σοβαροί από τις ψυχολογικές διαταραχές (46% έναντι 37% ευρωπαϊκός μέσος όρος · Ιταλία 46%, 35%). Ο πιο φοβισμένος αντίκτυπος είναι στην ποιότητα ζωής (74% ευρωπαϊκός μέσος όρος). Ο αντίκτυπος που φοβάται περισσότερο από τη συντριπτική πλειονότητα του δείγματος είναι στην ποιότητα ζωής (74% ευρωπαϊκός μέσος όρος) και συγκεκριμένα στην παντρεμένη ζωή (71% ευρωπαϊκός μέσος όρος)
Οι άνθρωποι έχουν αναπτύξει - ίσως επίσης ως συνέπεια της πανδημίας - υψηλή συνειδητοποίηση του κινδύνου ψυχικών διαταραχών: 76% (ευρωπαϊκός μέσος όρος, Ιταλία 71%) παραδέχονται ότι όλοι όσοι μπορούν να έχουν αυτό το είδος κακουχίας Συνεπώς, υπάρχει έντονη απαίτηση για το κράτος να κάνει περισσότερα για να υποστηρίξει τους πολίτες (Ευρωπαϊκός μέσος όρος 76%, Ιταλία 77%). Και περισσότερο από το ήμισυ του δείγματος αναγνωρίζει (64% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 64% Ιταλία) ότι οι ψυχικές διαταραχές αποτελούν πηγή διακρίσεων και περιθωριοποίησης. Γνώμη σχετικά με τη δήλωση ότι οι ψυχικές διαταραχές προκαλούν ντροπή και αμηχανία: σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει ακόμη πλειοψηφία (51% ευρωπαϊκός μέσος όρος, 57% Ιταλία), ενώ μόνο το ένα τρίτο στη Μεγάλη Βρετανία (34%) και την Πολωνία (33%). Ένα σημάδι ότι σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για την καταπολέμηση του στίγματος που χαρακτηρίζει τα ψυχικά προβλήματα.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού 6 χωρών (Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία, Πολωνία), με διαδικτυακές συνεντεύξεις χρησιμοποιώντας τη μέθοδο CAWI (Computer Assisted Web Interviewing). Ένα δείγμα 1.000 θεμάτων πήρε συνέντευξη για κάθε χώρα. Το δείγμα είναι αντιπροσωπευτικό από άποψη φύλου, γεωγραφικής περιοχής και ηλικίας (19-70 ετών).