(από την Antonella Picerno, μέλος του AIDR και συνιδρυτή Knosso®) Εκείνες ήταν οι μέρες υπερηφάνειας: η χώρα μας είναι μια χώρα που μπορεί ακόμα να κάνει τη διαφορά στον πολιτιστικό τομέα, όταν η ταπεινοφροσύνη, η προετοιμασία και η παθιασμένη δουλειά πάνε χέρι-χέρι.
Ο Giorgio Parisi μοιράζεται το βραβείο Νόμπελ Φυσικής ex aequo με τους Syukuro Manabe και Klaus Hasselmann.
Τα σύνθετα συστήματα, τα κλιματικά μοντέλα και η υπερθέρμανση του πλανήτη, επομένως, είναι τα θέματα στα οποία απευθύνεται το πιο διάσημο από τα βραβεία. Γιατί όμως είναι αυτό ένα τόσο σημαντικό αποτέλεσμα;
Επειδή η πολυπλοκότητα, όπως πάντα, πηγάζει από τις αλληλεπιδράσεις: τα στοιχεία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και με το περιβάλλον γύρω τους, σχηματίζοντας έτσι δίκτυα αλληλεπιδράσεων που με τη σειρά τους μπορούν να παράγουν νέες πληροφορίες.
Η πρόκληση ήταν να μπορέσουμε να έχουμε ένα ολιστικό όραμα χωρίς να χάνουμε το άτομο από τα μάτια μας.
Ως εκ τούτου, η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών αναγνωρίζει στο Παρίσι «την ανακάλυψη της αλληλεπίδρασης μεταξύ αταξίας και διακυμάνσεων στα φυσικά συστήματα από την ατομική έως την πλανητική κλίμακα», η συμβολή της οποίας αφορά τα spin glasses, τη σωματιδιακή φυσική, τις στατιστικές μηχανικής, αλλά και τους υπερυπολογιστές και τη βιολογία.
Στις συνεντεύξεις αμέσως μετά την απονομή του βραβείου, δήλωσε ότι το Νόμπελ Φυσικής του υποστηρίζει την Τεχνητή Νοημοσύνη και τον πλανήτη, τομείς στους οποίους η ανάγκη επεξεργασίας τεράστιου όγκου δεδομένων με δομημένα μοντέλα πρόβλεψης έχει καταστεί απαραίτητη.
Βλέπουμε πλέον νέες υλοποιήσεις σε καθημερινή βάση σχετικά με τις εξελίξεις και τις εφαρμογές της τεχνολογίας, ξεκινώντας από τις «απλές» (όπως να μιλάς με τον εγχώριο αιθέρα επικοινωνώντας το τραγούδι που σκοπεύεις να ακούσεις), για να φτάσουμε σε αυτούς με τις μεγαλύτερες δυνατότητες (Νομίζω, για παράδειγμα, στον τομέα της υγείας).
Είναι μια συνεχής εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου, παρατήρησης, συλλογής δεδομένων και επεξεργασίας βέλτιστων λύσεων, με τη συνείδηση ότι η ανθρώπινη επίβλεψη παραμένει βασική πτυχή, τόσο από ηθική όσο και από πρακτική-τεχνολογική άποψη.
Ο ίδιος τρόπος λειτουργίας (περίεργο ... αλλά αληθινό!) οδήγησε στο σημαντικό αποτέλεσμα σχετικά με την κλιματική αλλαγή, μέσω της φυσικής μοντελοποίησης του κλίματος της Γης, ποσοτικοποιώντας τη μεταβλητότητά του και προβλέποντας αξιόπιστα την υπερθέρμανση του πλανήτη, επιβεβαιώνοντας έτσι το κλίμα ως χαοτικό φαινόμενο, μόνο φαινομενικά τυχαίος.
Μετά από αυτή την παράλογη διετή περίοδο, στην οποία όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες παράξενων ερμηνειών αριθμών, γραφημάτων και ορισμένων προτάσεων, μπορούμε επιτέλους να αγγίξουμε τη διαφορά μεταξύ επιστήμης και ψευδοεπιστήμης, συνειδητοποιώντας ότι η πρώτη, ταπεινή και σιωπηλή, οδηγεί σε αποτελέσματα που είναι αποτέλεσμα μιας γνωστικής και πολιτισμικής εξέλιξης, ενώ η δεύτερη, με περήφανη saccenza, παραμένει πάντα η ίδια και, μακροπρόθεσμα, δεν αποδίδει καρπούς.
Προς υποστήριξη αυτού του έγκυρου αποτελέσματος, προστίθεται η πιο ανθρώπινη και συγκινητική πτυχή: ο φόρος τιμής των μικρών μαθητών της Sapienza στον Giorgio Parisi, ο οποίος σε μια αγκαλιά ευγνωμοσύνης και εκτίμησης τον υποδέχτηκε με χορωδίες σταδίου.
Αυτό, παρεμπιπτόντως, είναι το μόνο είδος επίθεσης που μας αρέσει να βλέπουμε.
Από την πλευρά του, ο νέος νομπελίστας, ευχαριστώντας, ερμήνευσε τα πάντα ως αποτέλεσμα μιας εποικοδομητικής και συνεχούς συνεργασίας διαχρονικά με τους συνεργάτες του, σαν να λέει ότι δεν μπορείς να πας πουθενά μόνος.
Η τεχνολογία και ο πλανήτης είναι -κυριολεκτικά- οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ανάγκη να γίνει το πλαίσιο ασφαλές για τον χρήστη, έχοντας κατά νου αυτό που είχε αποφανθεί πριν από λίγο καιρό ο Feynman: «Για να είναι επιτυχημένη μια τεχνολογία, η ειλικρίνεια πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι των δημοσίων σχέσεων, γιατί η φύση δεν μπορεί να εξαπατηθεί».