Εκ των υστέρων ... τα λάκκα είναι γεμάτα
(του Marco Zacchera) Θεωρώ σουρεαλιστικό ότι οι πρωθυπουργοί του Μπέργκαμο ψάχνουν έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να μάθουν ποιος πρέπει ή όχι να υπογράψει για την "κόκκινη ζώνη" στη Val Seriana στις αρχές Μαρτίου, η οποία δεν εφαρμόστηκε αμέσως και στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε σε ολόκληρο το τετράγωνο της Λομβαρδίας. Θεωρώ άδικο να κατηγορήσω τον Κόντε ή τον κυβερνήτη Φοντάνα σε αυτήν την πτυχή: κανείς εκείνη την εποχή δεν είχε ιδέα για το τι ήταν ή τι θα μπορούσε να γίνει η μετάδοση και πιστεύω ότι κανείς δεν ελαχιστοποίησε εσκεμμένα τον κίνδυνο.
Προφανώς εταιρείες, βιομηχανίες και οικονομικοί φορείς θα έχουν ασκήσει πίεση να περιμένουν να κλείσουν τα πάντα, αλλά και αυτοί καλόπιστα, γνωρίζοντας καλά τις καταστροφές που θα έφταναν (όπως στην πραγματικότητα) με ένα γενικευμένο κλείσιμο. Σήμερα, η επιλογή να παραμείνουν ανοιχτές αυτές οι περιοχές, καθώς και η κατασκευή ενός νοσοκομείου στο Fiera Milano σε λίγες μέρες, φαίνονται λανθασμένες, αλλά πρέπει να συνυπολογιστούν με την κατάσταση εκείνη την εποχή.
Στο παρελθόν έχουμε δει πολλές επιδημίες να ανακοινώνονται που δεν έχουν ξαναδεί (από τη νόσο των τρελών αγελάδων μέχρι τα κοτόπουλα) και, μεταξύ άλλων, ο ίδιος ο ΠΟΥ - μετά από την κινεζική εισήγηση - υποβάθμισε ακόμα τη μετάδοση τον Μάρτιο. Αντίθετα, οι πρωθυπουργοί θα πρέπει στη συνέχεια να επιμείνουν στη διερεύνηση των ευθυνών του ΠΟΥ, δεδομένου του πόσες δεκάδες εκατομμύρια πληρώνει η Ιταλία σε αυτόν τον Οργανισμό κάθε χρόνο και τις ευθύνες των πολιτικών (και όχι μόνο) για τις ατασθαλίες που έχουν καταγραφεί σχεδόν παντού στην διαχείριση του κορωνοϊού.
ΟΜΩΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΕΠΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Είναι υπερβολικό να ζητάμε ακριβή λογιστική για το πόσα συγκεντρώθηκαν και πώς δαπανήθηκαν; Είναι υπερβολικό να γνωρίζουμε πού πήγαν τα εκατομμύρια ευρώ που πρόσφεραν αυθόρμητα οι Ιταλοί επιπλέον των διαθέσιμων κεφαλαίων που έχουν ήδη χορηγηθεί σε μεγάλο βαθμό στους «μαύρους»; Διότι το δημόσιο χρήμα πρέπει πάντα να ξοδεύεται καλά ακόμα και σε έκτακτες περιπτώσεις και η εντύπωση είναι ότι στην Πολιτική Προστασία -ιδίως από τότε που έγινε το παράπλευρο σόου που είναι- υπήρχε πάντα αδιαφάνεια ως προς τα έξοδα και τα κανάλια διοίκησης, αλλά κυρίως για τους μετέπειτα ελέγχους.
Αυτή η ανάγκη για σαφήνεια θα είναι χρήσιμη και στο μέλλον, δεδομένου ότι όλοι οι διορισμοί αυτής της δομής ήταν πολιτικοί (και χωρίς διαγωνισμούς!) και «εσωτερικοί» στην πολιτική εξουσία με εύλογες αμφιβολίες για τις πραγματικές δυνατότητες των ατόμων. Συμβάσεις, διαγωνισμοί, τιμές, αγορές: εδώ είναι ένα καλό θέμα για υπενθυμίσεις Οι δικαστές που αναζητούν την αλήθεια, ίσως επίσης αναρωτιούνται γιατί στα δικαστικά τους γραφεία - όπως και σε πολλά άλλα δημόσια αξιώματα - όλα έχουν κλείσει, αναβάλλοντας υποθέσεις και πράξεις sine-die , εκτός από την καταβολή μισθών ακόμα και σε όσους δεν είχαν εργαστεί καθόλου: «Κανείς δεν έμεινε πίσω», αλλά κυρίως αν δούλευαν (;) στο Παλάτι...