από τον Giuseppe Paccione
Από την ημέρα που η ομάδα της Χαμάς μπήκε στο ισραηλινό έδαφος και διέπραξε κάθε είδους παράνομες πράξεις εναντίον αθώων ανθρώπων, το πρώτο πράγμα που αναφώνησε το Ισραήλ ήταν η έκφραση «είμαστε σε πόλεμο!», με υπονοούμενο ότι μια κήρυξη πολέμου θα είχε ως αποτέλεσμα να δικαιούται η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ επ 'αόριστον να αντιδράσει με όποιον τρόπο κρίνει σκόπιμο, ανεξάρτητα από τις συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει αυτό.
Από τη στιγμή που αρχίζει μια ένοπλη σύγκρουση ή εδαφική κατοχή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενεργοποιείται η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου των ένοπλων συγκρούσεων ή του ανθρωπιστικού δικαίου, κλάδος του γενικού διεθνούς δικαίου που δεσμεύει κάθε εμπλεκόμενο μέρος, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων που δεν κρατικές όπως η Χαμάς et al. Ο ρόλος του διεθνούς ανθρώπινου δικαίου είναι να προστατεύει άτομα που δεν συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες και επιβάλλει όρια στα μέσα και τις μεθόδους πολέμου που χρησιμοποιούνται από τα εμπλεκόμενα μέρη. Οι κανόνες του δικαίου του πολέμου επιβάλλονται από μια σειρά από μέσα, δηλαδή διεθνείς συνθήκες, όπως η Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 και το δεσμευτικό διεθνές δίκαιο.
Αφού κάθε κρατικός παράγοντας όχι πρέπει να συμμορφώνονται με τις προαναφερθείσες Συμβάσεις, δυστυχώς είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθούν οι αντικρουόμενες απαντήσεις που έχουν έρθει τις τελευταίες ημέρες από ορισμένες χώρες της Γηραιάς Ευρωπαϊκής Ηπείρου και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρωτίστως, η διπλωματική γλώσσα της κυβέρνησης των ΗΠΑ που μπορεί να ερμηνευτεί σαν να λέει στην κυβέρνηση του Τελ Αβίβ ότι μπορεί να κάνει ό,τι κρίνει απαραίτητο με την υποστήριξη των αρχών στην Ουάσιγκτον, αλλά ότι πρέπει να συμμορφωθεί με την εφαρμογή της διατάξεις των νόμων του πολέμου· όχι μόνο αυτό, αλλά προειδοποίησε την ισραηλινή κυβέρνηση να περιγράψει τους πολιτικούς της στόχους και να σκεφτεί τι μπορεί να συμβεί μετά τη στρατιωτική δράση. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ φοβάται ότι το ισραηλινό κράτος θα παρασυρθεί σε ένα τέλμα στη Γάζα που θα είναι μακρύ και αιματηρό και θα προκαλέσει αποδυνάμωση της επιρροής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν ότι η κατοχή της Γάζας είναι λάθος, αλλά θεωρούν απαραίτητη την εξάλειψη των εξτρεμιστών που δρουν εντός της Χαμάς, μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, ενώ ευνοούν το άνοιγμα για την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κρατικής οντότητας.
Η γερμανική κυβέρνηση, ωστόσο, έχει υποστηρίξει ότι η ευθύνη της που απορρέει από το Ολοκαύτωμα έχει σκοπό να μας υπενθυμίσει ότι καθήκον της είναι να υπερασπιστεί την ύπαρξη του Ισραήλ, τοποθετώντας τον εαυτό του δίπλα στον ισραηλινό λαό. Το πρόβλημα είναι ότι η θέση της θα μπορούσε να την κάνει συνένοχη στα εγκλήματα που διαπράττονται τώρα εναντίον του παλαιστινιακού λαού.
Οι αρχές του Τελ Αβίβ ανακοίνωσαν την πολιορκία της Γάζας, περιορίζοντας την πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης όπως τρόφιμα, νερό και ηλεκτρισμό, βομβαρδίζοντας ορισμένες εδαφικές λωρίδες όπου χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους. Ο βασικός λόγος του Ισραήλ είναι να πιέσει τη Χαμάς να απελευθερώσει τους ομήρους.
Η περικοπή των βασικών αναγκών για την επιβίωση των αμάχων κατά τη διάρκεια μιας ένοπλης σύγκρουσης, όπως η πείνα, η διακοπή της παροχής νερού και ηλεκτρισμού για την καταστροφή του εδάφους της Γάζας, παραβιάζει τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου των ένοπλων συγκρούσεων. Οι συνδυασμένες δυνάμεις των αμυντικών δυνάμεων του Ισραήλ, πρώτα Η δολοφονία αμάχων και η στόχευση πολιτικών υποδομών, για να μην ξεχνάμε τη χρήση απανθρωπιστικής γλώσσας, εγείρουν την προοπτική όχι μόνο για εγκλήματα πολέμου, αλλά και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ακόμη και γενοκτονία τεκμαίρεται.
Η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρεί σημαντικό να τονίσει ότι το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας πρέπει να απελευθερωθεί πλήρως από τη μη κρατική Χαμάς και στη συνέχεια να προχωρήσει προς τα νότια. Μια άλλη πτυχή αφορά τη μετακίνηση των εκτοπισμένων Παλαιστινίων αμάχων για την οποία δεν υπάρχει καμία ένδειξη από το Ισραήλ. Αυτή η απέλαση Παλαιστινίων πολιτών συνιστά μια μαζική συλλογική τιμωρία που απαγορεύεται απολύτως από το διεθνές δίκαιο των ένοπλων συγκρούσεων, η οποία μπορεί να θέσει σε πραγματικό κίνδυνο ανεπανόρθωτης βλάβης στη ζωή και την προσωπική ακεραιότητα του παλαιστινιακού πληθυσμού.
Η προειδοποίηση των ισραηλινών δυνάμεων να εκκενώσουν τις εδαφικές λωρίδες της Γάζας δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση του Τελ Αβίβ από τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες της που ορίζονται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο που απαγορεύει οποιαδήποτε πράξη ή απειλή βίας που σκοπό έχει να ενσταλάξει τον τρόμο στον Παλαιστινιακό λαό. Οι κανόνες είναι εφικτές, οπότε το Ισραήλ, είτε του αρέσει είτε όχι, πρέπει να συμμορφώνεται με αυτούς, χωρίς «αν» ή «αλλά». Αυτό ισχύει και για μη κρατικούς παράγοντες όπως η Χαμάς και άλλες ομάδες. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στους νόμους του πολέμου και, ειδικότερα, στην ανθρώπινη βοήθεια που πρέπει να παρέχεται στους πολίτες ανά πάσα στιγμή.
Σε ό,τι αφορά δομές όπως τα πολιτικά νοσοκομεία, απολαμβάνουν ειδικής προστασίας, δηλαδή θεωρούνται αντικείμενα προστασίας από επιθέσεις, όπως αναφέρεται στους Κανονισμούς της Χάγης του 1899 και του 1907, που τα ορίζει ως περιουσιακά στοιχεία που πρέπει να σωθούν από πολιορκίες και βομβαρδισμούς. Οι IV Συμβάσεις της Γενεύης του 1949, το πρόσθετο Πρωτόκολλο I και το Πρωτόκολλο II που περιέχουν ένα λεπτομερές καθεστώς προστασίας για τα πολιτικά νοσοκομεία, δεν πρέπει να παραβλεφθούν. Τα νοσοκομεία χάνουν τα δικά τους κατάσταση πολιτικών εάν τέτοιες εγκαταστάσεις υγείας χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς και σε αυτή την περίπτωση μπορούν να στοχοποιηθούν μόνο όταν είναι στρατιωτικά αναγκαίο, ωστόσο η δράση αυτή πρέπει να παραμένει πάντα στο πλαίσιο του σεβασμού των αρχών του ανθρωπισμού, της αναλογικότητας και της διάκρισης. Η αρχή της ανθρωπιάς επιβάλλει την υποχρέωση να μην προκαλείται περιττή ταλαιπωρία, τραυματισμός ή καταστροφή για νόμιμους στρατιωτικούς σκοπούς.
Πιστεύω, για να καταλήξω, ότι σε αυτή τη δύσκολη στιγμή είναι απαραίτητο να δοθεί επειγόντως και άμεσα χώρος με την προσωρινή αναστολή των μαχών ώστε να επιτραπεί το άνοιγμα ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου και η έναρξη ενός σοβαρού τραπεζιού διαπραγματεύσεων για την απελευθέρωση των ομήρων.
Εάν τα Μέρη στη σύγκρουση είχαν ακολουθήσει κατά γράμμα τους κανόνες του διεθνούς δικαίου από την αρχή, πολλοί άνθρωποι και στις δύο πλευρές θα ήταν ακόμα ζωντανοί σήμερα, αλλά το μίσος και ο θυμός έχουν επισκιάσει το μοναδικό διεθνές μέσο εγγύησης και ασφάλειας και των δύο λαών. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, τα λόγια του Άγιος Ιωάννης Παύλος Β ' όταν, κατά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, είπε:Ο πόλεμος είναι μια περιπέτεια χωρίς επιστροφή».
Εγγραφείτε στο newsletter μας!