(από τον Giancarlo De Leo) Η εισαγωγή νέων ψηφιακών τεχνολογιών στην υγειονομική περίθαλψη είναι ένας από τους κύριους στόχους των ιταλικών και ευρωπαϊκών ιδρυμάτων. Είναι σαφές ότι το κόστος της παραδοσιακής υγειονομικής περίθαλψης προορίζεται να καταστεί μη βιώσιμο και ως εκ τούτου η δυνατότητα λήψης μέτρων που μπορούν να περιορίσουν τις δαπάνες χωρίς να διακυβεύεται το επίπεδο βοήθειας έχει καταστεί απόλυτη προτεραιότητα.
Όλο και πιο διαδεδομένες χρόνιες ασθένειες και ένας ολοένα και πιο ηλικιωμένος πληθυσμός απαιτούν εποχιακό μετασχηματισμό με τη μετάβαση από ένα φάρμακο που βασίζεται στη διάγνωση και τις θεραπείες σε φάρμακο 4Ρ (Προγνωστικό, Προληπτικό, Εξατομικευμένο και Συμμετοχικό). Η αυξανόμενη διάδοση της Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ηλεκτρονικό Αρχείο Υγείας, Ηλεκτρονικό Ιατρικό Αρχείο, Τηλεϊατρική, Συστήματα Υποστήριξης Κλινικών Αποφάσεων, Τρισδιάστατη Εκτύπωση, Τεχνητή Νοημοσύνη, Ρομποτική Χειρουργική, Βιοϊατρικές Εφαρμογές, Επαυξημένη Πραγματικότητα κ.λπ.) απαιτεί να ξεπεραστούν όχι μόνο τα διαρθρωτικά, αλλά κυρίως τα πολιτιστικά εμπόδια.
Επιπλέον, απαιτείται επαρκής κατάρτιση και συνεχής ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας, καθώς και η ενεργός συμμετοχή των πολιτών, των ασθενών και των φροντιστών σε κλινικές αποφάσεις που μπορούν να ληφθούν μόνο χάρη στην παροχή σαφών και αξιόπιστων πληροφοριών.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η ικανότητα των εμπειρογνωμόνων πληροφόρησης που είναι ουσιώδης και δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Στην οργάνωση των επιστημονικών γνώσεων, απαιτούνται όλο και περισσότεροι εμπειρογνώμονες στο περιεχόμενο και στη διαχείριση ποιότητας, επίσης για την παραγωγή ιστότοπων υγείας που απευθύνονται σε επαγγελματίες, ασθενείς και πολίτες. Αυτές είναι εγκάρσιες δεξιότητες όπως αυτές των επιστημόνων υπολογιστών για το τεχνικό μέρος. Δεν υπάρχει τομέας όπου η συνεισφορά της τεκμηρίωσης δεν είναι απαραίτητη, σκεφτόμαστε τον ιατρικό φάκελο που πρέπει να συνδέεται με τις πιο ενημερωμένες πληροφορίες για τον επαγγελματία, όπως συμβαίνει ήδη με τα συστήματα υποστήριξης κλινικών αποφάσεων.
Ο ίδιος ασθενής, στο τμήμα που του ανήκει (ημερολόγιο), στο Ηλεκτρονικό Αρχείο Υγείας θα πρέπει επίσης να λαμβάνει πληροφορίες από πύλες ποιότητας, προκειμένου να διαχειριστεί καλύτερα τις δικές του ασθένειες και προβλήματα. Το μέλλον της ιατρικής διακυβεύεται ακριβώς στην ενοποίηση μεταξύ εργαλείων πληροφορικής και εργαλείων τεκμηρίωσης.
Κατά τη διάρκεια των πιο απαιτητικών μηνών του COVID-19, η ανάγκη οδήγησε στην ανακάλυψη της Έξυπνης Εργασίας και στην Ιταλία (η οποία προβλέπει την απουσία χωρικών περιορισμών) και μια μεγάλη βοήθεια προήλθε από την Τηλεϊατρική, η οποία επέτρεψε, μεταξύ άλλων, να υποστηρίξει χρόνια ασθενείς, να επιταχύνουν τις τεχνικές και γραφειοκρατικές συναντήσεις και να σώσουν ζωές.
Το COVID-19 έθεσε ένα στυλό για να καταδείξει την επείγουσα ανάγκη να καινοτομήσει γρήγορα το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να πραγματοποιήσει εκείνες τις τεχνολογικές μεταρρυθμίσεις που συζητούνται εδώ και χρόνια (βλ. έγγραφο "Πρωτοβουλίες για την επανέναρξη" Ιταλία 2020-2022 ", που ονομάζεται" Σχέδιο Colao ", Φυλλάδια ν.73" Εθνικό σχέδιο ψηφιακής υγείας "και ν.74" Εθνική παρακολούθηση της υγείας).
Το «Σχέδιο Colao» για την Υγεία εστιάζει ιδίως στις αδυναμίες του Ψηφιακού Συστήματος Υγείας σε εθνικό επίπεδο, το οποίο πολύ συχνά έχει αποδειχθεί ξεπερασμένο και δεν μπορεί να δώσει γρήγορες και αποτελεσματικές απαντήσεις στους πολίτες. Η πρόκληση για τους επόμενους μήνες είναι συνεπώς να είναι σε θέση να συνδέσει όλους τους παράγοντες του συστήματος υγείας, να ψηφιοποιήσει τον τομέα και να εφαρμόσει υπηρεσίες πρόνοιας.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης COVID-19 υπογραμμίζει την ανάγκη εφαρμογής της Τηλεϊατρικής (μια μέθοδος παροχής υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης μέσω της χρήσης καινοτόμων τεχνολογιών που φέρνει την υπηρεσία του γιατρού απευθείας στο σπίτι του ασθενούς, χωρίς να φύγει από το γραφείο του και χωρίς τον ίδιο τον ασθενή αναγκάζεται να μετακινηθεί), όχι μόνο για το COVID, αλλά πάνω απ 'όλα για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στη φροντίδα για όλους τους άλλους ασθενείς.
Η χρήση της Τηλεϊατρικής, που αντιπροσωπεύει ένα νέο και πολύ σημαντικό σύνορο, καθώς συνεπάγεται ένα σύνολο οργανωτικών και τεχνολογικών διαδικασιών που καθιστούν δυνατή την εξάλειψη των εμποδίων απόστασης, χρόνου και κόστους για την πρόσβαση στη θεραπεία, έχει ήδη τακτικά και για αρκετό καιρό προσφέρει έναν τρόπο να είναι κοντά στους ασθενείς ακόμη και από μακριά και, με την ικανότητα να βλέπει εξ αποστάσεως τα δεδομένα που μεταδίδονται από το σπίτι, εμπλέκοντας τη συμμετοχή του ασθενούς και της οικογένειάς του στην ανταλλαγή πρακτικών που επέτρεπαν εξοικονόμηση ταξιδιών και μακράς αναμονής.
Στο κλείδωμα μετά το κλείσιμο, συνεπώς, οι επισκέψεις παρακολούθησης και οι προγραμματισμένοι έλεγχοι επαναλαμβάνονται σταδιακά, προκειμένου να διευκολυνθεί ο περιορισμός και η διαχείριση της επιδημιολογικής έκτακτης ανάγκης από το COVID-19.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι επαγγελματίες υγείας εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τεχνολογίες σε μορφή που δεν αναγνωρίζεται από τις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και επίσης δεν διαθέτουν νομικά έγκυρη ιχνηλασιμότητα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση τεχνολογικών εργαλείων για την επεξεργασία πληροφοριών για την υγεία ή την ηλεκτρονική ανταλλαγή δεδομένων και / ή πληροφοριών για την υγεία δεν αποτελεί από μόνη της υπηρεσία τηλεϊατρικής, όπως e-mail, κοινωνικά δίκτυα και φόρουμ. Επιπλέον, η Τηλεϊατρική πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ενός συστήματος διαπίστευσης που εγγυάται ασθενείς, χειριστές και τον πληρωτή.
Συμπερασματικά, η ψηφιοποίηση και η εικονικοποίηση της περίθαλψης θα μπορούσαν να είναι η μόνη δυνατή λύση στο πρόβλημα. Είναι απαραίτητο να ενθαρρυνθεί η μετάβαση, στο μέτρο του δυνατού, από το τρέχον και ακριβό σύστημα που τοποθετεί το νοσοκομείο στο κέντρο σε ένα μοντέλο βοήθειας που διανέμεται σε όλη την επικράτεια και επικεντρώνεται στον ασθενή με βοήθεια που αποϋλοποιεί και γίνεται ψηφιακή. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό από αυτήν την εξαιρετική κατάσταση το Εθνικό Σύστημα Υγείας να γίνεται όλο και πιο εξειδικευμένο και συνηθισμένο στην Τηλεϊατρική, αναλύοντας το κανονιστικό πλαίσιο που χρειάζεται ενημέρωση των Εθνικών Οδηγιών, εντοπίζοντας τα πλεονεκτήματα και δίνοντας προσοχή στην εκπαίδευση και την ενημέρωση των ψηφιακών δεξιοτήτων του προσωπικού που εργάζεται στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, δίνοντας σημασία στην προστασία και την ασφάλεια των δεδομένων. Η τεχνολογία πρέπει να υποστηρίζει επαγγελματίες υγείας και ασθενείς. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα είναι δυνατό να σημειώσουμε ένα άλμα προς τα εμπρός που η Ιταλική υγειονομική περίθαλψη περίμενε εδώ και χρόνια.
Giancarlo De Leo - Σύμβουλος Ιατρικής-Επιστημονικής Έκδοσης και Ψηφιακής Υγείας, Συνεργάτης και Γραμματέας του Ψηφιακού Παρατηρητηρίου Υγείας της Ιταλικής Ένωσης Ψηφιακών Επανάστασης (AIDR)