(από τον Ing. Alessandro Tittozzi μέλος του AIDR) Ο όρος drone για τους περισσότερους ανθρώπους μπορεί να εντοπιστεί σε ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται για οικιακή ή επαγγελματική λήψη βίντεο, αλλά η χρήση τους μπορεί να υπερβεί αυτό.
Ας ξεκινήσουμε με μια μικρή περιέργεια: ο όρος «drone» μεταφράζεται κυριολεκτικά σημαίνει «buzz», λόγω του θορύβου που προέρχεται από τις έλικες όταν βρίσκεται σε πτήση.
Η πρώτη εμφάνιση ενός "απομακρυσμένου πιλότου αεροσκάφους" πραγματοποιήθηκε στο στρατό το 1849, όταν οι Αυστριακοί επιτέθηκαν στην πόλη της Βενετίας χρησιμοποιώντας μπαλόνια φορτωμένα με εκρηκτικά. Η ιδέα είχε τότε την ανάπτυξή της από το 1939, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα στον αμερικανικό στρατό και, μόνο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του XNUMX, χάρη επίσης στην ευελιξία αυτών των εργαλείων, είδε μια επέκταση και στον αστικό τομέα.
Ένα αεροσκάφος αποτελείται πάντα από ένα πλαίσιο, ένα αεροσκάφος, κινητήρες χωρίς ψήκτρες, έλικες και φυσικά ένα τηλεχειριστήριο. Οι πιο εξοπλισμένες εκδόσεις μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν ένα σταθερό ή αντίζυγο σύστημα κάμερας με έναν ή δύο άξονες, φώτα, συστήματα απελευθέρωσης και άλλα.
Τα αεροσκάφη έχουν ένα σύστημα ταξινόμησης που βασίζεται στη δημιουργία ανελκυστήρων, με σταθερή πτέρυγα ή έλικες, και στις διαστάσεις τους, που αποτελούν τις κύριες διακρίσεις. Με βάση το μέγεθος και το μήκος τους ταξινομούνται ως: Μικρά drone (έως 50 cm), Mini drone (μεταξύ 50 cm και 2 μέτρα), Medium drone (πάνω από 2 μέτρα) και Large drone (περίπου το μέγεθος ενός πραγματικού αεροπλάνου) . Όσον αφορά το βάρος, υπάρχουν 3 κατηγορίες: λιγότερο από 250 g, μεταξύ 250 g και 4 kg και άνω των 4 kg.
Για να κατανοήσουμε το σύμπαν των drones, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε μια άλλη θεμελιώδη διάκριση: Remote Air Pilot Aircraft (UAV), ένα απομακρυσμένο πιλότο αεροσκάφος χωρίς άτομα επί του σκάφους και το Remote Remote Pilot Aircraft System (RPAS), ένα σύστημα που αποτελείται από ένα αεροσκάφος πιλοτικά από απόσταση χωρίς άτομα επί του σκάφους και σχετικά εξαρτήματα απαραίτητα για έλεγχο και εντολή (σταθμός ελέγχου) από απομακρυσμένο χειριστή.
Συνοπτικά, το APR είναι το όχημα (δηλ. Το drone), το SAPR είναι το σετ του οχήματος (δηλαδή το drone) + το τηλεχειριστήριο που χρησιμοποιείται από έναν απομακρυσμένο χειριστή. Οι επαγγελματίες χειριστές χρησιμοποιούν πάντα RPAS. Αντίθετα, οι παιχνιδιάρικοι χειριστές δεν είναι πάντα βέβαιοι ότι χρησιμοποιούν ένα SAPR, επειδή υπάρχουν πολλά μοντέλα στην αγορά που μπορούν να δοκιμαστούν απλά μέσω μιας εφαρμογής στο smartphone ή ακόμα και με απλές χειρονομίες. Έτσι θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ένα drone χωρίς τηλεχειριστήριο είναι ένα APR Γι 'αυτόν τον λόγο μιλάμε για πιλότους UAV για επαγγελματική ή ψυχαγωγική χρήση, ενώ οι πιλότοι SAPR μόνο για επαγγελματίες.
Εκτός από αυτήν την κατηγοριοποίηση, το πλαίσιο (λειτουργίες) στο οποίο θέλετε να πετάξετε το drone πρέπει να ληφθεί υπόψη, θυμόμαστε ότι όλες οι λειτουργίες πρέπει να εκτελούνται σε VLOS (Visual Line Of Sight) που είναι η κατάσταση της οπτικής πτήσης. Σε αυτήν την περίπτωση οι λειτουργίες διακρίνονται μεταξύ:
- ΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ: η οποία συνεπάγεται περιορισμούς συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης πτήσεων σε αστικά κέντρα, δρόμους, ευαίσθητες υποδομές, υπερπτήσεις ατόμων, απαγόρευση πτήσεων σε περιοχές αρμοδιότητας αεροδρομίου ATZ για ακτίνα 8 χιλιομέτρων ·
- ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: εκείνες οι επαγγελματικές δραστηριότητες για τις οποίες αφαιρούνται ή μειώνονται πολλοί από τους περιορισμούς των κρίσιμων επιχειρήσεων, ενώ παραμένει πάντα η απόλυτη απαγόρευση πτήσεων σε περιοχές αεροδρομίου
Και στις δύο περιπτώσεις, τόσο για κρίσιμες όσο και για μη κρίσιμες λειτουργίες, δεν είναι δυνατή η πτήση τη νύχτα και τη βροχή.
Όσον αφορά την αγωγιμότητα, χωρίς να πάμε σε πολλές λεπτομέρειες, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι ένα drone που ζυγίζει περισσότερο από 250g χρειάζεται πιστοποιητικό που εκδίδεται από τον ENAC για πιλότο Drone, είτε η χρήση του είναι χόμπι είτε επαγγελματική. Σε κοινή γλώσσα, ο όρος "πιστοποιητικό" αντικαθίσταται συχνά από "άδεια", αλλά ανεξάρτητα από τον όρο που χρησιμοποιείται, αυτό το έγγραφο πρέπει να εκδίδεται από την ENAC (Εθνική Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας), η οποία ορίζει και παρακολουθεί τους κανόνες πτήσης στην Ιταλία, μέσω ένα πιλοτικό μάθημα drone. Στη συνέχεια, τα πιστοποιητικά διαιρούνται σε επίπεδα, από τη βάση - η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί διαδικτυακά και σας επιτρέπει να πετάξετε αεροσκάφη σε μη κρίσιμα περιβάλλοντα - έως το πιστοποιητικό ικανότητας - για κρίσιμες εξειδικευμένες λειτουργίες.
Ωστόσο, το κανονιστικό πλαίσιο εξελίσσεται αυτή τη στιγμή λόγω της εισαγωγής του ευρωπαϊκού κανονισμού που θα εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021 σε κάθε χώρα της ΕΕ. Η ΕΕ θα χορηγήσει μεταβατική περίοδο δύο ετών για να προσαρμοστούν τα κράτη μέλη. Οι πιο σημαντικές ειδήσεις αφορούν το γεγονός ότι δεν θα υπάρχει πλέον διάκριση μεταξύ επαγγελματικών drone και παιχνιδιάρικων drone, αλλά η διαφορά θα βασιστεί στον τύπο των λειτουργιών για τις οποίες θα χρησιμοποιηθεί το αεροσκάφος SAPR.
Ένα τελευταίο θεμελιώδες βήμα για να μπορέσετε να πετάξετε ένα drone είναι να τον εξοπλίσετε με ασφάλεια. Αυτή η νομική υποχρέωση δίνεται τόσο σε επαγγελματίες όσο και σε ερασιτέχνες πιλότους, προφανώς με μια κατηγοριοποίηση με βάση τον τύπο του drone και τη χρήση του.
Η αποτυχία κατοχής υποχρεωτικής ασφάλισης συνεπάγεται πρόστιμο που κυμαίνεται από 56.000 έως 113.000 ευρώ, ενώ για παραβίαση ορισμένων κανόνων του κώδικα πλοήγησης (άρθρο 122) κινδυνεύετε να συλλάβετε έως και 6 μήνες και πρόστιμο 516 €. και εάν λειτουργείτε σε περιβάλλον όπως κρίσιμες περιοχές χωρίς τις απαραίτητες εξουσιοδοτήσεις, οι κυρώσεις μπορούν να φτάσουν έως και 64.000 ευρώ.
Αυτές οι πληροφορίες δεν θέλουν να φοβίσουν τρέχοντες ή μελλοντικούς πιλότους, αλλά θέλουν να δημιουργήσουν την απαραίτητη ευαισθητοποίηση κατά την αγορά ενός drone.
Μέχρι σήμερα, η επαγγελματική χρήση drones επικεντρώνεται κυρίως στη δυνατότητα πτήσης που μεταφέρει διάφορους τύπους αντικειμένων. Αυτή η χρήση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για: βιντεοσκόπηση ή φωτογράφηση, θερμογραφία, τοπογραφία, γεωλογία, αρχιτεκτονική, μηχανική, πολεοδομία, φωτογραμμετρία, τρισδιάστατες έρευνες, επιθεωρήσεις σε κρίσιμες περιοχές, επιτήρηση, αναζήτηση και διάσωση και μεταφορά αντικειμένων.
Σε ένα προοπτικό όραμα της επιχείρησης και την εξέλιξη της χρήσης drone, τα σενάρια που ανοίγουν είναι πολύ ευρεία.
Ο τομέας που προετοιμάζεται γρήγορα για μια εξέλιξη, ακόμη και αν χρειαστούν λίγα ακόμη χρόνια για να γίνει πραγματικότητα, είναι ο τομέας των αποστολών μέσω drone. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι μεταφορές και οι παραδόσεις πρέπει να ακολουθούν προκαθορισμένες διαδρομές και να χρησιμοποιούν προκαθορισμένους τόπους προσγείωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η Amazon, η οποία έγινε η τρίτη αμερικανική εταιρεία που έλαβε άδεια από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας για παραδόσεις μέσω drone, μαζί με το Alphabet (Google) και την UPS, θα είναι σε θέση να ξεκινήσει την υπηρεσία drone σε πειραματική βάση στους αμερικανικούς ουρανούς. -postino, ο οποίος θα πετάξει σε χαμηλό υψόμετρο ελεγχόμενος από απόσταση από ένα εργοστάσιο της Amazon Prime Air. Αυτή η χρήση σίγουρα θα απαιτεί ενημέρωση όλης της νομοθεσίας, αλλά παραμένει μια εξέλιξη από την οποία μπορούμε να αναμένουμε πολύ σημαντικές επιπτώσεις.
Η εξέλιξη όσον αφορά τη χρήση, κατά τη γνώμη μου, η πιο ενδιαφέρουσα, που παραμένει στο πλαίσιο μιας πολιτικής χρήσης, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η στρατιωτική, είναι η χρήση drone σε περιβάλλοντα στα οποία υπόκειται η χρήση ανθρώπινου κεφαλαίου. υψηλούς κινδύνους ή σε περιβάλλοντα / καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Εάν οι ευκαιρίες για χρήση drones είναι ήδη πάρα πολλές, ακόμη μεγαλύτερες είναι οι δυνατότητες που δοκιμάζονται όπως, για παράδειγμα, χρήση ως βοήθημα για πυροσβέστες με σύστημα κρουνών, για διάσωση στη θάλασσα, σμήνη drone. για επείγουσα κάλυψη κινητών δικτύων σε περίπτωση καταστροφών και για την κατασκευή κινητών υποδομών, π.χ. μια γέφυρα του Θιβέτ, για την παράδοση βασικών αναγκών σε περίπτωση καταστροφής ή τη μεταφορά οργάνων έκτακτης ανάγκης στο νοσοκομείο.
Συμπερασματικά, η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης που εφαρμόζεται σε αυτόν τον τομέα είναι το πραγματικό στρατηγικό κλειδί για την επέκταση των ευκαιριών χρήσης αυτών των μέσων. Μέχρι σήμερα, μόνο στο πεδίο των ερασιτεχνών, ένα drone μπορεί να ακολουθήσει ένα θέμα, να αποφύγει τα εμπόδια αυτόνομα κατά τη διάρκεια της επιδίωξης, να επιστρέψει στη βάση εάν η εκτίμηση της χρέωσης για την κάλυψη της διαδρομής επιστροφής έχει τεθεί σε κίνδυνο ή προσγειωθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αναγνωρίστε την χειρονομίες του χεριού του χειριστή για τη διεξαγωγή της ίδιας της πτήσης και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, αντιστάθμιση των συνθηκών ανέμου για τη διατήρηση της θέσης Το μελλοντικό δυναμικό αυτής της τεχνολογίας συνορεύει με το άπειρο: σίγουρα θα είναι συναρπαστικό να συμμετέχετε σε αυτήν.