La Ίδρυμα Einaudi ζήτησε από την κυβέρνηση να αποχαρακτηρίσει τα έγγραφα του Επιστημονική τεχνική επιτροπή (CTS), αυτοί που ώθησαν την εκτελεστική εξουσία να εκτοξεύσει, τον περασμένο Μάρτιο, διάφορα Πρωθυπουργικά Διατάγματα για να επιβάλει σταδιακά την πλήρηαπαγόρευση κυκλοφορίας" στην Ιταλία. Στις αρχές Μαρτίου, το CTS συνέστησε τη διαίρεση της Ιταλίας στα δύο με πιο αυστηρά μέτρα για τις περιοχές με την υψηλότερη συχνότητα μολύνσεων και ένα άλλο, με πιο χαλαρά μάτια, για ολόκληρη την εθνική επικράτεια. Ουσιαστικά συνέστησε ζωνικό κλείσιμο της χώρας. Σε 24 ώρες η Κυβέρνηση όμως αποφάσισε να κλείσει όλη την Ιταλία.
Στα πρακτικά της 3ης Μαρτίου, οι τεχνικοί αναφέρθηκαν και στο ενδεχόμενο κλείσιμο του Ανεβάζουν e Nembro, ή να οριστεί αμέσως η κόκκινη ζώνη. Οι δύο δήμοι, λόγω του μεγάλου αριθμού θανάτων, βρίσκονται σήμερα στον μεγεθυντικό φακό της Εισαγγελίας του Μπέργκαμο λόγω της μη θέσπισης της κόκκινης ζώνης. Για το θέμα αυτό έχει ήδη γίνει διαβούλευση με τον πρωθυπουργό Giuseppe Conte ότι ο Λομβαρδός κυβερνήτης Attilio Fontana. Ο Κόντε εξήγησε ότι το κλείσιμο ολόκληρης της Λομβαρδίας ήταν μια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που ήρθε μετά από συζήτηση με ειδικούς, σε συμφωνία με την περιοχή της Λομβαρδίας. Η Λομβαρδία, διευκρίνισε ο Κόντε στον εισαγγελέα του Μπέργκαμο, θα μπορούσε ακόμη να έχει επιβάλει αυτόνομα «κόκκινες ζώνες». Ένα ενδεχόμενο που, σύμφωνα με τον κυβερνήτη της Λομβαρδίας, εναπόκειτο στην κεντρική κυβέρνηση.
Ως εκ τούτου, οι «πολιτικοί» λόγοι που ώθησαν την κυβέρνηση να κλείσει την Ιταλία με γραμμικό τρόπο χωρίς να εξετάσει το ενδεχόμενο κλεισίματος ζώνης δεν είναι ακόμη γνωστοί.Ίσως όμως να προκύψουν κάποιες διευκρινίσεις από τα πρακτικά της 18ης Μαρτίου, τα οποία δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί.
Είναι εύκολο τώρα, με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων, να θέτουμε στον εαυτό μας ερωτήσεις και να ασκούμε τις πιο υπαινικτικές επικρίσεις προς εκείνους που εκείνη την εποχή έπρεπε να αποφασίσουν γρήγορα, εν μέσω έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, ένα εύλογο ερώτημα τίθεται από έναν συντάκτη Το Messenger. Πόσο κόστισε στο Κέντρο-Νότο το γενικό κλείσιμο της Ιταλίας που αποφάσισε η κυβέρνηση γύρω στις 10 Μαρτίου, όταν η μόλυνση από τον Covid-19 πρακτικά επηρέασε μόνο ορισμένες περιοχές του Βορρά;
Η απάντηση είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί, ωστόσο ο δημοσιογράφος προσπαθεί να κάνει δύο υποθετικούς υπολογισμούς συνολική ζημία περίπου 100 δισ. ευρώ. Το ίδιο που, κατά ειρωνικό τρόπο, η Κυβέρνηση ζήτησε ελλειμματικά για να περάσουν τα διάφορα διατάγματα (Ρευστότητα, Ιταλία, Επανεκκίνηση, Αύγουστος).
Το νούμερο προκύπτει από τη μείωση του ΑΕΠ που για φέτος υπολογίζεται γύρω στο 10%, ή έλλειμμα γύρω στα 175 δισ. από τα 1800 δισ. ΑΕΠ. Λαμβάνοντας υπόψη το αναγκαστικό κλείσιμο των τριών βόρειων περιοχών, της Λομβαρδίας, του Βένετο και της Εμίλιας που από μόνες τους αποφέρουν περίπου 715 δισ. ευρώ, ο υπολογισμός έγινε.
Όμως το δράμα του «lockdown» στην οικονομία αποσαφηνίστηκε από την έκθεση Svimez, η οποία υπολόγισε απώλεια προστιθέμενης αξίας σε μηνιαία βάση σχεδόν 48 δισεκατομμυρίων ευρώ (3,1% του ιταλικού ΑΕΠ), εκ των οποίων πάνω από 37 χάθηκαν στο Κέντρο Βόρεια και 10 στο Νότο. Αυτό είναι 788 ευρώ κατά κεφαλήν ανά μήνα κατά τον ιταλικό μέσο όρο. 1000 ευρώ στο Βορρά έναντι σχεδόν 500 στο Νότο. Η συνολική απώλεια τζίρου ήταν πάνω από 25,2 δισεκατομμύρια στην Ιταλία, για κάθε μήνα καραντίνας.