(από τον Massimiliano D'Elia) Επανεξέταση του Φόρος φόρου, μερίδιο 100 και διατάξεις σχετικά με ασφάλεια με τις προσαρμογές που ζητήθηκαν από το #Quirinale. Τρεις θα ήταν οι προτεραιότητες της κιτρινοκόκκινης κυβέρνησης για τον εντοπισμόασυνέχεια«Ερωτηθείς από τον αρχηγό του Δημοκρατικού Κόμματος Νίκολα Ζινγκαρέτι. Το αντίστοιχο που απαιτείται από το 5S, πιθανώς, η ψηφοφορία "αμέσως" για την περικοπή των βουλευτών. Στο κοινό πρόγραμμα, ωστόσο, υπάρχουν πολλές προτάσεις για την ενθάρρυνση της ανάκαμψης. Οι ιδέες περιλαμβάνουν την επιστροφή του Άσσου, την έκπτωση φόρου για επενδύσεις, στο πλαίσιο της επανέναρξης του προγράμματος του κλάδου 4.0 Σε αυτό το πλαίσιο, ο αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος στην Αίθουσα, Graziano Del Rio είπε: "Για να βγούμε από την κρίση χρειαζόμαστε μια ισχυρή συμμαχία με τις εταιρείες".
Η αναδυόμενη κυβέρνηση θα μπορούσε να κατευθύνει τη δραστηριότητά της προς μια εκτεταμένη οικονομική πολιτική χωρίς να διακυβεύεται η ισορροπία των δημόσιων οικονομικών. Μια πολιτική που δεν διαφέρει πολύ από την έλξη της προηγούμενης κυβέρνησης. Ο Κίτρος 2, όπως γράφει το μόνο 24Ore, πρέπει να κρατήσει μακριά από το έλλειμμα 3% του ελλείμματος στο οποίο η Ένωση επιδίωξε να επεκτείνει τον ενιαίο φόρο σε ένα ευρύτερο κοινό.
Η αλλαγή από την προηγούμενη κυβέρνηση, ωστόσο, θα εξεταστεί πρωτίστως στη σύνταξη. Πιθανότατα ο νόμος του Fornero θα αναζωογονηθεί κατόπιν του καλυμμένου αιτήματος των Βρυξελλών και στη συνέχεια θα αναιρεθεί η ποσόστωση 100: αυτό, προκειμένου να επιστρέψει στις παραμέτρους του προϋπολογισμού.
Από τη φορολογική επιβάρυνση έως τη διακοπή της αύξησης του ΦΠΑ, από τη διοικητική απλούστευση έως την ψηφιακή υπηκοότητα, όλες οι υποσχέσεις προσπαθούν να τονώσουν την ανάπτυξη μιας χώρας η οποία για περισσότερο από ένα χρόνο βρίσκεται σε αριθμούς γύρω από το μηδέν.
Το πιο ακανθώδες κεφάλαιο είναι το θέμα της μετανάστευσης. Μετά την κατάθεση μέτρων ασφαλείας 1 και 2, που ζητήθηκαν από το Quirinale, θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε πώς η νέα κυβέρνηση θέλει να αντιμετωπίσει το φαινόμενο. Η γραμμή πρέπει να είναι να ευνοεί τις νέες πολιτικές υποδοχής και ένταξης, θέτοντας μεγαλύτερη διαχωριστική ικανότητα στην Ευρώπη για να ζητήσει κοινές λύσεις, οι οποίες μοιράζονται ευαισθητοποιώντας την ευθύνη κάθε κράτους μέλους. Όμορφες προτάσεις σύμφωνα με το «ανθρωπιστικό» σημείο καμπής που ζήτησε ο Giuseppe Conte. Είμαστε σίγουροι ότι είναι τόσο δεκτικοί στην Ευρώπη; Στο παρελθόν, η κυβέρνηση Renzi και τότε η Gentiloni είχαν ήδη ζητήσει από την Ευρώπη διαρθρωτικές και μη επείγουσες λύσεις και μέτρα, με το προφανές αποτέλεσμα να έπρεπε να καλωσορίσουν, αντίθετα, δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στην Ιταλία, με τη σιωπή των ευρωπαίων εταίρων.
Ο δρόμος είναι ανηφόρος, προφανώς για την αναδυόμενη κυβέρνηση που έχει το τελευταίο εμπόδιο στην ψηφοφορία εμπιστοσύνης στη Γερουσία, όπου υπάρχει μια πολύ στενή πλειοψηφία, αγκυροβολημένη στη διάθεση των 6-7 γερουσιαστών.
Ελπίζουμε ότι η Ιταλία δεν θα συνεχίσει να χάνει χρόνο, διότι εκτός των εθνικών συνόρων ο κόσμος τρέχει γρήγορα.