(από τον Luigi Alfano) Η πολιτική φέρνει μαζί του ένα "γοητείαΕγγενής, ικανός να "μαγευτική" και "μεθυστική". Το άρθρο για τις ιταλικές υποθέσεις υπογραμμίζεται από τα τελευταία γεγονότα στο πολιτικό σενάριο (www.affaritaliani.it).
Ένα πιο μέτριο και λιγότερο Salvinian Carroccio θα μπορούσε να διευκολύνει την προσέγγιση μεταξύ των δύο Matteo. Οι φήμες του Palazzo λένε ότι οι Ρενζίοι θα μπορούσαν επίσης να υποθέσουν την υποστήριξη ενός διευθύνοντος συμβούλου Γιάνκαρλο Γιορτζέτι, που καθησυχάζει τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους ευρωπαίους εταίρους. Επιπλέον, φυσικά, το Βατικανό και οι εκκλησιαστικές ιεραρχίες με τις οποίες ο πρώην υφυπουργός της Προεδρίας του Συμβουλίου έχει μια εξαιρετική σχέση ενοποιημένη εδώ και χρόνια. Η δέσμευση που θα πληρώσει ο Salvini για την πτώση της κυβέρνησης του Conte και την επιστροφή στις δημοσκοπήσεις (ωστόσο δεν θεωρείται δεδομένη) θα ήταν πείτε αντίο στο όνειρο του Palazzo Chigi, ακόμη και αν πριν από λίγους μήνες ο ίδιος καπετάνιος αποκάλυψε πώς στόχος του ήταν να επιστρέψει στην αντιμετώπιση της ασφάλειας και στην καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, ή στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Διαφορετικοί εκθέτες του Έλα στην Ιταλία, πίσω από τα παρασκήνια, θα υφαίνονταν τον ιστό του διαλόγου μεταξύ Ρενζίων και του Κεντροδεξιού. Τόσο πολύ ώστε ο πρώην «Amazon» του Silvio Berlusconi Μιχαέλα Μπιανκοφιόρε βγήκε: "Υπάρχουν εμφανείς συμπτώσεις προγραμμάτων μεταξύ του Renzi's Italia Viva και ολόκληρου του κεντροδεξιού συνασπισμού, τα οποία είναι η πλειοψηφία στη χώρα και στο Κοινοβούλιο. Τώρα το μόνο που χρειάζεστε είναι μια πράξη θάρρους από όλους τους πρωταθλητές στο γήπεδο και τη συνειδητοποίηση ότι οι Ιταλοί θέλουν μια τέτοια κυβερνητική ομάδα που δημιουργεί ελπίδα, υπερηφάνεια, ιδανικά καθορίζοντας πολύ καλά τις γραμμές του μισού γηπέδου. Είναι θέμα επιλογής ανάμεσα στο να παίζεις στο πεδίο των κανόνων του πολιτισμού, της δικαιοσύνης, της επιχείρησης και του ίδιου συναισθήματος με τον λαό ή εκείνο του κρατισμού, του δικαιοδοτισμού και του πεζερισμού. Αυτό είναι το σοκ που χρειάζονται οι Ιταλοί και το μεγαλύτερο σημάδι αγάπης που θα ήθελαν οι Ιταλοί για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου από τους προαναφερθέντες πρωταγωνιστές, δηλαδή ότι όλοι φορούν το ιερό πουκάμισο της ιταλικής εθνικής πολιτικής".
Επομένως, η υπόθεση ενός συνασπισμού και μιας κυβέρνησης κυριαρχεί, κάτι που θα μπορούσε επίσης δεν θα περάσουν από νέες εκλογές, μεταξύ της τρέχουσας αντιπολίτευσης του Κεντροδεξιού και του Italia Viva. Επίσης, επειδή μια μεγάλη μερίδα δεξιάς γκριλίνι, γεμάτη με τη διοίκηση του Δημοκρατικού Κόμματος, θα μπορούσε να προσφέρει υποστήριξη στον πρωθυπουργό Giorgetti, ίσως Luigi Di Maio στην Farnesina. Εδώ εξήγησαν ίσως αυτά τα λόγια μεγάλης εκτίμησης πριν από λίγες μέρες για τον Υπουργό Εξωτερικών από τον ίδιο τον Γιώργκετι («Έχει μια ευθεία πλάτη, δεν είναι οπορτουνιστής»).
Μια άλλη «δέσμευση» που θα πληρώσει ο Salvini θα μπορούσε να είναι η Mattarella-δις, ή επανεκλογή το 2022 στο Quirinale του σημερινού αρχηγού κράτους. Μια άλλη από τις προϋποθέσεις, σύμφωνα με φήμες, που έθεσε ο Renzi. Το μόνο εμπόδιο - το οποίο ωστόσο θα μπορούσε να είναι ένας λίθος - σε αυτό το επαναστατικό σενάριο για την ιταλική πολιτική ονομάζεται Giorgia Meloni. Ο ηγέτης των αδελφών της Ιταλίας, στην πραγματικότητα, δεν θα ήταν καθόλου πρόθυμος να υποστηρίξει ένα στέλεχος με την Ιταλία Viva και επιμένει να διατηρήσει τη συνοχή και την ενότητα του κεντροδεξιού που θα πρέπει να επιστρέψει στην κυβέρνηση μετά από νέες εκλογές. Αλλά κάποιος επισημαίνει ότι οι αριθμοί στο Κοινοβούλιο του FdI δεν αντικατοπτρίζουν τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις και ότι στο τέλος θα μπορούσε να γίνει χωρίς Πεπόνια... "
Ο Vico, ένας γνωστός ναπολιτάνιος φιλόσοφος, ανέπτυξε τη θεωρία των «ιστορικών μαθημάτων και των προσφυγών» με την οποία υποστήριξε ότι ορισμένα γεγονότα επαναλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο και όχι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Ο "θεϊκός" σχεδιασμός στον οποίο υπόκειται η θεωρία θα τείνει να προκαλέσει μια επιστροφή στο παρελθόν, επομένως θα μπορούσε να προωθηθεί μια "διευρυμένη" συμμαχία στην οποία η Italia Viva θα ξαπλώσει, με τον Matteo Renzi έτοιμο να στηρίξει το εκτελεστικό όργανο με επικεφαλής τον Giorgetti έτσι στο δημόσιο περιουσιακό στοιχείο και μέσω της τάσης d'union με τον Matteo Salvini.
Ο ένας εναντίον των άλλων πρακτικά "φίλων", παραφράζοντας μια ταινία Corbucci, τους δύο Matteo με διαφορετικές προσωπικότητες, ο πρώτος κινούμενος από μια υγιή αδίστακτη και ο δεύτερος λιγότερο επαναστατικός από όσο νομίζουμε συνήθως. Μαζί θα μπορέσουν να υιοθετήσουν μια πιο "ενιαία" πολιτική; Σκοπός του οποίου είναι να κάνουν τα συμφέροντα της «πόλις» (πόλη-κράτος), ή θα είναι σαν να ξαναζούμε το παρελθόν, μεταξύ των οδυνηρών συμμαχιών και των βουκολικών εμποδίων; Ο Γόρδιος κόμπος παρουσιάζει στο βάθος το λιγότερο ξεθωριασμένο πρόσωπο του Mario Draghi, στην πραγματικότητα όταν του ζητήθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Mario Draghi; Ο Matteo Salvini απάντησε "γιατί όχι; Δεν θα έχουμε αντενδείξεις, αλλά δεν αποφασίζω για τα θύματα των άλλων »(το καθημερινό γεγονός της 3ης Δεκεμβρίου 2019). Επιπλέον, οι αδελφοί της Ιταλίας θα είναι διατεθειμένοι να παίξουν το ρόλο του "δεύτερου οδηγού", περιμένοντας να λάβουν "σταθερές" παραγγελίες; Ο "σύνδεσμος" θα αποδειχθεί επικίνδυνος και ταραγμένος ή ικανός να κυβερνά;
Ο Mario Draghi προφανώς θα μπορούσε να υποχωρήσει στις ερωτήσεις του JP Morgan, με μια αστρική δέσμευση, σύμφωνα με τον Il Tempo, αφού έκαναν ακόμη ειρήνη με τους Γερμανούς και σίγουρα δεν ήταν πρόθυμοι να μπλοκαριστούν στις ιταλικές υποθέσεις.
Γι 'αυτό το λόγο, η Mattarella bis θα ήταν η μόνη εύπεπτη λύση από τα δύο Matteo, έτοιμα να ξεκινήσουν την τρέχουσα επιμέλεια χωρίς απαραίτητα να πάνε σε νέες εκλογές, με όλο τον δέοντα σεβασμό στον «πολεμιστή» Η Γιώργια Μελώνη, η οποία και πάλι θα υποβιβαστεί στην αντιπολίτευση.