(από τη Rosangela Cesareo, Διευθυντής Θεσμικών Σχέσεων Aidr) Βιώνουμε μια πρωτοφανή τραγική στιγμή. Όλοι αισθανόμαστε σε μια καταιγίδα χωρίς διέξοδο.
Ανυπομονούμε να πάει η καμπύλη μετάδοσης για να πάρουμε πίσω τη ζωή μας.
Αλλά μετά, τι μετά περιμένουμε πώς θα είναι;
Πρέπει να προετοιμαστούμε αμέσως για να το αντιμετωπίσουμε και ξέρετε πώς;
Με αλληλεγγύη.
Η αλληλεγγύη είναι ο μόνος τρόπος που κάθε απλός πολίτης πρέπει να προετοιμαστεί για ένα καλύτερο δεύτερο μισό παρά δυστυχώς.
Όπως μας δίδαξε ο Πάπας πριν από λίγες ημέρες, θα σωθούμε μαζί επειδή κανείς δεν μπορεί να σωθεί. Το σκοτάδι που κατεβαίνει στις πόλεις μας θα επιτρέψει στον ήλιο να λάμψει ξανά μόνο αν γυρίσουμε το βλέμμα προς το άλλο.
Ας μην αφήσουμε αυτά να παραμείνουν απλά λόγια, ας ενεργήσουμε και να τα κάνουμε γρήγορα. Βοηθάμε όσους έχουν ανάγκη, ο καθένας πώς μπορεί και πόσο καλύτερα να το κάνει, σε μικρές, μεγάλες, σε σιωπή, ουρλιάζοντας, αλλά ας το κάνουμε.
Ας προσπαθήσουμε, ας σκεφτούμε, η προοπτική του μέλλοντος είναι το πιο αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό, ίσως το μόνο που είναι επί του παρόντος, αυτό σημαίνει ότι αν κάνουμε καλό σε άλλους, ακόμη και πριν το κάνουμε για τον εαυτό μας, στην αξιοπρέπειά μας, στην αυτοεκτίμησή μας και πάνω απ ' πρέπει να βοηθήσουμε στην επίλυση ενός τεράστιου προβλήματος.
Η χώρα πρόκειται να αντιμετωπίσει μια τεράστια οικονομική κρίση μετά την κρίση της υγείας. Θα είναι δύσκολο να ξεκινήσουμε και μόνο η αλληλεγγύη, η συγκεκριμένη βοήθεια ενός προς τον άλλον, προς την κοινότητα μπορεί να μας σώσει και το μέλλον των παιδιών μας.
Δεν είναι δημαγωγία, είναι η απτή πραγματικότητα της ιστορικής περιόδου που βιώνουμε. Ο καθένας κάνει τη δική του, στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Ας το θέσουμε στη λίστα των καθηκόντων μας, η διανοητική ειλικρίνεια μας θα είναι ευγνώμων σε μας για τη ζωή.
Αλλά οι υπόλοιποι εσείς σκέφτονται ποιος μας κυβερνά, γιατί εκτός από την προσωπική δέσμευση και αλληλεγγύη, ο κάθε πολίτης δεν μπορεί να κάνει περισσότερα.