(από τον Francesco Matera) Το νέο «Δόγμα Ρωσικής Εξωτερικής Πολιτικής», που υποβάλλονται από Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας στις 31 Μαρτίου έχει ως στόχο να προσαρμόσει τη ρωσική διπλωματία στο "ανατροπές που έχουν συμβεί στη διεθνή σκηνή». Επιβεβαιώνεται η βαθιά ρήξη μεταξύ Ρωσίας και δυτικών χωρών που προκάλεσε η εισβολή στην Ουκρανία. Το Κρεμλίνο θέλει να αλλάξει τη γραμμή δράσης του εστιάζοντας την προσοχή της κοινής γνώμης στην αποστροφή προς τη Δύση, δηλώνοντας τον κίνδυνο μιας «Υπαρξιακή απειλή» για τον ρωσικό λαό.
Η Δύση θέλει «Αποδυναμώστε τη Ρωσία με κάθε τρόποβρόντηξε ο Πούτιν δηλώνοντας: «Διεξάγουν έναν «υβριδικό» πόλεμο. Το προγραμματικό έγγραφο 42 σελίδων που παρουσίασε ο Πούτιν ασχολείται επίσης με τη ρωσική πυρηνική απειλή και τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
Το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής βασίζεται καθαρά σε μια ηθική πτυχή. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσιάζεται ως πρωταθλητής των παραδοσιακών αξιών του Ορθόδοξη εκκλησία ενάντια στην παρακμιακή Δύση. Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατηγορούνται ότι επιβάλλουν «ψευδοανθρωπιστικές και νεοφιλελεύθερες ιδεολογικές αρχές, που καταδικάζουν την απώλεια της παραδοσιακής πνευματικότητας και των ηθικών αρχών».
Ο Πούτιν, για κάποιο διάστημα, στην πραγματικότητα παρουσιάζεται ως προπύργιο ενάντια στον "χυδαίο κόσμο", σε αντίθεση με την παρακμιακή Δύση, που παλεύει με τοανεξέλεγκτη μετανάστευση, ο πολλαπλασιασμός του κινήσεις των τρανσέξουαλ και η λήθη των χριστιανικών ριζών. Εκεί "προτεραιότητα» του Πούτιν είναι να εξαλείψει το Η «κυριαρχία» των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους, αντιμετωπίζουν τις «εχθρικές πολιτικές» τους μέσα από μια «εποχή επαναστατικών αλλαγών».
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν βλέπει τον κόσμο χωρισμένο σε σφαίρες επιρροής, στο οποίο οι μεγάλες δυνάμεις ανταγωνίζονται για να διεκδικήσουν το πρότυπό τους. Στις σφαίρες επιρροής υπάρχει το Κίνα, με την οποία μοιράζεται η Ρωσία
το μίσος για τη Δύση και την επιθυμία της να αντικαταστήσει την τρέχουσα διεθνή τάξη με μια νέα
οργάνωση του κόσμου που δίνει λιγότερη υπερηφάνεια στις δημοκρατίες. Μετά υπάρχει τοIndia, προσδιορίστηκε από
Ο Πούτιν, στο ίδιο επίπεδο με την Κίνα, ως «νέο παγκόσμιο κέντρο δύναμης και ανάπτυξης».
Τα στρατηγικά συμφέροντα του Κρεμλίνου δεν βρίσκονται πλέον στην Ευρώπη αλλά στην Ευρώπη Μέση Ανατολή, Αφρική e Λατινική Αμερική, όπου ο Ρώσος πρόεδρος έχει πολλούς συμμάχους στον αγώνα του κατά της Δύσης. Ωστόσο, οι νέες συμμαχίες της Ρωσίας δεν είναι χωρίς αντιφάσεις. Για παράδειγμα Κίνα e India εξακολουθούν να παραμένουν ιστορικοί αντίπαλοι.
Το νέο διπλωματικό έγγραφο του Κρεμλίνου, που θυμίζει τόσο τη σοβιετική εποχή όσο και τον Ψυχρό Πόλεμο, ωστόσο, επιβάλλει οριστικά την αποστροφή προς τη Δύση σε αντίθεση με όλους εκείνους που ήλπιζαν να φέρουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε διάλογο με την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εγγραφείτε στο newsletter μας!