Ο ανταγωνισμός στη διεθνή πολιτική μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας είναι πάντα ζωντανός. Λιβύη, η διευρυμένη Μεσόγειος αλλά και ο Νίγηρας. Εκεί η Ιταλία μετά τις συμφωνίες του "Quirinale" και την έγκριση του Κοινοβουλίου αποφάσισε να δημιουργήσει μια βάση ελέγχου στα σύνορα μεταξύ Νίγηρα και Τσαντ. Στο Γκατ, νοτιοδυτικά της Λιβύης, η ιδέα ήταν να δοθεί στρατιωτική / αστυνομική διοίκηση για να εκπαιδεύσει τους συνοριακούς φρουρούς της Λιβύης να ελέγχουν τα σύνορα με τον Νίγηρα, την Αλγερία και το Τσαντ. Τμήματα εδάφους από όπου περνάει η πιο φρικτή παράνομη διακίνηση, που κυμαίνεται από ναρκωτικά, όπλα και ανθρώπους. Περίπου 500 άνδρες με οχήματα και άλλες υλικοτεχνικές διευθετήσεις βρίσκονται ήδη στον τομέα του ενδιαφέροντος, μιλάμε για συνοριακή αστυνομία και στρατιώτες της Κοινής Επιχειρησιακής Διοίκησης του Υπουργείου Άμυνας. Η αποστολή χρηματοδοτήθηκε εν μέρει με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την υπογραφή συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας με τον Νίγηρα το 2017. Συμφωνίες που προβλέπουν επίσης το άνοιγμα της ιταλικής πρεσβείας στις 4 τον περασμένο Ιανουάριο και τη συμφωνία συνεργασίας στο Σαχέλ. Το πραγματικό πρόβλημα, όπως ανέφερε ο Il Fatto Quotidiano, είναι η παρέμβαση των Νιγηρίων. Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση του Niamey έμαθε για την ιταλική αποστολή της ΕΕ, δηλαδή ένα λανσάρισμα ενός οργανισμού AFP και όχι από τις ιταλικές αρχές. Οι αρχές της Νιγηρίας έχουν δείξει όλη τη δυσπιστία και τη δυσαρέσκειά τους για την ιταλική παρουσία και έτσι οι στρατιώτες της ΔΟΕ βρέθηκαν υποβιβαζόμενοι στο αεροδρόμιο. Περίπου σαράντα Ιταλοί στρατιώτες, υπό τη διοίκηση ενός στρατηγού, βρίσκονται στρατοπέδευση με επισφαλή τρόπο στη βάση των ΗΠΑ στο αεροδρόμιο Niamey, χωρίς καν γραπτή συμφωνία για την προστασία τους από νομική άποψη. Η κατάσταση καθίσταται ολοένα και πιο μη βιώσιμη και η ιταλική δέσμευση δεν υπερβαίνει τις δωρεές για υγεία ή τρόφιμα. Γίνεται προσπάθεια για κάλυψη και μια ιταλική Πολεμική Αεροπορία 767 εκφόρτωσε ένα φορτίο φαρμάκων στο Niamey τον περασμένο Απρίλιο, ακριβώς για να μαλακώσει την κυβέρνηση του Νίγηρα. Η αντίσταση της κυβέρνησης της Νιγηρίας προκάλεσε πιθανώς το Παρίσι. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία ζήτησε από την Ιταλία την άμεση παρέμβαση στην περιοχή, επειδή ήλπιζε να ελαφρυνθεί στον αγώνα ενάντια στις τζιχαντιστικές δυνάμεις κάνοντας χρήση της Ιταλίας. (Η Γαλλία αισθάνθηκε ισχυρή λόγω των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων στον τομέα της ναυπηγικής μεταξύ STX France και Fincantieri). Η Ιταλία ορθώς εκμεταλλεύτηκε την καλή ευκαιρία να επικεντρωθεί, αντίθετα, στην εμπορία μεταναστών, ένα πολύ πιο ευαίσθητο θέμα εθνικού ενδιαφέροντος. Οι Ιταλοί, επομένως, προσδιορίζουν την περιοχή για να τοποθετήσουν τη βάση στην πρωτεύουσα, αλλά η πραγματική εμπλοκή με τους στρατιώτες στο πεδίο έχει αναμορφωθεί κοντά στα σύνορα της Λιβύης. Έτσι η Γαλλία δεν αντέχει και τοποθετεί 4 άντρες στην περιοχή Σαχέλ και αυτή τη φορά, ο Μπάρκχαν χρησιμοποιεί την υποστήριξη των βρετανικών στρατευμάτων. Για άλλη μια φορά, η Ιταλία αντιμετωπίζεται ως «θυρωρός», προσαρμόζεστε ή υποφέρετε. Στο Νίγηρα υπάρχει επίσης η παρουσία περίπου 1000 Αμερικανών στρατιωτών, για την κατασκευή βάσης για αεροσκάφη APR στο Agadez. Η αποστολή έχει σχεδιαστεί για να κυνηγήσει τις τζιχαντιστικές δυνάμεις που υπάρχουν στην περιοχή.