Το κινεζικό «μακρύ χέρι» στην προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ιράν

(από τον Andrea Pinto) Πενθήμερες συναντήσεις που έγιναν με απόλυτη εχεμύθεια, όπως αυτή Σαουδική Αραβία e Ιράν έχουν ξαναπλέξει στο Πεκίνο τον ιστό των σχέσεων που διακόπηκε το 2016: εντός δύο ετών θα ανοίξουν ξανά και οι πρεσβείες. Η Μέση Ανατολή μπορεί τώρα να βασίζεται σε μια ισχυρή συμμαχία χάρη στην μακρύ χέρι της Κίνας που αποκτά, σε μια καυτή περιοχή του πλανήτη, απροσδόκητη στρατηγική σημασία.

Από το 2016, οι σχέσεις μεταξύ των δύο «μεγάλων ονομάτων» της Μέσης Ανατολής είχαν παγώσει μετά την εκτέλεση του σιίτη σεΐχη στο Ριάντ Νιμρ αλ-Νιμρ και τις ακόλουθες επιθέσεις στην πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στο Ιράν. Όπως ο σαουδαραβικός ακτιβισμός στον πόλεμο στην Υεμένη δεν πέρασε απαρατήρητος.

Για να κάνει ο Γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Ιράν να κάνει χειραψία, Ali Shamkhaniκαι ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της Σαουδικής Αραβίας, Μουσαΐντ Αλ Αϊμπάνε, ανακοινώνοντας έτσι στον κόσμο τον νέο άξονα, τους νέους κινέζους υπουργούς Εξωτερικών Ο Γουάνγκ Γι.

Σε κοινή δήλωση τονίζεται μάλιστα «την επανεκκίνηση των σχέσεων που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη της περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας». "Ως αξιόπιστος μεσολαβητής, η Κίνα έχει εκπληρώσει πιστά τα καθήκοντά της ως υποδοχής.» είπε ο Γουάνγκ.

Τον Δεκεμβριο, Xi Jinping υπέγραψε 34 συμφωνίες κατά την επίσκεψή του στο Ριάντ. Στα μέσα Φεβρουαρίου υπέγραψε άλλες 20 παρουσία του Ιρανού προέδρου Εμπραχίμ Ραΐσι. Με αυτόν τον τρόπο, η Κίνα αναζωογονεί τη δική της Παγκόσμια Πρωτοβουλία Ασφάλειας, στην οποία θέλει να λειτουργήσει ως εγγυητής της παγκόσμιας σταθερότητας.

"Στον κόσμο δεν υπάρχει μόνο η κρίση στην Ουκρανία»Ο Γουάνγκ σχολίασε θερμά. Στην πραγματικότητα, το κινεζικό ενδιαφέρον θα στόχευε σε εκείνα τα μέρη του πλανήτη όπου υπάρχει ακόμη ανασφάλεια και όπου η Δύση έχει δείξει αδιαφορία. Η Κίνα θέλει να καλύψει το κενό που αφήνουν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι: Αφρική, Αφγανιστάν και hot spots στη Μέση Ανατολή, πρώτα, με βλέμμα στη Ρωσία, την Ινδία και το Πακιστάν.

Το κινεζικό «μακρύ χέρι» στην προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ιράν