Μεταξύ όλων των επιχειρηματιών της ζώνης του ευρώ που πήραν συνέντευξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Ιταλοί είναι εκείνοι που έχουν αναφέρει πιο έντονα από άλλους την πολυπλοκότητα των διοικητικών διαδικασιών στις οποίες υπόκεινται. Από τους δέκα ερωτηθέντες, εννέα δήλωσαν ότι αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες όποτε έπρεπε να εφαρμόσουν τις διατάξεις που απαιτούνται από τις δημόσιες υπηρεσίες μας.
Μεταξύ των εντύπων που πρέπει να συμπληρωθούν, των πιστοποιητικών που πρέπει να παραχθούν και των εκπλήρωσης που πρέπει να συμπληρωθούν, η Δημόσια Διοίκηση μας (PA) συνεχίζει να τροφοδοτεί την κακοδιοίκηση που στη χώρα μας έχει πλέον φτάσει σε μέγεθος που δεν είναι πλέον αποδεκτό. Ο συντονιστής του Γραφείου Μελετών CGIA Paolo Zabeo δηλώνει:
«Η εκτίμηση του κόστους που βαρύνει το σύστημα παραγωγής μας για τη διαχείριση των σχέσεων με την ΠΑ ανέρχεται σε 57,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν προσθέσουμε σε αυτές επίσης τις μη πληρωμές από το κεντρικό κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση προς τους προμηθευτές του - οι οποίοι, παρά τα 12 δισεκατομμύρια που διατέθηκαν με το διάταγμα επανέναρξης, θα μειώσει το απόθεμα εμπορικού χρέους σε περίπου 42 δισεκατομμύρια - τη δυσλειτουργία του δημόσιου τομέα μας ζυγίζει το ιταλικό σύστημα παραγωγής για σχεδόν 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως ".
Αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι οι εταιρείες μας συνθλίβονται όλο και περισσότερο από μια τυφλή και αόριστη γραφειοκρατία και από μια κακή λειτουργία της ΠΑ που δεν φαίνεται να είναι σε θέση να εξαργυρωθεί. Αν και μπορούμε επίσης να βασιστούμε στις κορυφές αριστείας της Δημόσιας Διοίκησης που ζηλεύουν σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε αυτήν τη φάση COVID τα πράγματα δυστυχώς χειροτέρεψαν. Ο γραμματέας της CGIA, Renato Mason, επισημαίνει:
«Τα διατάγματα της Cura Italia, της ρευστότητας και της επανέναρξης δεν έχουν πυροδοτήσει τα θετικά αποτελέσματα που όλοι περίμεναν. Αντίθετα, έχουν προκαλέσει σύγχυση, αποπροσανατολισμό και μεγάλο ερεθισμό εκ μέρους των εργαζομένων και των εταιρειών έναντι των δημόσιων θεσμών. Υπάρχουν πολλά κρίσιμα σημεία, ειδικά γραφειοκρατικού χαρακτήρα. Τα μέτρα που ήταν αδύνατο να διαχειριστούν και να συμμορφωθούν έχουν εγκριθεί επειδή είναι κακώς γραμμένα και δύσκολο να αποκρυπτογραφηθούν. Σίγουρα θα έχουν σχεδιαστεί με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά όποιος σκέφτεται να τους κρατήσει ζωντανούς από αυτόν τον κόσμο ».
Πολλοί παρατηρητές ήλπιζαν ότι με την έλευση της έξυπνης εργασίας η κατάσταση θα μπορούσε να βελτιωθεί. Φαίνεται, ωστόσο, ότι τα πράγματα έχουν προχωρήσει διαφορετικά. Με την έλευση του COVID, στην πραγματικότητα, πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αρχίσει να εργάζονται από το σπίτι. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ίδρυμα Promo PA, προέκυψαν πολύ ανησυχητικά αποτελέσματα σε ένα δείγμα 50 κορυφαίων στελεχών του δημόσιου τομέα. Λόγω προβλημάτων ασφάλειας στον κυβερνοχώρο λόγω χρήσης προσωπικών υπολογιστών και προβλημάτων σύνδεσης στο Διαδίκτυο, οι ερωτηθέντες ανέφεραν μέση μείωση της παραγωγικότητας αυτών των εργαζομένων κατά 30%. Εάν λάβουμε υπόψη ότι πριν από την έλευση του κοροναϊού, το μέσο επίπεδο παραγωγικότητας του PA μας δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλό, η εμπειρία που αποκτήθηκε τους τρεις αυτούς μήνες δεν φαίνεται να έχει δώσει ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Επιστρέφοντας στις οικονομικές επιπτώσεις της κακής λειτουργίας της δημόσιας μηχανής μας, σε εδαφικό επίπεδο, οι κυριότερες παραγωγικές πραγματικότητες είναι αυτές που βρίσκονται στο Μιλάνο, τη Ρώμη και το Τορίνο.
Το Γραφείο Μελετών CGIA προσπάθησε να εκτιμήσει το ποσό της γραφειοκρατίας στις εταιρείες ανά επαρχία κατοικίας, υπολογίζοντας τον αντίκτυπο της προστιθέμενης αξίας στο ετήσιο κόστος των 57,2 δισεκατομμυρίων ευρώ που εκτιμάται από το Ινστιτούτο Ambrosetti. Σε αυτήν την προσομοίωση, φυσικά, αυτές οι εδαφικές πραγματικότητες όπου η συγκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων που παράγουν πλούτο τιμωρούνται.
Η επαρχία όπου το ετήσιο κόστος των επιχειρήσεων για τη διαχείριση των σχέσεων με τη Δημόσια Διοίκηση είναι υψηλότερο από όλα τα άλλα είναι το Μιλάνο με 5,77 δισεκατομμύρια ευρώ. Ακολούθησε η Ρώμη με 5,37, το Τορίνο με 2,43, η Νάπολη με 1,97, η Μπρέσια με 1,39 και η Μπολόνια με 1,35 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι επιχειρηματικές πραγματικότητες που πνίγονται λιγότερο από τη γραφειοκρατία είναι αυτές της Enna (87 εκατομμύρια ευρώ), της Vibo Valentia (82 εκατομμύρια) και της Isernia (56 εκατομμύρια ευρώ).
Ποιες είναι οι προτάσεις της CGIA για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της PA μας; Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να μειώσουμε τους κανόνες που υπάρχουν στο σύστημά μας. Τις τελευταίες δεκαετίες, αυξήθηκαν δραματικά, καθώς ο εθνικός νομοθέτης υπερέβη την έγκριση νομοθετικών διατάξεων που απαιτούν τη μεταγενέστερη έγκριση των εκτελεστικών μέτρων για να λειτουργήσει.
Επίσης, είναι απαραίτητο οι νόμοι αυτοί να γράφονται καλύτερα, να ακυρώνουν τις επικαλύψεις που υπάρχουν μεταξύ των διαφόρων επιπέδων διακυβέρνησης, να απαλλάσσουν τον γραφειοκράτη και να επιβάλλουν περιοδική παρακολούθηση των επιπτώσεων που παράγουν, ειδικά στον οικονομικό τομέα.
Είναι επίσης απαραίτητο να απλοποιηθούν οι διαδικασίες και να εισαχθούν πολύ αυστηροί επακόλουθοι έλεγχοι, ενθαρρύνοντας τον μηχανισμό της σιωπής-συγκατάθεσης, χωρίς να ξεχνάμε ότι όλα τα δημόσια θέματα πρέπει να ψηφιοποιηθούν, διευκολύνοντας τον διάλογο μεταξύ των βάσεων δεδομένων τους για να αποφευχθεί η επανάληψη αιτημάτων που κατακλύζουν περιοδικά πολίτες και επιχειρηματίες όποτε αλληλεπιδρούν με δημόσιο γραφείο.
Τέλος, το έγκλημα κατάχρησης εξουσίας πρέπει να «αποποινικοποιηθεί», το οποίο, δυστυχώς, «αποθαρρύνει» πολλά δημόσια στελέχη να υπογράψουν, επιβραδύνοντας σημαντικά τη διάθεση εγγράφων στον τομέα των κατασκευών, του πολεοδομικού σχεδιασμού και των προμηθειών. Από την άλλη πλευρά, οι διευθυντές / αξιωματικοί που συμπεριφέρονται σωστά και κάνουν τους τομείς επιρροής τους αποτελεσματικούς πρέπει να ανταμείβονται: η αύξηση της παραγωγικότητας, επίσης στο κοινό, πρέπει να αναγνωρίζεται οικονομικά.