Έτσι ο Giuseppe Conte χθες μετά τον δεύτερο γύρο στις Βρυξέλλες. "Η Ιταλία αποφάσισε να αναλάβει, με δική της πρωτοβουλία, μια πορεία μεταρρυθμίσεων που θα της επιτρέψει να τρέξει, αλλά θα απαιτήσει μια σοβαρή κοινή δημοσιονομική πολιτική, προκειμένου να αντιμετωπίσει μια και για όλα τα εμπορικά πλεονάσματα και το φορολογικό ντάμπινγκ, να ανταγωνιστεί με ίσους όρους ". "Με τον Rutte έχω μια καλή προσωπική σχέση, αλλά η σύγκρουση είναι πολύ δύσκολη ακόμα κι αν δεν επέτρεψε ποτέ στον εαυτό μου να με ρωτήσει για αυτήν ή αυτή τη μεταρρύθμιση"«Αγαπητέ Mark, καταλαβαίνω ότι έχετε κατά νου μόνο τις εκλογές που θα διεξαχθούν στη χώρα σας την άνοιξη. Και καταλαβαίνω επίσης ότι όλοι έχουν το Salvini τους ».
Προφανώς, γίνονται προσπάθειες για την ικανοποίηση αιτημάτων από όλες τις χώρες. Η Ιταλία είναι έτοιμη να δεχτεί ότι οι συνολικές επιχορηγήσεις θα μειωθούν από 500 δισεκατομμύρια σε 420 δισεκατομμύρια με δάνεια από 250 σε 330. Ο αριθμός θα είναι πάντα 750 δισεκατομμύρια. Χθες υπήρξε επίσης μια πολύ σκληρή νυχτερινή αντιπαράθεση μεταξύ της Άνγκελα Μέρκελ και του Μακρόν όταν αναπτύχθηκε η ιδέα να μην μιλήσει (βάλτε στυλό σε χαρτί) για το φρένο έκτακτης ανάγκης, δηλαδή τη δυνατότητα μιας χώρας να ζητήσει πρόσθετη έρευνα για το σχέδιο. μεταρρυθμίσεις από άλλο κράτος μέλος πριν από τη χορήγηση της ενίσχυσης. Αλλά το πραγματικό παιχνίδι είναι μεταξύ της Ιταλίας, της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρώπη, και της Ολλανδίας, του ηγέτη των λεγόμενων «λιτό» χωρών (Φινλανδία, Αυστρία και Δανία).
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Giuseppe Conte, αντιμέτωπος με την αδιαλλαξία του ολλανδού ομολόγου του Rutte, συνεχίζει την αντεπίθεση υποδηλώνοντας ότι θα είναι έτοιμος να φέρει στο φως τα αντικείμενα του φλαμανδικού φορολογικού καταφυγίου. Έτοιμο, συνεπάγεται η Conte, για να εμποδίσει τις εκπτώσεις που ζήτησε ο λιτός και τη διατήρηση της παρακράτησης στους εισαγωγικούς δασμούς στο 20% που εισπράττει η τελωνειακή ένωση, η οποία ευνοεί την Ολλανδία με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Τα όπλα που θα χρησιμοποιήσει η Ιταλία σήμερα
Επείγουσα πέδηση και διακυβέρνηση των δανείων που χορηγούνται στα κράτη είναι οι κόμβοι στους οποίους η Ιταλία αποφάσισε να αντιταχθεί. Όπως ανέφερε το Sole24Ore, υπάρχουν δύο επιλογές στις οποίες η Ιταλία θα μπορούσε να παίξει το παιχνίδι της τοποθετώντας τις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σήμερα. Η πρώτη είναι αυτό του λεγόμενου εξαίρεση, μια συμφωνία στα 26 που κρατά την Ολλανδία εκτός της ενίσχυσης μετά το Covid και του μηχανισμού ελέγχου της. Η ιδέα προτάθηκε επίσης χθες από τον πρώην πρωθυπουργό Enrico Letta και στην πραγματικότητα θα μπορούσε επίσης να είναι ένα πρώτο βήμα προς μια πραγματική έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
La δεύτερη κάρτα ότι η ιταλική κυβέρνηση θα μπορούσε να θέσει στο τραπέζι σήμερα το μεσημέρι, και θα είναι πραγματικά ένα μεσημέρι, είναι η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εάν οι Κάτω Χώρες επρόκειτο να διατηρήσουν το σημείο μέχρι το τέλος και να επιμείνουν σε αυτόν τον μηχανισμό ελέγχου για την εκταμίευση της βοήθειας που στην πραγματικότητα δημιουργεί δικαίωμα αρνησικυρίας για κάθε κράτος μέλος, η ιταλική κυβέρνηση θα μπορούσε να προσπαθήσει να αποδείξει ενώπιον του οργάνου ότι έχει καθήκον να διασφαλίζει τη συμμόρφωση με το κοινοτικό δίκαιο και το ασυμβίβαστο ενός τέτοιου μηχανισμού με τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Όπως θα ήθελαν οι Κάτω Χώρες, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο θα αποκοπούν από τις αποφάσεις.