Ο ρωσικός στρατός δεν ήθελε να πολεμήσει τον Βάγκνερ

Στη Repubblica, ο Gianluca Di Feo αφηγείται μια αδιακρισία που θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη αιματοχυσίας στα περίχωρα της Μόσχας. Οι αερομεταφερόμενες δυνάμεις, οι μόνες ικανές να αντιμετωπίσουν τους πολεμιστές του Βάγκνερ στο πεδίο, δεν υπάκουσαν ούτε στον Υπουργό Άμυνας Σόιγκου ούτε στον Ανώτατο Διοικητή Γερασίμοφ. Σύμφωνα με το σχέδιο έκτακτης ανάγκης «Φρούριο» που ξεκίνησε το βράδυ της Παρασκευής, ήταν στο χέρι τους να προστατεύσουν την πρωτεύουσα. Τίποτα, παρέμειναν στους στρατώνες, όπως και οι άνδρες άλλων ειδικών μονάδων, συμπεριλαμβανομένων των τεθωρακισμένων. Ήταν ξεκάθαρα ενάντια στο μπλοκάρισμα της προέλασης του Βάγκνερ.

Στους δρόμους, υπερασπιζόμενοι τη Μόσχα, υπήρχαν μόνο τα τάγματα Rosgvardia, η αστυνομία, οι στρατιωτικές συνιστώσες των μυστικών υπηρεσιών, οι εδαφικές δυνάμεις και η αεροπορία που συμμετείχαν σε ορισμένες επιδρομές.

Σε σύγκριση με τον Πούτιν, ο Πριγκόζιν ήταν σε θέση να υπολογίζει στην άνευ όρων πίστη των ανδρών του και στην πεποίθηση ότι οι αξιωματικοί του τακτικού στρατού δεν θα πυροβολούσαν ποτέ τους μισθοφόρους του.

Ο Πριγκόζιν ακούγεται ευρέως στον ρωσικό στρατιωτικό κόσμο, γιατί ίσως ήταν ο μόνος που κατάφερε να φωνάξει, χωρίς αβεβαιότητα, για την ανεπάρκεια του στρατού του Πούτιν, που εστάλη εν γνώσει του σε σφαγή.

Ένας όρος που επανέλαβε στους δύο Ρώσους στρατηγούς στο Ροστόφ κατά τη διάρκεια της συνάντησης που μεταδόθηκε στο τηλεγράφημα που ανήγγειλε την προσπάθεια κατάληψης της Μόσχας. Χθες Ρώσοι ολιγάρχες και διεφθαρμένοι υπουργοί έφυγαν επίσης ξαφνικά από τη χώρα φοβούμενοι για τη ζωή τους.

Ο δρόμος προς τη Μόσχα δεν ήταν προστατευμένος, τόσο που τα στρατεύματα του Βάγκνερ έφτασαν γρήγορα μόλις 200 χλμ. από τη Μόσχα. Η στήλη, με επικεφαλής τον Dimitry Utkin και αποτελούμενη από 5 χιλιάδες άνδρες, έφτασε στο Voronezh, 200 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, την προσπέρασε και στη συνέχεια έσπρωξε στον τομέα Liptesk. Οι μισθοφόροι του Prigozhin χρησιμοποιούσαν βυτιοφόρα που επέτρεπαν γρήγορη κίνηση, προστατεύονταν με αντιαεροπορικούς πυραύλους με επαρκή εφόδια στη ρυμούλκηση.

Αργά το απόγευμα η ανακοίνωση: επιστρέφουμε για να αποφύγουμε ένα ρωσικό λουτρό αίματος. Στην πραγματικότητα, οι διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν τις πρώτες πρωινές ώρες από τον Λευκορώσο ηγέτη Αλεξάντερ Λουκασένκο είχαν καρποφορήσει: μόλις αποσύρθηκαν οι κατηγορίες εναντίον του Πριγκόζιν και των πιστών του, ολόκληρη η Ταξιαρχία πήρε το δρόμο της επιστροφής στη Λευκορωσία.

Η κατάσταση χειροτέρευε ώρα με την ώρα από τη στιγμή που οι Τσετσένοι της ταξιαρχίας Αχμάτ, με επικεφαλής τον Καντίροφ, έφταναν στο Ροστόφ (σπίτι της διοίκησης/ελέγχου που διευθύνει την πολεμική εκστρατεία, βασικό υλικοτεχνικό κόμβο για την τροφοδοσία των στρατευμάτων στην Ουκρανία) για να πολεμήσουν τους Βάγκνερ. Θα είχε γίνει σφαγή, εξαντλώντας έτσι τις δυνατότητες της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία.

Διάφορα δελτία τύπου του Κρεμλίνου κάνουν λόγο για την εξορία του Προγκόζιν στη Λευκορωσία ή την οριστική μεταφορά του στην Αφρική. Δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για το αν θα απομακρυνθούν οι δύο ανώτατοι διοικητές της ρωσικής στρατιωτικής ιεραρχίας, ο υπουργός Σόιγκου και ο στρατηγός Γερασίμοφ, δεδομένου ότι ο εκπρόσωπος Πεσκόφ δήλωσε ότι θα παραμείνουν σταθερά στη θέση τους.

Δεν είναι δευτερεύουσα η πτυχή ότι από την 1η Ιουλίου τα στρατεύματα του Prigozhin έπρεπε να είχαν τεθεί υπό τη διοίκηση του Υπουργείου Άμυνας, ή μάλλον του μισητού και χλευασμένου υπουργού Shoigu. Φήμες κάνουν λόγο για τον επικείμενο διορισμό ως αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων του Κρεμλίνου του στρατηγού Σεργκέι Σουροβίκιν, ενός πολύ γνωστού και πολύ ευπρόσδεκτου προσώπου μεταξύ εκείνων του Βάγκνερ.

Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ γνώριζαν ήδη για την πρωτοβουλία του Prigozhin από την περασμένη Τετάρτη, αλλά ήταν «δύσπιστες» στην ξαφνική υποχώρηση.

Βάγκνερ

Η ομάδα μισθοφόρων Wagner γεννήθηκε το 2013 υπό τη διοίκηση του Prigozhin και του πρώην αξιωματικού της GRU (Ρωσική υπηρεσία πληροφοριών) Dimitri Utki. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Πεντάγωνο, οι δυνάμεις του Βάγκνερ στις αρχές του 2023 ήταν σχεδόν 150 χιλιάδες άνδρες, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν πρώην κατάδικοι που απέκτησαν την ελευθερία τους με αντάλλαγμα τη δέσμευσή τους στο μέτωπο.

Ο ρωσικός στρατός δεν ήθελε να πολεμήσει τον Βάγκνερ