(από τον Massimiliano D'Elia) Πάμε«Πάμε», οπότε χθες στις 18.28 χθες ο συνταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας και ο αστροναύτης της ESA, Luca #Parmitano επικοινωνεί με συναδέλφους Aleksandr Skvortsov e Andrew "Drew" Morgan, την αρχή της αποστολής. Ο πυραύλος Soyuz απογειώθηκε στο διάστημα, ξεκινώντας την αποστολή #Πέρα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος ότι για έξι μήνες θα κρατήσει σε τροχιά το πλήρωμα που διοικείται από τον ιταλικό πιλότο της Σικελικής καταγωγής. Ο Luca Parmitano ήταν επίσης ο πρώτος Ιταλός που έκανε διαστημικό λεωφορείο στο 2013 και τώρα είναι και ο πρώτος Ιταλός με το ρόλο του διοικητή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Μια ανάθεση που από το 1999 ήταν το αποκλειστικό και αποκλειστικό προνόμιο των Ρώσων και των Αμερικανών.
Μετά από 9 λεπτά εκτόξευσης, η πράσινη φιγούρα του νεότερου από τα τέσσερα παιδιά του γιατρού αλεξιπτωτιστή αμερικανικού στρατού Drew Morgan άρχισε να επιπλέει πάνω από τα κεφάλια των τριών κοσμοναύτων που είναι γεμάτες στο πιλοτήριο του διαστημικού σκάφους Soyuz. Ένα σημαντικό και καθησυχαστικό σήμα για τις οικογένειες που έχουν ακολουθήσει όλες τις φάσεις της εκτόξευσης από το σπίτι με κατανοητή ανησυχία.
Ο ρωσικός πύραυλος ύψους 52 μέτρων έκαψε 200 τόνους καυσίμου για να αφήσει τη βαρύτητα της Γης με ταχύτητα 28.800 χιλιόμετρα την ώρα. Σε τροχιά, το κυνήγι μεταξύ του διαστημικού σκάφους και του σταθμού άρχισε και τελείωσε στα μέσα της νύχτας, όταν τα τρία από το πλήρωμα άνοιξαν την καταπακτή του Soyuz για να μπουν στον διεθνή διαστημικό σταθμό.
Ο Ιταλός αστροναύτης ESA θα παραμείνει σε τροχιά για περίπου 200 ημέρες για να πραγματοποιήσει πάνω από 200 πειράματα, συμπεριλαμβανομένων των έξι νέων που δημιουργήθηκαν από ιταλικές εταιρείες, πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς υπό τον συντονισμό της ASI. Τουλάχιστον πέντε εξωσχολικές δραστηριότητες προβλέπονται για τη συντήρηση του σταθμού.
Για όλα αυτά τα πειράματα και τις δραστηριότητες ο διοικητής Παρμιτάνο είπε, αναφερόμενος στο πλήρωμα: "Θα είμαι στη διάθεσή τους για να μπορέσουν να εκφράσουν πλήρως τον υψηλότερο επαγγελματισμό τους".
Οι επερχόμενες συναντήσεις για τον ιταλικό αστροναύτη θα μπορούσαν να είναι η Σελήνη και ο Άρης.
Aeronautica Militare και Spazio
Χώρος και αεροδιαστημική Είναι δύο διαφορετικά αλλά συμπληρωματικά φυσικά περιβάλλοντα, το καθένα από το οποίο χαρακτηρίζεται από τις δικές του τεχνολογίες, κανονισμούς και μεθόδους παρέμβασης, αποδέκτες συγκλίνων συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων στρατηγικών, οικονομικών, βιομηχανικών. Σύμφωνα με μια διεθνή σύμβαση, το "Space" σημαίνει ότι το περιβάλλον που εκτείνεται πέρα από τη λεγόμενη γραμμή Karman, το οποίο από τη σύμβαση έχει υψόμετρο περίπου 100 km. Η ατμοσφαιρική ζώνη, με τη σειρά της, μπορεί να χωριστεί σε "εναέριο χώρο", που χρησιμοποιείται συνήθως από την πολιτική και στρατιωτική αεροπορία και περιλαμβάνεται μεταξύ της επιφάνειας της γης και του τρέχοντος μέγιστου υψομέτρου πτήσης περίπου 18/20 χλμ. Και σε " αεροδιαστημική »που καλύπτει αυτόν τον ευρύ ατμοσφαιρικό ιμάντα που κυμαίνεται μεταξύ 18 / 20km υψόμετρου και της γραμμής Karman, αν και φυσικά τα αποτελέσματα της ατμόσφαιρας εκτείνονται έως και περίπου 1000km. Οι αεροδιαστημικές λειτουργίες επιτρέπουν την ασφαλή και αξιόπιστη πρόσβαση στο διάστημα και, ταυτόχρονα, ο χώρος εγγυάται υπηρεσίες και εφαρμογές που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία των αεροναυτικών συστημάτων.
Η στρατηγική της Πολεμικής Αεροπορίας αναγνωρίζει μια σαφή διάκριση μεταξύ των δύο περιβαλλόντων και ενισχύει τις δεξιότητες της Ένοπλης Δύναμης, που αποκτήθηκε εδώ και χρόνια εμπειρίας και χάρη στην υψηλή εξειδίκευση του προσωπικού της. Αυτό διασφαλίζει ότι είναι συναφή στους διυπουργικούς και διυπηρεσιακούς τομείς, όπου η AOS προτείνει τον εαυτό της ως έναν από τους βασικούς και αρμόδιους παράγοντες για την πρόσβαση και την εκμετάλλευση της αεροδιαστημικής. Η Πολεμική Αεροπορία, ακριβώς λόγω της φυσικής περιβαλλοντικής ικανότητάς της, εφαρμόζει μια ολοκληρωμένη και συνεργατική στρατηγική με πραγματικότητες από τον επιστημονικό κόσμο και το Πανεπιστήμιο όπως η Ιταλική Υπηρεσία Διαστήματος, το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας, το Ιταλικό Κέντρο Ερευνών Αεροδιαστημικής. Επιπλέον, σε διεθνές επίπεδο, η Πολεμική Αεροπορία ερευνά και αυξάνει τις σχέσεις με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roscosmos, την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία NASA και με την αεροναυτική των συμμαχικών χωρών με τις οποίες μοιράζεται ένα όλο και πιο προβλεπόμενο όραμα. προς την αεροδιαστημική ως φυσική επέκταση της ικανότητας αεροπορικής άμυνας
Η Πολεμική Αεροπορία κοιτάζει με ενδιαφέρον το τεράστιο δυναμικό που υπάρχει στην αεροδιαστημική ζώνη και υποθέτει να δημιουργήσει, τα επόμενα χρόνια, ένα πρωτότυπο επίδειξης ενός Στρατηγική πλατφόρμα που επιτρέπει τη συμπλήρωση των δορυφορικών αστερισμών και των δυνατοτήτων του σημερινού απομακρυσμένου πιλοτικού αεροσκάφους (APR). Στην πραγματικότητα, με τη δυνατότητα ηλιακής ενέργειας και συστημάτων ελέγχου για τη διατήρηση της θέσης, αυτές οι πλατφόρμες θα μπορούσαν να προσφέρουν μια λύση χαμηλού κόστους και χαμηλού κινδύνου για πολλούς τύπους αισθητήρων και ωφέλιμο φορτίο (τηλεπικοινωνίες, επιτήρηση της γης, βοήθεια πλοήγησης, διαστημικές καιρικές συνθήκες) που εγγυώνται την παροχή υπηρεσιών ισοδύναμων με εκείνες που προσφέρουν οι δορυφόροι, χωρίς να χρειάζεται να φθάσουν στις τροχιακές ποσοστώσεις και με επιδόσεις υψηλότερες από εκείνες του ΣΕΠΕ όσον αφορά την κάλυψη της επικράτειας και την επιμονή.
Παράλληλα με τις στρατοσφαιρικές πλατφόρμες, το υποχωρητική πτήση καθώς η εκμετάλλευση της αεροδιαστημικής προϋποθέτει την ανάπτυξη οχημάτων ικανών να φτάσουν σε υψόμετρα κοντά στα 100 χλμ. και τη δημιουργία βασικών υπηρεσιών επιχειρησιακής και υλικοτεχνικής υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με διαστημικά αεροδρόμια. Κάτω από την αναδυόμενη εξοικονόμηση χώρου, η Ιταλική Πολεμική Αεροπορία ξεκίνησε μια συνεργασία με ENAC, ASI και FAA[3] και υπό την αιγίδα τουICAO/UNOOSA, με στόχο την υποστήριξη της δραστηριότητας και τη συμβολή στην αύξηση των εθνικών τεχνικών και ρυθμιστικών δεξιοτήτων στον τομέα της πτήσης υποβρυχίων. Η πτήση Suborbital είναι σίγουρα ένας ενεργοποιητής της ικανότητας πρόσβασης στο διάστημα, καθώς τα οχήματα της υποπορίας μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά ως πλατφόρμες για την εκτόξευση δορυφόρων σε τροχιά.
Η πρόσβαση στο χώρο μπορεί επίσης να εξασφαλιστεί από τοεκτόξευση αέρα, η οποία συνίσταται στη μεταφορά ενός μικρού δορυφορικού εκτοξευτή μέσω ενός αεροσκάφους (που ονομάζεται "μεταφορέας"), ο οποίος, μόλις απελευθερωθεί, θα ενεργοποιήσει το σύστημα προώθησης του έως ότου ο δορυφόρος εισέλθει σε τροχιά. Το τελικό σύστημα θα αποτελείται συνεπώς από δύο στάδια, από τα οποία το πρώτο είναι ένα υπερηχητικό αεροσκάφος, ενώ το δεύτερο στάδιο είναι ένας πλήρης και πλήρως «επεκτάσιμος» πύραυλος. Η χρήση στρατιωτικών αεροσκαφών, όπως ο Eurofighter, αλλά χωρίς να αποκλείονται άλλες πιθανές λύσεις, φαίνεται να είναι μία από τις πιο ελπιδοφόρες επιλογές βραχυπρόθεσμα ως φορέας μικρών δορυφορικών συστημάτων εκτόξευσης. Η Πολεμική Αεροπορία, μαζί με τον ακαδημαϊκό τομέα και με τις εθνικές βιομηχανίες, ξεκίνησε δραστηριότητες για την ανάπτυξη μιας μελέτης σκοπιμότητας και ένα επιχειρηματικό σχέδιο για την αξιολόγηση της τεχνικής και οικονομικής βιωσιμότητας που σχετίζεται με την ανάπτυξη ενός εκτοξευτή για μικρούς δορυφόρους από εναέρια πλατφόρμα. Η μελέτη αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2019.