Κατατέθηκε σήμερα το κίνητρο της ποινής του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Δικαστηρίου αυτού στην υπ’ αριθμ. 9604/2019 κατά Buzzi + 31, γνωστή ως δίκη της «μαφίας του κεφαλαίου».
Η περίπλοκη ποινή επανεξέτασε τις φάσεις της δίκης και εξέτασε τους πολυάριθμους λόγους έφεσης, θεσπίζοντας ορισμένες αρχές δικαίου τόσο για το θέμα της μαφίας όσο και για τα εγκλήματα κατά της δημόσιας διοίκησης.
Το Δικαστήριο απέκλεισε τον μαφιόζικο χαρακτήρα της ένωσης που κατηγορείται για τους κατηγορούμενους και επιβεβαίωσε την ύπαρξη, που είχε ήδη εξεταστεί στην πρωτόδικη δίκη, δύο διακριτών απλών εγκληματικών ενώσεων: η μία αφιερωμένη κυρίως σε εγκλήματα εκβιασμού, η άλλη με επικεφαλής τους Buzzi και Carminati, μια συνεχής δραστηριότητα διαφθοράς εναντίον αξιωματούχων και πολιτικών που βαραίνει τη ρωμαϊκή δημοτική διοίκηση ή σε φορείς που συνδέονται με αυτήν.
Το Δικαστήριο, χωρίς καθόλου να αρνηθεί ότι μπορεί να υπάρχουν εγκληματικά φαινόμενα μαφίας στην επικράτεια του δήμου της Ρώμης, όπως είχε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει το Δικαστήριο, εξήγησε ότι τα αποδεικτικά αποτελέσματα οδήγησαν στην άρνηση ύπαρξης εγκληματικής ένωσης τύπου μαφίας : μάλιστα ούτε η χρήση της μαφιόζικης μεθόδου ούτε η ύπαρξη της συνακόλουθης αποσιωπημένης υποταγής και αποκλείστηκε ο σύλλογος να είχε τη δική του ανεξάρτητη μαφιόζικη εγκληματική «φήμη».
Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ένα φαινόμενο γενικευμένης, εκτεταμένης και συστημικής συμπαιγνίας, σημείο αναφοράς της οποίας ήταν η εγκληματική ένωση που διαχειριζόταν τα συμφέροντα των συνεταιρισμών του Buzzi μέσω διαμοιρασμού μηχανισμών στη διαχείριση των συμβάσεων του Δήμου Ρώμης και των φορέων που το κεφάλι τους. Αυτό οδήγησε στην απαξίωση του δημοσίου συμφέροντος, που θυσιάστηκε στη λογική του αποθησαυρισμού προς όφελος των ιδιωτών.
Η συνολική εικόνα δείχνει ένα «σύστημα» σοβαρά μολυσμένο, όχι από τον φόβο, αλλά από την εμπορευματοποίηση της δημόσιας λειτουργίας. Ένα μέρος της δημοτικής διοίκησης μάλιστα έχει «παραδοθεί» στα συμφέροντα της εγκληματικής ομάδας που έχει βρει πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργηθεί.
Τα γεγονότα «μιλούν» επίσης για επιχειρηματίες που αποδέχτηκαν μια λογική που δηλώνουν ο Buzzi και οι συνεργάτες του, βασισμένη σε διεφθαρμένες συμφωνίες μεταξύ δημοσίων λειτουργών και επιχειρηματιών, που συγκλίνουν προς αμοιβαία οικονομικά οφέλη. Με αυτόν τον τρόπο, ο ελεύθερος ανταγωνισμός περιορίστηκε και αυτό συνέβη μέσω μορφών συστηματικής διαφθοράς, χωρίς να προηγηθεί καμία μαφιόζικη μέθοδος εκφοβισμού.
Τελικά, βεβαιώθηκε η ποινική ευθύνη σχεδόν όλων των κατηγορουμένων για σειρά σοβαρών εγκλημάτων κατά της δημόσιας διοίκησης, καθώς και για συμμετοχή σε εγκληματικές ενώσεις, επαναλαμβάνοντας τις προηγούμενες επί του θέματος ουσιαστικές αποφάσεις.
Η ακύρωση με παραπομπή στο Εφετείο της Ρώμης για ορισμένους κατηγορούμενους καθορίστηκε από την ανάγκη έκδοσης νέας απόφασης για την ευθύνη για εγκλήματα κατά της δημόσιας διοίκησης, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ωστόσο, από την ανάγκη επαναπροσδιορισμού του η ποινή μετά τον αποκλεισμό του μαφιόζικου χαρακτήρα των δύο εγκληματικών ενώσεων.