Η πλειοψηφία σε χαμηλό όλων των εποχών, είναι εντελώς αντίθετο, ο Zingaretti κατάλαβε ότι η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από το χέρι και ζητά από τον Conte να κάνει την κυβέρνηση να κάνει ένα ποιοτικό άλμα και να εμπλακεί στην αντιπολίτευση: "Δεν μπορείτε απλώς να τους ζητήσετε να υπογράψουν τις αποφάσεις μας ".
(από τον Francesco Matera) Ακούγεται πολύ παράξενο, το βράδυ πριν η συμπαγής πλειοψηφία πέταξε το πρώτο προσχέδιο του 12ου Dpcm, την επόμενη μέρα η ίδια πλειοψηφία "παρασύρεται" επειδή ο Ιταλός Viva του Renzi έχει τραβήξει πίσω. Για να πάρετε το πεδίο απευθείας Ματέο Ρέντσι: "Θα ζητήσουμε από τον πρωθυπουργό να τροποποιήσει το διάταγμα, είναι μια διάταξη χωρίς επιστημονική βάση ". Ο ηγέτης του IV δεν τάσσεται υπέρ του κλεισίματος των κινηματογράφων και των θεάτρων, των περιορισμών στα μπαρ και των εστιατορίων και της ποσοστιαίας αύξησης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Αλλά και στο Μήνας Ο Ρένζι κάνει μια μεγάλη φωνή: "Κινδυνεύουμε να αυξήσουμε την καμπύλη χρέους μόνο για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και χωρίς στρατηγικό όραμα. Υπό αυτήν την έννοια, το ιδεολογικό όχι στο MES φαίνεται όλο και πιο παράλογο ».
Ο Ρένζι είναι επίσης κρίσιμος Ντάριο Φρανσουτσίνι: "Πώς δεν καταλαβαίνετε ότι τα προβλήματα δεν είναι τα θέατρα αλλά οι υπόγειοι; ". Απάντηση του Franceschini: "Όσοι διαμαρτύρονταν δεν κατάλαβαν τον κίνδυνο ".
Το πιο δύσκολο εναντίον του Ρένζι είναι Andrea Orlando: "Θυμάμαι έντονα τις ημέρες κατά τις οποίες οι υπουργοί, μετά το Συμβούλιο Υπουργών, βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν εναντίον της κυβέρνησης. Οι χρόνοι είναι πολύ πιο απλοί από αυτούς και όμως δεν πήγε καλά για την κυβέρνηση, αλλά ακόμη περισσότερο για τη χώρα ". Το Ορλάντο αναφέρεται στους βουλευτές της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης που βγήκαν στους δρόμους το 2007 για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην εκτελεστική εξουσία.
Η χαρακτική του Nicola Zingaretti, vitriolic: "Βλέπω πολλές διακρίσεις από κυβερνητικούς εκφραστές, από δυνάμεις πλειοψηφίας με πολιτικές πρωτοβουλίες που θεωρώ ακατανόητες, νομίζω ότι τα κόμματα που κάθονται στα κυβερνητικά τραπέζια το βράδυ και οργανώνουν την αντιπολίτευση το πρωί σε σχέση με τις αποφάσεις που ελήφθησαν το προηγούμενο βράδυ δεν ήταν ποτέ σοβαρό. Είναι ηθικά απαράδεκτο να είμαστε με τα πόδια μας σε δύο κατευθύνσεις ».
Ο Zingaretti είναι επίσης πολύ θυμωμένος με το πενταστελλάτι Vincent Spadafora, που δεν ήθελε να κλείσει τα γυμναστήρια και με τον αναπληρωτή υπουργό Πιέρπαολο Σιλέρι, η οποία επέκρινε ανοιχτά το Dpcm.
Σιλέρι αργά το απόγευμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανακοίνωσε επίσης ότι δεν θα διοριστεί εκ νέου για τις επόμενες εκλογές:«Από την αρχή της πολιτικής μου εμπειρίας, το 2018, εξήγησα ότι στο τέλος της νομοθετικής περιόδου θα επέστρεφα στη δουλειά μου ως χειρουργός. Αυτός είναι ο κόσμος μου. Θα συνεχίσω να δίνω τα καλύτερα στον τρέχοντα ρόλο μου, αλλά τον Απρίλιο του 2023 θα βρεθώ στο χειρουργείο στο San Raffaele του Μιλάνου, όπου ο Alberto Zangrillo είναι επικεφαλής της μονάδας αναισθησίας και εντατικής θεραπείας. Δεν εκπαιδεύτηκα σχεδόν ως χειρουργός, μου αρέσει η έρευνα, μου αρέσει η διδασκαλία και παραμένω μαθητής μέσα πεπεισμένος ότι πρέπει πάντα να μαθαίνουμε. Δεν φεύγω από το κίνημα των 5 αστέρων: κατά μία έννοια ήμουν 5 αστέρια πριν από τη γέννηση του Κινήματος. Πάντα δοκιμάστηκα τον κόσμο και θα συνεχίσω να το κάνω ακόμα και όταν τελειώσει η πολιτική μου εμπειρία ».
Αντιμέτωποι με μια ολοένα και πιο διαιρεμένη πλειοψηφία σε περισσότερες από 10 ιταλικές πόλεις, διοργανώθηκαν διαδηλώσεις ενάντια στα μέτρα του τελευταίου Dpcm. Το πιο αιματηρό ήταν η διαδήλωση στο Τορίνο όπου είδαμε σκηνές πραγματικού αστικού πολέμου. Δεκάδες παράθυρα σημαντικών «Brands» όπως η Gucci έχουν καταστραφεί, φυσικά υπήρξαν κλοπές και πραγματικές λεηλασίες εις βάρος των χώρων που επηρεάζονται από τη ροή της εκδήλωσης.
Εν τω μεταξύ, στα κοινωνικά δίκτυα και στην τηλεόραση, οι συχνά αντικρουόμενες απόψεις επιστημόνων, ανοσολόγων και ιολόγων σχετικά με τον κίνδυνο του ιού ακολουθούν ο ένας τον άλλο, ρίχνοντας έτσι όλο και περισσότερους ανθρώπους σε πανικό που ρίχνουν στα δωμάτια έκτακτης ανάγκης των καταρρέουν νοσοκομείων. . Κατά την άποψή μου, όλη η κατάσταση ξεφεύγει από μια «αδύναμη» κυβέρνηση και δεν εκλέγεται από τον λαό, ότι άνθρωποι που τώρα έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται στους δρόμους παραβιάζοντας τους κανόνες που επέβαλε το εκτελεστικό τμήμα της Dpcm. Το Υπουργείο Εσωτερικών επαναλαμβάνει: «η κοινωνική σταθερότητα της χώρας κινδυνεύει»: μια έκκληση που φαίνεται ότι δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από την κυβέρνηση η οποία συνεχίζει να παρέχει «ένα πλάνο» μέτρα πρόνοιας, αυξάνοντας αργά τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν σε έλλειμμα με διάφορα Dpcm ξεκίνησαν μέχρι σήμερα. Ανακύπτει το ερώτημα, όταν εξαντληθούν τα χρήματα, τι θα συμβεί εάν ο ιός συνεχίσει να τρέχει μεταξύ μας ξανά;