Σήμερα ξεκίνησε να ταξιδεύει για το τελευταίο του ταξίδι κύριος ναός Audace (D 551, 1973-2006) που κατευθύνεται προς τον ιστότοπο του Aliaga στην Τουρκία όπου θα φτάσει καταστροφέας Ardito (D550, 1973-2006).
Οι δύο ναυτικές μονάδες, πραγματικά εικονίδια ιστορίας όχι μόνο του Ναυτικού, γιατί περισσότερα από 35 έτη υπηρεσίας έχουν εκπροσωπήσει μια ναυαρχίδα της χώρας, στην Ιταλία και στο εξωτερικό, συμμετέχοντας σε πολλές επιχειρησιακές αποστολές σε διαφορετικές λεκάνες του κόσμου, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα μεγάλη συναίνεση και κύρος για την ένοπλη δύναμη και το έθνος.
Αφού έφυγε από την ενεργό υπηρεσία στο 2006, μετά από περισσότερο από δέκα χρόνια πρόσδεσης στις αποβάθρες της βάσης La Spezia, το 2017 το Δεκέμβριο, τα δύο πλοία πωλήθηκαν από την Agenzia Industrie Difesa (AID) μέσω διεθνούς δημόσιου πλειστηριασμού στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), στο τουρκικό ναυπηγείο Ναυπηγείο της Ιστανμπούλ.
Η φυσιολογική "έναρξη της ανακύκλωσης" των δύο πρώην ναυτικών πλοίων αντιπροσωπεύει ασφαλώς απώλεια ενός κομμάτι της θαλάσσιας ιστορίας μας, ωστόσο, η πώληση στο ναυπηγείο ναυαγίων εξασφάλισε την εισροή πόρων για συντήρηση στις Ναυτικές Μονάδες του Ιταλικού Ναυτικού, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν από τις εθνικές βιομηχανικές μονάδες.
Μέχρι σήμερα, στις διάφορες πηγές της Ένοπλης Δύναμης, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός οχημάτων που παροπλίζονται λόγω της αντικειμενικής ηλικίας περιμένουν την έναρξη της ανακύκλωσης ή / και συγκεκριμένων προτάσεων για "ανάκτηση" για άλλους σκοπούς - όπως " μουσεία ".
Τον Ιούνιο, θα πρέπει να ληφθούν περαιτέρω αποφάσεις, επομένως, για την πιθανή «ανακύκλωση» άλλων ναυτικών μονάδων με ένδοξο παρελθόν, σύμβολα της ιστορίας της ιταλικής ναυτικής και ναυτικής βιομηχανίας για πολλά χρόνια στον αφοπλισμό, που υπήρξαν συχνά που σχετίζονται με μουσειακά έργα.
Το Πολεμικό Ναυτικό ανέκαθεν εξέφρασε ευνοϊκά τη λύση αυτή, αλλά ταυτόχρονα ήταν πάντοτε σαφές ότι, δεδομένου ότι δεν μπορούν να διατεθούν πόροι για το σκοπό αυτό, οι σχετικές δαπάνες για την αποκατάσταση, την ασφάλεια, τη μεταφορά και τη δημιουργία μουσείων πρέπει αναγκαστικά να βαρύνουν τις διοικήσεις / Προτεινόμενα θεσμικά όργανα.
Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν λάβει οικονομικά και τεχνικά συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για αυτές τις εγκαταλελειμμένες μονάδες και έχει πλέον φτάσει στον όρο ότι το Πολεμικό Ναυτικό δεν μπορεί να συνεχίσει να υποστηρίζει τη συντήρηση τους σε ασφαλείς συνθήκες, αφαιρώντας οικονομικούς πόρους. προορίζονται για τις ανάγκες των μονάδων λειτουργίας.
Insights
Il καταστροφέας Audace (D 551, 1973-2006), επώνυμος της κατηγορίας δύο εκτοξευτών πυραύλων με ισχυρές δυνατότητες αεροπορικής άμυνας, συμμετείχε σε πολλούς εθνικούς και συμμαχικούς κύκλους εκπαίδευσης, καθώς και στις πιο σημαντικές πραγματικές επιχειρήσεις που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ της δεκαετίας του '80 και του '90. τον περασμένο αιώνα. Συγκεκριμένα, θυμόμαστε τη συμμετοχή στην επιχείρηση «Λίβανος 2» (Φεβρουάριος - Απρίλιος 1984) για την υποστήριξη του ειρηνευτικού μας σώματος από τη χώρα αυτή, στην επιχείρηση «Girasole» (Απρίλιος - Ιούλιος 1986) μετά την κρίση Ιταλίας-Λιβύης, στις η "Επιχείρηση Sharp Guard" (Νοέμβριος 1993 - Ιούνιος 1994), για την επιβολή οικονομικών κυρώσεων και το εμπάργκο όπλων που αποφασίστηκαν με τα πολυάριθμα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών κατά της Γιουγκοσλαβίας, στην επιχείρηση "Dinak" (Φεβρουάριος - Μάιος 1999) και «Συμμαχική Δύναμη» (Ιούνιος-Ιούλιος 1999) διεξήχθησαν, αντίστοιχα, σε εθνικό και ΝΑΤΟ επίπεδο, κατά τη διάρκεια του λεγόμενου «πολέμου του Κοσσυφοπεδίου».
Il καταστροφέας Ardito (D 550, 1973-2006), δεύτερη μονάδα της κλάσης "Audace", ήταν το σκάφος της ναυτικής ομάδας που απαρτίζεται από τον ίδιο Audace και τη φρεγάτα Lupo που εκτελούσε η 24 ^ περιπλάνηση του κόσμου μεταξύ Ιουλίου 1979 και Φεβρουαρίου 1980. Έντονη, επίσης για το πλοίο Ardito, ήταν η συμμετοχή σε σημαντικές εθνικές και διεθνείς ασκήσεις, καθώς και πραγματικές επιχειρήσεις. Αυτές περιλαμβάνουν τις προαναφερθείσες επιχειρήσεις "Dinak" και "Allied Force" στις οποίες η μονάδα συμμετείχε, αντιστοίχως, τον Μάρτιο και τον Ιούνιο του 1999.