Το Ναυτικό θυμάται τους πεσμένους στη θάλασσα

Χθες, 9 Σεπτεμβρίου, εορτάστηκε η τελετή μνήμης για την «Ημέρα Μνήμης των Αγνοουμένων στη Θάλασσα» στο Εθνικό Μνημείο του «Ναύτη της Ιταλίας» σε αιώνια ανάμνηση της θυσίας στρατιωτικών και πολιτών ναυτικών που αγνοούνται στη θάλασσα.

Όπως κάθε χρόνο στο Μπρίντιζι, το Πολεμικό Ναυτικό θυμάται όλους τους πεσόντες στη θάλασσα, με μια τελετή που θεωρείται πολιτική επισημότητα, στο πολεμικό μνημείο που χτίστηκε το 1933 με πρωτοβουλία του Ιταλικού Ναυτικού Συνδέσμου με την ευκαιρία της απονομής του Πολεμικού Σταυρού στον Πόλη της Απουλίας. Το μνημείο χτίστηκε στο Μπρίντιζι λαμβάνοντας υπόψη τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε η πόλη ως ναυτική βάση στην Κάτω Αδριατική του Βασιλικού Ναυτικού.

Η επιλογή της ημερομηνίας είναι γεμάτη ιστορικά νοήματα στη μνήμη της επετείου της βύθισης του θωρηκτού Roma και των αντιτορπιλικών Da Noli και Vivaldi. Εκείνη την τραγική 9η Σεπτεμβρίου 1943, η θάλασσα κατάπιε περίπου 1700 ναύτες, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή του θωρηκτού Roma, πλοίαρχο Aidone Del Cima και του Διοικητή των Ναυτικών Δυνάμεων Μάχης του Βασιλικού Ναυτικού, ναύαρχο Carlo Bergamini.

Κατά τη διάρκεια της τελετής ο Αρχηγός του Επιτελείου θέλησε να επισημάνει «την παρουσία διαφόρων εκπροσώπων που ανήκουν στη ναυτική κοινότητα ή, όπως συχνά ορίζεται στη σύγχρονη γλώσσα, στο λεγόμενο «ναυτικό σύμπλεγμα». Το πάθος αυτών των ανδρών και γυναικών επιτρέπει στη ναυτιλία να καταλαμβάνει κεντρική θέση στη συζήτηση των εθνικών πτυχών που σχετίζονται με την οικονομία, το εμπόριο, την πολιτική, τον πολιτισμό, την ενέργεια, τον τουρισμό, το εμπόριο και τη μετανάστευση. Η ανάπτυξη και ανάπτυξη της Ιταλίας λοιπόν περνά μέσα από τη θάλασσα, είναι επομένως απαραίτητο να υπογραμμιστεί η στρατηγική σημασία της θαλάσσιας φύσης της χώρας μας και η ανάγκη προστασίας και προστασίας της θάλασσας, τόσο ως φυσικός βιότοπος όσο και ως μέσο διασύνδεση και ανταλλαγή με τον υπόλοιπο Πλανήτη».

Διαβάστε περισσότερα για:

Μετά την ιταλική ανακωχή, το θωρηκτό Roma διατάχθηκε να φτάσει στο νησί La Maddalena μαζί με άλλες στρατιωτικές μονάδες. Την επομένη της ανακωχής ο ιταλικός ναυτικός στόλος δέχτηκε επίθεση από γερμανικά βομβαρδιστικά. Η ιστορία του θωρηκτού Roma ήταν η πιο δραματική, που χτύπησε λίγο μετά τις 15 το μεσημέρι και έπρεπε να αντιμετωπίσει μια διαρροή που δημιουργήθηκε από την αεροβόμβα που πέρασε από το κύτος του και εξερράγη υποβρύχια. Αμέσως μετά από ένα δεύτερο χτύπημα χτύπησε τη μονάδα προς την πλώρη, προκαλώντας ζημιές και έκρηξη στις αποθήκες πυρομαχικών, πύργος αρ. 00 (βάρους 2 τόνων) ανατινάχτηκαν και κατέληξαν στο νερό ενώ ο θωρακισμένος πύργος διοίκησης καταστράφηκε. Η κατάσταση ήταν πλέον τραγική, οι επιζώντες ναυτικοί, μεταξύ των οποίων και βαριά τραυματισμένοι και καμένοι, προσπαθούσαν να σωθούν, ενώ όσοι βρίσκονταν στην πρύμνη, έτοιμοι να ριχτούν στο νερό, διαλύθηκαν. Λίγο μετά τις 1500 το απόγευμα η μονάδα χάθηκε, διασπάστηκε σε δύο τμήματα και βυθίστηκε μέσα σε λίγα λεπτά. Το βασιλικό πλοίο Roma, ένα από τα πιο σημαντικά ιερά του Πολεμικού Ναυτικού, αναγνωρίστηκε στις 16 Ιουνίου 00. Μέρος του ναυαγίου βρίσκεται σε βάθος πάνω από χίλια μέτρα και περίπου 17 μίλια από την ακτή της Σαρδηνίας του κόλπου της Asinara.

Το Ναυτικό θυμάται τους πεσμένους στη θάλασσα

| άμυνα, PRP Κανάλι |