Η ανακάλυψη του Cacciamine Vieste του Πολεμικού Ναυτικού χάρη στον εξελιγμένο εξοπλισμό που παρέχεται
Ο ναρκαλιευτής του Vieste του Ναυτικού, κατά τη διάρκεια τεχνικής επαλήθευσης και παρακολούθησης του βυθού στο Τυρρηνικό Πέλαγος στο νησί Στρόμπολι, βρήκε το ναυάγιο του Light Cruiser Giovanni Delle Bande Nere που βυθίστηκε το 1942.
Το ναυάγιο εντοπίστηκε και ταυτοποιήθηκε περίπου 11 ναυτικά μίλια νότια του νησιού Στρόμπολι σε βάθος μεταξύ 1460 και 1730 μέτρων, σε θέση συμβατή με εκείνη της βύθισής της την 1η Απριλίου 1942, ενώ ήταν σε μεταφορά. από τη Μεσίνα στη Λα Σπέτσια, για να πραγματοποιήσει κάποιες επισκευές στο Άρσεναλ που συνοδεύει ο καταστροφέας Aviere και η τορπιλική βάρκα Libra. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, περίπου στις 09.00:XNUMX, χτυπήθηκε από δύο τορπίλες που ξεκίνησε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS Urge. Το κρουαζιερόπλοιο, χωρισμένο σε διάφορα τμήματα, βυθίστηκε γρήγορα. Το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος πέθανε στην εκδήλωση.
Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε χάρη στη χρήση υποβρύχιων οχημάτων που ξεκίνησαν στον ορυχείο ναρκών Vieste, ικανό να πραγματοποιήσει έρευνα και αναγνώριση σε βαθιά υψόμετρα: το αυτόνομο υποβρύχιο όχημα (Autonomous Underwater Vehicle - AUV) Hugin 1000, της εταιρείας Kongsberg και το συρματόπλεγμα Multipluto 03. , της εταιρείας GAY Marine. Έχοντας οριοθετήσει την περιοχή αναζήτησης με βάση τις υποτιθέμενες συντεταγμένες του ναυαγίου, ο ναρκαλιευτής προχώρησε στη χαρτογράφηση του βυθού με το όχημα Hugin, ανακαλύπτοντας περισσότερες επαφές που μπορούσαν να συσχετιστούν με το ναυάγιο. Στη συνέχεια, οι επαφές εντοπίστηκαν χάρη στη χρήση του Multipluto, το οποίο επέτρεψε επίσης τη μαγνητοσκόπηση των πρώτων εικόνων του πλοίου, αποκαλύπτοντας τα τρία τμήματα στα οποία έσπασε κατά τη διάρκεια της βύθισης και επιβεβαιώνοντας την ταυτότητά του.
Η ανακάλυψη του Light Cruiser Giovanni Delle Bande Nere επιβεβαιώνει τη λειτουργική αποτελεσματικότητα των υποβρύχιων οχημάτων που παρέχονται στο Ναυτικό, ικανά να λειτουργούν σε βαθιά υψόμετρα για τον έλεγχο του βυθού και των στρατηγικών υποδομών, καθώς και τον επαγγελματισμό των ειδικών της Διοίκησης Αντίμετρα για τα ορυχεία. Τα υποβρύχια οχήματα αντιπροσωπεύουν ένα θεμελιώδες πλεονέκτημα για τη διατήρηση της υψηλής χωρητικότητας του εξαρτήματος των αντιμέτρων ναρκών αυξάνοντας το υψόμετρο και τη δυνατότητα ανίχνευσης και εντοπισμού καταστάσεων κινδύνου σε βαθιά νερά.
ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ
Ο ελαφρύς ναυτικός Giovanni Delle Bande Nere, της κατηγορίας Condottieri όπως ο Alberico da Giussano. Τοποθετημένος στα ναυπηγεία της Castellammare di Stabia στο 1928, ξεκίνησε στο 1930 και ολοκληρώθηκε στο 1931.
Κατά μήκος των μετρητών 169,3 είχε μετατοπίσεις τόνων 6950 με πλήρες φορτίο. Ο προωστικός εξοπλισμός αποτελούταν από λέβητες 6 Ansaldo, οι οποίοι τροφοδοτούσαν στροβίλους 2, για συνολική ιπποδύναμη της ιπποδύναμης 95000. Η τελική ταχύτητα ήταν κόμβοι 36.
Το οπλοστάσιο απαρτίζεται από κανόνια 8 από 152 / 53, 6 από 100 / 47 για άμυνα κατά της υπεράσπισης και αντιτορπιλικής άμυνας και πυροβόλο 2 από το 40 / 39. Το πλοίο ήταν επίσης εξοπλισμένο με πυροβολητή 8 13,2 mm και σωλήνες τορπιλών 4 533 mm. Ξεκίνησε επίσης δύο αεροσκάφη αναγνωρίσεως Imam Ro 43, τα οποία ξεκίνησε χάρη στον καταπέλτη που εγκαταστάθηκε στην πλώρη.
Το πλήρωμα απαρτιζόταν από άνδρες 507.
Στις 21 Μαρτίου 1942, συμμετείχε στη δεύτερη μάχη του Sirte, κατάφερε να χτυπήσει το βρετανικό κρουαζιερόπλοιο Cleopatra χωρίς να προκαλέσει σοβαρές ζημιές. Οι απαγορευτικές καιρικές συνθήκες που συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης ανάγκασαν το πλοίο να επιστρέψει στη Μεσσήνη για να περιορίσει τις ζημιές που υπέστη η θάλασσα.
Το 1 Απρίλιος 1942 ο Giovanni Delle Bande Nere ξεκίνησε από τη βάση της Messina στη La Spezia, συνοδευόμενος από τον καταστροφέα Aviere και τη βάρκα Torpedo Libra. Στο 9 το πρωί του υποκλέφθηκε ο βρετανικός υποβρύχιος Urge που τον τορπιλίστηκε. Το πλοίο έσπασε, βύθισε γρήγορα και μετέφερε το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος μαζί του.