Τα εμπορικά πλοία εμποδίζουν τους μετανάστες να φτάσουν στην Ευρώπη. Η έρευνα του Patrick Kingsley που δημοσιεύτηκε στο New York Tiimes είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ο Πάνθηρας, ένα εμπορικό πλοίο που φέρει τη γερμανική σημαία, δεν ασχολείται με τη διάσωση στη θάλασσα, αλλά μια μέρα πριν από λίγους μήνες, η ακτοφυλακή της Λιβύης τον διέταξε να εκτρέψει τη διαδρομή, να σώσει 68 μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο στη Μεσόγειο και να τους φέρει πίσω Λιβύη.
Το αίτημα που εκπλήρωσε ο Πάνθηρας ήταν τουλάχιστον το τρίτο της 11ης Ιανουαρίου που είχαν υποβάλει οι Λίβυοι εναντίον ενός εμπορικού πλοίου. Οι Λιβυκοί θα μπορούσαν εύκολα να ειδοποιήσουν ένα κοντινό πλοίο που χειριζόταν μια ισπανική ΜΚΟ. Προφανώς οι αρχές της Λιβύης κατάφεραν να σταματήσουν το φαινόμενο, χωρίς να ανταποκρίνονται πλέον σε αιτήματα για βοήθεια σε πλοία ΜΚΟ. Σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι δικηγόροι ειδικοί στο δίκαιο της θάλασσας υποστηρίζουν ότι η νέα τακτική είναι παράνομη, ακόμη και αν εμπορικά πλοία όπως ο Πάνθηρας πρέπει να ακολουθήσουν τις οδηγίες των μοναδικών αναγνωρισμένων αρχών στα χωρικά ύδατα, όπως η Ακτοφυλακή της Λιβύης.
Ωστόσο, οι ΜΚΟ δεν σέβονται τις ενδείξεις των αρχών, φέρνοντας τους μετανάστες στην Ευρώπη, αναφερόμενοι στον διεθνή νόμο περί προσφύγων, ο οποίος απαγορεύει την παράδοση προσφύγων σε ιδρύματα / χώρες από όπου έφυγαν.
Μετά την άφιξη του Πάνθηρα στην Τρίπολη, στρατιώτες της Λιβύης επιβιβάστηκαν στο πλοίο και ανάγκασαν τους μετανάστες να τους ακολουθήσουν σε στρατόπεδο κράτησης στην πρωτεύουσα, Τρίπολη.
"Τους ονομάζουμε ιδιωτικοποιημένες ανατροπές", δήλωσε Τσαρλς Χέλερ, διευθυντής της ιατροδικαστικής ωκεανογραφίας, μια ερευνητική ομάδα που ερευνά τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μεταναστών στη Μεσόγειο. "Εμφανίζονται όταν τα εμπορικά πλοία χρησιμοποιούνται για τη διάσωση και την επιστροφή των μεταναστών σε μια χώρα όπου κινδυνεύουν οι ζωές τους - όπως η Λιβύη.".
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μετά τη μαζική μετανάστευση το 2015, συχνά σταμάτησαν τις ΜΚΟ να ταξιδεύουν στη νότια Μεσόγειο - όπως το ισπανικό πλοίο Open Arms - που μετέφεραν συστηματικά τους μετανάστες στα ευρωπαϊκά λιμάνια. Τα ευρωπαϊκά ναυτικά και ακτοφυλακά έχουν αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από την περιοχή, αναθέτοντας στην ακτοφυλακή της Λιβύης την ευθύνη για αναζήτηση και διάσωση.
Τώρα η Ευρώπη έχει έναν νέο πληρεξούσιο: ιδιωτικά εμπορικά πλοία. Ωστόσο, η χρήση τους για την καταπολέμηση του μεταναστευτικού φαινομένου αμφισβητείται έντονα από τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων των μεταναστών. Μια διεθνής σύμβαση του 1979 για έρευνα και διάσωση απαιτεί από τα εμπορικά πλοία να υπακούουν στις εντολές των δυνάμεων της Ακτοφυλακής της σχετικής χώρας. "Είναι σαφώς παράνομη πολιτική«, Είπε ο Δρ. Itamar Mann, ειδικός στο ναυτικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα στο Ισραήλ. Ωστόσο, οι εμπορικοί εφοπλιστές λένε ότι μετά τη διάσωση των μεταναστών από τον πνιγμό, το νόμιμο καθήκον τους είναι να ακολουθούν εντολές της ακτοφυλακής της Λιβύης, σύμφωνα με ξεχωριστή σύμβαση έρευνας και διάσωσης που υπογράφηκε το 1979. "Αυτό που έχει γίνει είναι σύμφωνο με το νόμο «Είπε ο John Stawpert, εκπρόσωπος του Διεθνούς Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου, μια ένωση εφοπλιστών.
Ωστόσο, από το 2011 έως το 2018, μόνο ένα εμπορικό πλοίο επέστρεψε τους μετανάστες στη Λιβύη, σύμφωνα με έρευνα του Forensic Oceanography Think-tank.
Από το 2018, όμως, έχουν μεταφερθεί περίπου 30 περιπτώσεις όπου οι μετανάστες έχουν μεταφερθεί στη Λιβύη, η οποία περιλάμβανε περίπου 1.800 μετανάστες, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξαν οι The New York Times και η εγκληματολογική ωκεανογραφία. Αλλά ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανόν να είναι υψηλότερος.
Η χρήση εμπορικών σκαφών έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, είπε Anabel Montes Mier, επικεφαλής της αποστολής στο Open Arms. "Αυτά τα εμπορικά πλοία ακολουθούν παραγγελίες«Είπε η κυρία Μόντες Μιέρ.
"Ωστόσο, αρνούμαστε να επαναφέρουμε τους ανθρώπους σε μη ασφαλείς τοποθεσίες" Οι ΜΚΟ αναφέρουν ότι η άρνηση της Λιβύης να συνεργαστεί μαζί τους έχει θέσει σε κίνδυνο περισσότερες ζωές μεταξύ των μεταναστών. Ο αριθμός των ατόμων που έφτασαν στην Ιταλία έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 90% από το 2017, καθώς και οι θάνατοι στη θάλασσα που μειώθηκαν κατά το ήμισυ. Ωστόσο, ο αριθμός των ανθρώπων που πνίγονται, σε αναλογία με αυτούς που προσπαθούν να διασχίσουν τη θάλασσα, έχει αυξηθεί απότομα, από περίπου 1 στους 50 το 2017 σε 1 στους 20 το 2019, σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης. Ο αναγκαστικός επαναπατρισμός των μεταναστών έθεσε επίσης πολλούς από αυτούς σε πραγματικό κίνδυνο λόγω του συνεχιζόμενου εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη. Τον Φεβρουάριο, μια αεροπορική επίθεση χτύπησε την προβλήτα που χρησιμοποίησε ο Πάνθηρας για αποβίβαση μεταναστών στην Τρίπολη. Μόλις έφτασαν στο έδαφος, οι μετανάστες φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα κράτησης που διοικούσαν ορισμένες πολιτοφυλακές. Συχνά αυτά τα στρατόπεδα βρίσκονται σε περιοχές που δέχονται επίθεση. Τον περασμένο Ιούλιο, ένα στρατόπεδο βομβαρδίστηκε, σκοτώνοντας 53 κρατούμενους. Σε μια άνομη γη που προσφέρει λίγα δικαιώματα σε ξένους εργάτες, οι μετανάστες συχνά βασανίζονται, βιάζονται, κρατούνται για λύτρα, αντιμετωπίζονται σαν σκλάβοι.
Ο Στίβεν, ένας 2018χρονος από το Νότιο Σουδάν, δήλωσε ότι χτυπήθηκε από Λιβυκούς αξιωματούχους αφού επέστρεψε στη Λιβύη με εμπορικό πλοίο τον Νοέμβριο του XNUMX.
"Γιατί μας έσωσαν και μας έφεραν στη Λιβύη;Είπε ο Στίβεν, ο οποίος ζήτησε να ταυτιστεί μόνο με το όνομά του λόγω φόβου για επιπτώσεις. "Ήταν καλύτερα να πεθάνεις στο πλοίο."
Από το 1951, ο διεθνής νόμος για τους πρόσφυγες ορίζει ότι οι μετανάστες δεν πρέπει να επαναπατρίζονται χωρίς την εγγύηση μιας δέουσας διαδικασίας από τις χώρες από τις οποίες εγκατέλειψαν. Αλλά σε περιπτώσεις που εμπλέκονται εμπορικά πλοία, οι μετανάστες διασώζονται συχνά σε διεθνή ύδατα, πριν φτάσουν στα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης, και οι αρχές της ΕΕ υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες πρέπει να επιστρέψουν στη Λιβύη, επειδή η Λιβύη συντονίζει τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης σε αυτά τα διεθνή ύδατα, με θέα τα εθνικά αυτοί.
Σήμερα, παρόλο που οι ναυτικοί της Ευρώπης έχουν αποσυρθεί από την περιοχή, τα αεροπλάνα τους συνεχίζουν να κατευθύνουν την ακτοφυλακή της Λιβύης σε μεταναστευτικά πλοία, σύμφωνα με τα αρχεία που δημοσιεύθηκαν από την έρευνα του The Guardian. Τον Μάρτιο του περασμένου έτους, ένα από αυτά τα στρατιωτικά αεροσκάφη διέταξε ένα εμπορικό πλοίο να επιστρέψει ένα φορτίο προσφάτως διασωθέντων μεταναστών στην Τρίπολη, χωρίς καμία παρέμβαση της ακτοφυλακής της Λιβύης. Τα νέα αναφέρθηκαν από την ηλεκτρονική εφημερίδα The Atavist.
Σε μία από τις πολλές πρόσφατες τηλεφωνικές συνεντεύξεις, ο διοικητής Αμπντάλ Σαμάντ Η ακτοφυλακή της Λιβύης είπε ότι ένα ιταλικό πλοίο που αγκυροβόλησε στην Τρίπολη, κάποτε χρησίμευε ως κέντρο διοίκησης και ελέγχου για τη διάσωση των μεταναστών, χρησιμοποιείται συχνά από την ακτοφυλακή της Λιβύης για να επικοινωνεί με εμπορικά πλοία, ειδικά όταν χαλάσουν τα ραδιόφωνα της Λιβύης. Μία από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, είπε, ήταν το Σαββατοκύριακο του Ιανουαρίου, όταν ο Πάνθηρας διέσωσε 68 μετανάστες από τη νότια Μεσόγειο.