Το Υπουργείο Εσωτερικών της Λευκορωσίας, σε ανακοίνωσή του, ενημέρωσε τον Τύπο ότι α σαφές σχέδιο αλληλεπίδρασης με την ιδιωτική παραστρατιωτική εταιρεία Wagner. Το σχέδιο θα είχε προκύψει μετά τη συνάντηση του υπουργού Ιβάν Κουρμπάκοφ και ορισμένων εκπροσώπων του Βάγκνερ.
"Στην ημερήσια διάταξη της συνάντησης ήταν τα θέματα αλληλεπίδρασης με την ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία και η εκπαίδευση των στρατιωτών μας από τους εκπαιδευτές της. Τα μέρη ανέπτυξαν ένα σαφές σχέδιο δράσης και αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με τη χρήση ορισμένων τύπων εξοπλισμού», αναφέρεται στο σημείωμα της υπηρεσίας Τύπου που επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο Tass.
Ο Μινσκ είπε στις 20 Ιουλίου ότι μέλη των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων της Λευκορωσίας θα διεξάγουν εκπαιδευτικές αποστολές μάχης μαζί με μαχητές Βάγκνερ στο πεδίο εκπαίδευσης Μπρέστσκι κοντά στα σύνορα με την Πολωνία.
Μετά από απειλές από Πούτιν: "Μέρος της επικράτειάς του είναι δώρο του Στάλιν, θα του το θυμίσουμε«, η Πολωνία έχει ενισχύσει τα σύνορά της προς τα ανατολικά στέλνοντας τεθωρακισμένα οχήματα και τουλάχιστον χίλιους άνδρες.
Το 1945 η Σοβιετική Ένωση, νικήτρια του παγκόσμιου πολέμου, ήθελε να επεκταθεί προς τα δυτικά. Το έκανε απευθείας σε βάρος της Πολωνίας, καταλαμβάνοντας όλο το ανατολικό τμήμα της. Αυτό, επίσης εις βάρος της Γερμανίας, αφαιρώντας τις ιστορικές περιοχές Πρωσία, Πομερανία, Σιλεσία και μέρος του Βρανδεμβούργου, πέρασε στη Βαρσοβία μέχρι τους ποταμούς Oder και Neisse, ως μερική αποζημίωση για τις εδαφικές απώλειες που υπέστησαν στα ανατολικά.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο οι Πολωνοί να ευχαριστήσουν τον Στάλιν, γράφει η Huffington Post, γιατί στην κολοσσιαία ανταλλαγή έχασαν και μάλιστα πολλά. Στην πραγματικότητα, η Πολωνία βρέθηκε με συνολική έκταση 312 τετραγωνικών χιλιομέτρων, έναντι 386 πριν από τον πόλεμο. Απώλεια 74 χιλιάδων τ.χλμ. Ιδιαίτερα άδικο για μια χώρα που το 1939 είχε δεχθεί επίθεση και διχάστηκε μεταξύ του Αδόλφου Χίτλερ και του Σοβιετικού δικτάτορα.
Ήταν η πιο γιγαντιαία αλλαγή συνόρων στην ιστορία της Ευρώπης. Ένα πραγματικό εξάρθρημα για εκατοντάδες χιλιόμετρα δυτικά. Δεκάδες εκατομμύρια Πολωνοί και Γερμανοί πρόσφυγες έπεσαν θύματα μιας τεράστιας εθνοκάθαρσης, εκδιώχθηκαν και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τα χωράφια τους όπου ζούσαν για αιώνες. Η Λιθουανία επωφελήθηκε από αυτό, η οποία ανέκτησε την ιστορική πρωτεύουσα Βίλνιους/Βίλνο, τη Λευκορωσία και την Ουκρανία, που πήγε το Λβιβ/Λεόπολη, αλλά και η Ρωσία, η οποία προσάρτησε άμεσα τη βόρεια Πρωσία ως θύλακα, το λίκνο της Γερμανίας με την πόλη Königsberg, πατρίδα του Εμμανουήλ. Καντ. Το οποίο μετονομάστηκε σε Καλίνινγκραντ, επιβάλλοντας τεχνητά το όνομα του σταλινικού ιεράρχη Μιχαήλ Καλίνιν.
Ωστόσο, οι ιστορικές παραποιήσεις του Πούτιν θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες επειδή κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν νέες μικροσυγκρούσεις. Καλίνινγκραντ και Λιθουανικός διάδρομος Suwalki, μια στρατηγική περιοχή που έδινε προσοχή από το ΝΑΤΟ και θα συνέδεε τον ρωσικό θύλακα με τη Λευκορωσία του Πούτιν.
Ο διάδρομος Suwalki
Ο διάδρομος μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας ιδρύθηκε μετά τη Συμφωνία του Σουβάλκι του 1920, αλλά είχε μικρή σημασία στην περίοδο του Μεσοπολέμου, καθώς την εποχή που τα πολωνικά εδάφη επεκτάθηκαν βορειοανατολικά, ενώ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η Λιθουανία ήταν μέρος του Η Σοβιετική Ένωση και η Πολωνία ανήκαν στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Αλλά μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και το τέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας, όλες οι χώρες της περιοχής της Βαλτικής εντάχθηκαν τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στο ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, τόσο η Ρωσία όσο και οι χώρες της ΕΕ έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τον διάδρομο και για να τον χρησιμοποιήσουν ως οδό διέλευσης αγαθών και ανθρώπων. Στη δεκαετία του 90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Ρωσία προσπάθησε να διαπραγματευτεί τη δημιουργία ενός εξωεδαφικού διαδρόμου που συνδέει τους θύλακες του Καλίνινγκραντ με το Γκρόντνο στη Λευκορωσία, αλλά η Πολωνία, η Λιθουανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιτάχθηκαν.
Οι εντάσεις μεταξύ ΝΑΤΟ, Πολωνίας και Λιθουανίας με τη Ρωσία σχετικά με τη χρήση του διαδρόμου Suwałki κλιμακώθηκαν το 2014 όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία και στη συνέχεια κλιμακώθηκε περαιτέρω μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Αυτές οι εντάσεις οδήγησαν στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της Λιθουανίας την άνοιξη του 2022 τη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή του διαδρόμου και την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Ιούνιο του 2022 για να εμποδίσει τη χρήση του, εμποδίζοντας ουσιαστικά τη χερσαία διέλευση από και προς το Καλίνινγκραντ, ως συνέπεια των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία για την εισβολή της στην Ουκρανία.
Εγγραφείτε στο newsletter μας!