La Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης - SCO - θα πρέπει να σηματοδοτήσει την αρχή μιας εναλλακτικής πολυμέρειας που θα μπορούσε να ενώσει τις προσπάθειες της Κίνα e Russia, ειδικά σήμερα, στο αμφιλεγόμενο αφγανικό τοπίο. Οι ομιλίες στη σύνοδο κορυφής του Ντουσάνμπε της Βλαντιμίρ Πούτιν και Xi Jinping φαίνεται να κλίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Η αφγανική κρίση δημιουργεί μια σύγκλιση συμφερόντων στην περιοχή, ειδικά από την άποψη της ασφάλειας, και την ανάγκη συντονισμού των προσπαθειών για να αποτραπεί η Καμπούλ από το να γίνει πηγή αστάθειας στην περιοχή ή να προβληθεί η επιστροφή του ριζοσπαστικού Ισλάμ στην Κεντρική Ασία .
Αλεξάντερ Γκαμπούεφ, ο διεθνής παρατηρητής και αναλυτής σκέφτεται διαφορετικά και στο Ansa είπε: «Το SCO είναι ένα «άδειο κέλυφος», παρά την προπαγάνδα του Κρεμλίνου που υπόσχεται το αντίθετο. Η Ρωσία και η Κίνα έχουν πολύ στενό διάλογο για τον φάκελο του Αφγανιστάν και η SCO παραμένει μια πολύ αδύναμη πλατφόρμα για να έχει σημαντικό αντίκτυπο. Στο τέλος, το μεγαλύτερο μέρος, αν υπάρχει, θα ακολουθήσει το δρόμο των διμερών μηχανισμών, τόσο στον ρωσοκινεζικό άξονα όσο και σε αυτόν προς τις χώρες της Κεντρικής Ασίας».
Η SCO, που ιδρύθηκε το 2001, με έδρα το Πεκίνο, συγκέντρωσε τη Ρωσία, την Κίνα και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες με στόχο τον μετριασμό πιθανών κινδύνων και αστάθειας στην περιοχή. Στη συνέχεια, η Κίνα προσπάθησε να της δώσει μεγαλύτερη σημασία προτείνοντας μια επενδυτική τράπεζα στην περιοχή, μια πρόταση που εκείνη την εποχή αντιτάχθηκε από τη Μόσχα επειδή ήξερε ότι δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί την ισχύ της κινεζικής οικονομίας. Η Ρωσία, από την πλευρά της, πίεσε αντ' αυτού να επεκτείνει τον οργανισμό όλο και περισσότερο, ευνοώντας την είσοδο του India e Πακιστάν και τώρα επίσης τουΙράν. L 'Αφγανιστάν Σήμερα είναι μόνο ένας παρατηρητής και κανένας εκπρόσωπος δεν έχει καθίσει να εργαστεί στη Ντουσάνμπε, καθώς η νέα κυβέρνηση των Ταλιμπάν δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί.
Η SCO χρειάζεται ομόφωνες ψηφοφορίες και αυτό είναι περιορισμός του οργανισμού όπου κυριαρχούν οι μονομερείς αποφάσεις των επιμέρους κρατών. Αυτή τη φορά ο Σι Τζινπίνγκ αποφάσισε να μην πάει στη σύνοδο κορυφής αυτοπροσώπως, λόγω του Covid. «Λίγο μετά, συμπτωματικά, ο Πούτιν αρνήθηκε επίσης να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής επειδή έπρεπε να απομονωθεί λόγω της έκρηξης των κρουσμάτων κορωνοϊού στο περιβάλλον του»., σημειώνει ο Γκαμπούεφ. «Μου φαίνεται ότι η επιλογή του Πούτιν δείχνει δύο πραγματικότητες: "το SCO δεν είναι τόσο σημαντικό και αν ο Κινέζος ηγέτης το εγκατέλειψε, τότε το Κρεμλίνο πρέπει να απαντήσει με παρόμοιο τρόπο, για να μην δώσει την ιδέα ότι θα ξεπεράσουμε»..