(Massimiliano D'Elia) Ο επιτελάρχης του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, όπως Στιαν Τζένσεν, κατά τις καυτές μέρες του Αυγούστου έκανε δημόσια μια φαινομενικά απαράδεκτη πρόταση, για να δώσει ένα σημείο καμπής στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση:Το Κίεβο πρέπει να παραχωρήσει κάποια εδάφη για να έχει εύκολη και γρήγορη πρόσβαση στο ΝΑΤΟ». Το περιεχόμενο της πρότασης, που κάποτε ήταν απαράδεκτο, τώρα ακούγεται σαν ένας έξυπνος τρόπος για να τερματιστεί ένας «βαλτωμένος» πόλεμος που δεν έφερε πρόοδο προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, αλλά μόνο πολλές νέες ζωές που χάθηκαν μεταξύ στρατιωτών και αμάχων.
Δεν είναι μόνο οι κατεστραμμένοι από τον πόλεμο πληθυσμοί που υποφέρουν, αλλά και οι παγκόσμιες οικονομίες που έχουν καταληφθεί από πληθωριστικές πιέσεις που αντηχούν αναπόφευκτα στις πραγματικές ζωές των πολιτών τους, οι οποίοι παλεύουν ολοένα και περισσότερο με ένα κόστος ζωής που έχει γίνει μη βιώσιμο , ειδικά στην Ιταλία όπου καταγράφονται οι υψηλότεροι μισθοί.χαμηλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ως εκ τούτου, η υπομονή της Δύσης πρόκειται να τελειώσει, δεδομένου ότι οι προσδοκώμενες επιτυχίες της αντεπίθεσης της άνοιξης δεν έχουν φτάσει ακόμη ενόψει ενός μακροχρόνιου πολέμου θέσεων που εκτυλίσσεται μεταξύ των οχυρών που κατακτήθηκαν από τους Ρώσους, από τα ανατολικά έως τα ακτές της Οδησσού. Όλα αυτά παρά τα 50 δισ. δολάρια που έχουν διαθέσει μέχρι σήμερα οι Αμερικανοί και τα 77 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ανακοίνωση του υψηλόβαθμου αξιωματούχου της Συμμαχίας, ωστόσο, διαψεύστηκε αμέσως μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο.
Ο ίδιος ο Jenssen έπρεπε να κάνει πίσω:Τα λόγια μου ήταν μέρος μιας ευρύτερης συζήτησης για πιθανά μελλοντικά σενάρια στην Ουκρανία. Δεν έπρεπε να εκφραστώ έτσι. Εκανα λάθος".
Οι πιο εκνευρισμένοι ήταν οι Ουκρανοί που από το tweet του συμβούλου του Ζελένσκι ανακοίνωσαν:«Ανταλλαγή εδαφών με ομπρέλα του ΝΑΤΟ; Είναι γελοίο. Θα σήμαινε σκόπιμη επιλογή να νικήσει τη δημοκρατία, να ενθαρρύνει έναν παγκόσμιο εγκληματία, να διατηρήσει το ρωσικό καθεστώς, να καταστρέψει το διεθνές δίκαιο και να μεταβιβάσει τον πόλεμο σε άλλες γενιές".
Η διπλωματία πυκνώνει τις πλοκές της
Μπροστά στην απιστία των δυτικών καγκελαρίων, σύμφωνα με τη φράση του επιτελάρχη του Στόλτενμπεργκ, υπάρχει ωστόσο μια ανάγκη: να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό, υφαίνοντας διπλωματικές πλοκές χρήσιμες τώρα για να φέρουν τους δύο υποψήφιους σε ένα τραπέζι με ένα αποδεκτό και λογική πρόταση μπροστά στους πολίτες της.
Η πρωτοβουλία του Σαουδάραβα πρίγκιπα ήταν υψηλού διπλωματικού επιπέδου Μωάμεθ Μπιν Σαλμάν, με τη σύνοδο κορυφής που φιλοξενήθηκε στη Τζέντα στις 5 και 6 Αυγούστου, όπου στη συζήτηση συμμετείχαν η Κίνα, η Βραζιλία, η Ινδία και άλλα κράτη, διαβόητα μη εχθρικά προς τη Ρωσία.
Οι Αμερικανοί ξεκαθάρισαν την κατάσταση κάνοντας γνωστό, μέσω της διπλωματικής οδού, ότι τους επόμενους μήνες ο Ζελένσκι θα προσπαθήσει να σπάσει σε όλο το μέτωπο, συμπεριλαμβανομένου αυτού της Κριμαίας. Εάν η επιχείρηση αποτύχει, η κυβέρνηση του Κιέβου θα προσπαθήσει να ανακτήσει την κυριαρχία στη χερσόνησο μέσω της διπλωματικής οδού. Ως εκ τούτου, η σύγκρουση θα τερματιστεί ακόμη και αν οι Ρώσοι στρατιώτες υποχωρήσουν στην καθιερωμένη συνοριακή γραμμή μετά την κατοχή του 2014. Ως εκ τούτου, το θέμα στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να επικεντρωθεί μόνο στην Κριμαία.
Οι προϋποθέσεις για μια αποδεκτή ειρήνη
Στην αρχή του πολέμου, ο Ζελένσκι είχε δηλώσει ότι ήθελε να εκδιώξει τους Ρώσους όχι μόνο από τα κατεχόμενα μετά τις 24 Φεβρουαρίου 2022, αλλά και από εκείνο το τμήμα του Ντονμπάς και της Κριμαίας που προσαρτήθηκαν παράνομα το 2014. Ένας στόχος που είναι απίθανο να επιτευχθεί , δεδομένων των περιορισμένων αποτελεσμάτων που αναφέρθηκαν επί τόπου και της δυτικής μισαλλοδοξίας για έναν πόλεμο που έχει γίνει πολύ μακρύς και δεν είναι πλέον βιώσιμος.
Ως αποδεκτή αποζημίωση, ο Ζελένσκι, από την άλλη, θα μπορούσε πραγματικά να έχει την πρόσβαση της χώρας του στο ΝΑΤΟ πιο γρήγορα, κάνοντας έτσι πράξη την απρόβλεπτη αποκάλυψη στις XNUMX Αυγούστου από τον αρχηγό του επιτελείου του ΓΓ του ΝΑΤΟ.
Η ρωσική οικονομία παρουσιάζει κάποια αδυναμία εκ των έσω λόγω της τεράστιας χρηματοδότησης (περίπου το 30% του προϋπολογισμού της) υπέρ της πολεμικής προσπάθειας με καλπάζοντα πληθωρισμό και πολύ αδύναμο ρούβλι, παρά την αναμενόμενη ετήσια ανάπτυξη 3,4%. Ακόμη και ο Πούτιν, επομένως, θα μπορούσε να αποδεχτεί το status quo πριν από τον πόλεμο, επισημοποιώντας τις κατακτήσεις μετά τις προσαρτήσεις του 2014 από τη Διεθνή Κοινότητα.
Με τη μια ή την άλλη έννοια, ωστόσο, βρισκόμαστε πραγματικά στα τελευταία στάδια μιας σύγκρουσης που έχει αναδιαμορφώσει την παγκόσμια γεωπολιτική, ρυθμίζοντας την για τις επόμενες δεκαετίες.
Εγγραφείτε στο newsletter μας!