Μεταξύ οικονομικών επιδομάτων, απολύσεων, προσλήψεων / επενδύσεων σε υγειονομική περίθαλψη, αναστολές και φορολογικές περικοπές, αναψυκτικά, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις κ.λπ., πέρυσι κάθε Ιταλός πολίτης έλαβε υποθετικά 1.979 ευρώ από το κράτος για να αντιμετωπίσει τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας, έναντι ενός μέσου όρου των χωρών της Ευρωζώνης που εκτιμάται σε 2.518 ευρώ κατά κεφαλή (+539 ευρώ σε σύγκριση με τον ιταλικό μέσο όρο).
Παρόλο που ήμασταν το έθνος που στην Ευρώπη σημείωσε τον υψηλότερο αριθμό θυμάτων λόγω του Covid και, ταυτόχρονα, έχουμε υποστεί την κατάρρευση του ΑΕΠ μεταξύ των πιο καταστροφικών σε ολόκληρη την ΕΕ, σε σύγκριση με τις κύριες χώρες της Ένωση είμαστε, μαζί με την Ισπανία, εκείνοι που "βοήθησαν" τους πολίτες / τις επιχειρήσεις τους σε μικρότερο βαθμό.
Η Αυστρία, για παράδειγμα, πλήρωσε 3.881 ευρώ ανά κάτοικο (+1.902 ευρώ σε σύγκριση με εμάς), Βέλγιο 3.688 ευρώ (+1.709 ευρώ), Κάτω Χώρες 3.443 ευρώ (+1.464 ευρώ), Γερμανία 2.938 (+ 959 ευρώ) και Γαλλία 2.455 ευρώ ( +476 ευρώ σε σύγκριση με την Ιταλία). Μόνο η Ισπανία, με 1.977 ευρώ κατά κεφαλήν, έχει διαθέσει λίγο λιγότερο από εμάς (-2 ευρώ).
Αυτή η σύγκριση, που αναφέρεται στο 2020, προφανώς δεν περιλαμβάνει το κενό προϋπολογισμού 32 δισεκατομμυρίων ευρώ που εγκρίθηκε από το ιταλικό κοινοβούλιο τον περασμένο Ιανουάριο και το οποίο, τις επόμενες ημέρες, θα επιτρέψει την έγκριση του "διατάγματος στήριξης".
Επιστρέφοντας στη σύγκριση που αναφέρθηκε στην αρχή αυτής της σημείωσης, η διαφορά στο δημόσιο έλλειμμα της Ιταλίας (δεδομένης της διαφοράς μεταξύ εκείνης που αναφέρεται στο 2020 και του μέσου όρου 2015-2019) ήταν, σε απόλυτη αξία, ίση με 118 δισεκατομμύρια ευρώ. Μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ, μόνο η Γερμανία (244,3 δισεκατομμύρια) και η Γαλλία (165,3 δισεκατομμύρια ευρώ) έχουν εισαγάγει μέτρα που είναι οικονομικά πιο επεκτατικά από τα δικά μας. Η Ισπανία, η οποία κατά κεφαλήν έχει το ίδιο ποσό με τη δική μας, φαίνεται να "εκταμιεύτηκε" πολύ λιγότερο σε απόλυτους όρους: ακριβώς 93,6 δισεκατομμύρια.
• Μια χώρα με «κόκκινο» που κινδυνεύει να χάσει πολλούς μικρούς εμπόρους και τόσους τεχνίτες
Δεδομένης της τάσης των λοιμώξεων τις τελευταίες ημέρες, τις επόμενες 2-3 εβδομάδες ένα μεγάλο μέρος της χώρας θα είναι «κόκκινο». Επομένως, πολλές εμπορικές δραστηριότητες (ρούχα, υποδήματα, αθλητικά είδη κ.λπ.) και προσωπικές υπηρεσίες (κουρείες, κομμωτές και αισθητικοί) θα παραμείνουν κλειστές. Για να μην αναφέρουμε ότι τα μπαρ και τα εστιατόρια αναγκάστηκαν να κατεβάσουν τα παραθυρόφυλλα μόλις η περιοχή στην οποία ανήκαν έγινε «πορτοκαλί». Από την CGIA άφησαν να γίνει γνωστό ότι κανείς δεν αμφισβητεί το δικαίωμα / το καθήκον της κυβέρνησης να θεσπίσει περιορισμούς στην κινητικότητα και να επιβάλει το κλείσιμο των οικονομικών δραστηριοτήτων για την προστασία της δημόσιας υγείας. Αυτό που αμφισβητούν οι φορείς είναι ότι η οικονομική αποζημίωση που καταβλήθηκε μέχρι τώρα για τις δραστηριότητες που αναγκάστηκαν να κλείσουν έφτασε σε σοβαρή καθυστέρηση και ήταν εντελώς ανεπαρκής. Επιπλέον, η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη και τους τελευταίους μήνες. Μετά τα μίνι κλειδώματα που επιβλήθηκαν τους τελευταίους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο, μετά από σχεδόν δυόμισι μήνες, η αποζημίωση δεν έχει ακόμη καθοριστεί και, κατά συνέπεια, κατανεμηθεί. Μια καθυστέρηση που θέτει πολλές μικρές και μικρές εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις σε σοβαρή οικονομική δυσκολία.
• Το «διάταγμα υποστήριξης» δεν είναι ακόμη πειστικό
Παρόλο που η λογική των κωδικών ATECO έχει ξεπεραστεί, το νέο «διάταγμα υποστήριξης», που καθορίζεται επί του παρόντος από την κυβέρνηση Ντράγκι, εξακολουθεί να μην πείθει τους τεχνίτες και τους μικρούς επιχειρηματίες από το Μέστρε. Πρώτον, επειδή οι χρόνοι παράδοσης επιμηκύνονται αδικαιολόγητα. Δεύτερον, διότι φαίνεται ότι αυτό το μέτρο δεν περιλαμβάνει ακόμη δημόσια κεφάλαια ικανά να αντισταθμίσουν ένα σημαντικό ποσοστό των χαμένων εισπράξεων, αλλά ούτε μέρος των σταθερών δαπανών που συνεχίζουν να διατηρούν οι δραστηριότητες, ιδίως αυτές που κλείνουν με διάταγμα.
Υπογραμμίζουμε ότι τους τελευταίους μήνες η Ευρωπαϊκή Ένωση τροποποίησε το Προσωρινό Πλαίσιο (προσωρινό πλαίσιο για μέτρα κρατικής ενίσχυσης σε εταιρείες), αναβάλλοντας τα αποτελέσματά του έως τις 31 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους. Μεταξύ άλλων, δόθηκε στα κράτη μέλη η δυνατότητα, να υποστηρίξουν τις δραστηριότητες που έχουν σημειώσει πτώση του κύκλου εργασιών τουλάχιστον 30%, να αυξήσουν το ανώτατο όριο κρατικών ενισχύσεων από 800 σε 3 εκατομμύρια ευρώ. Ένα μονοπάτι που ακολούθησε αμέσως η Γαλλία, η οποία από τον Ιανουάριο ανακοίνωσε την υποστήριξη έως και το 70% του σταθερού κόστους για την υποστήριξη των εταιρειών που πλήττονται περισσότερο από το κλείδωμα.
Είναι σαφές ότι αυτές οι πρόσθετες τρέχουσες δαπάνες θα συνέβαλαν στην αύξηση του δημόσιου χρέους της χώρας μας, αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι εάν δεν σώσουμε επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, δεν θέτουμε τα θεμέλια για την επανεκκίνηση της οικονομικής ανάπτυξης που παραμένει η μόνη δυνατότητα να μειώσουμε τα επόμενα χρόνια το ποσό του δημόσιου χρέους που έχουμε συσσωρεύσει τρομακτικά με αυτήν την κρίση. Με τον κίνδυνο ερημοποίησης που επηρεάζει πάνω απ 'όλα τα ιστορικά κέντρα και τις γειτονιές μας, καθώς δεν θα μπορούν πλέον να βασίζονται στην παρουσία πολλών τεχνών και καταστημάτων γειτονιάς.
• Η μέθοδος υπολογισμού που υιοθετήθηκε
Το Γραφείο Μελετών CGIA πέτυχε τα αποτελέσματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, συγκρίνοντας το δημόσιο έλλειμμα του 2020 με τα μέσα δεδομένα, πάντα του ίδιου δείκτη, που καταγράφηκαν την προηγούμενη πενταετή περίοδο (2015-2019). Το δημόσιο έλλειμμα, πρέπει να θυμόμαστε, είναι η διαφορά μεταξύ των δαπανών του κράτους και των εσόδων που παίρνει από τις τσέπες των πολιτών και των επιχειρήσεων μέσω φόρων και εισφορών. Ως εκ τούτου, το δημόσιο έλλειμμα (ή καθαρό χρέος) σε αυτήν την ιστορική φάση είναι ένας αριθμός που προσεγγίζει τα επεκτατικά μέτρα τα οποία, όσον αφορά τη χώρα μας το 2020, οφείλονται στα διάφορα μέτρα που εγκρίθηκαν από τον Μάρτιο και μετά ("Cura Italia", "Επανεκκίνηση διατάγματος) "," Διάταγμα ρευστότητας "," Ιταλική εγγύηση "," Διάταγμα Αυγούστου ", τα διάφορα" διατάγματα ανανέωσης ", κ.λπ.), τα οποία πρέπει να αφαιρεθούν από την έλλειψη φορολογικών εσόδων που οφείλονται στη συρρίκνωση του εισοδήματος που υπέστησαν οι Ιταλοί.
Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι, στην περίπτωση της Ιταλίας, τα δεδομένα του 2020 εξακολουθούν να είναι προσωρινά και παρεκτάθηκαν από το δελτίο τύπου που παρουσίασε η Istat στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας. Για τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, από την άλλη πλευρά, προβλέπονται δεδομένα (υποβάλλονται σε επεξεργασία τον Νοέμβριο του 2020 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή). Για όλες τις χώρες που εξετάστηκαν σε αυτήν την επεξεργασία, οι εγγυήσεις για δάνεια που εκταμιεύθηκαν πέρυσι από μεμονωμένα κράτη δεν περιλαμβάνονται στο δημόσιο έλλειμμα.