Σήμερα ο καταστροφέας Luigi Durand de la Penne του Πολεμικού Ναυτικού, που χαιρετίστηκε από τον αρχηγό της ναυτικής ομάδας, ο ναύαρχος ομάδας Donato Marzano, άφησε τον ναυτικό σταθμό Mar Grande στο Taranto για την έναρξη της 2 Education Class ^ Λιβόρνο Ναυτική Ακαδημία.
Στο 88 οι επίσημοι φοιτητές των κανονικών μαθημάτων του Πολεμικού Ναυτικού που θα συνεχίσουν την πορεία επαγγελματικής ανάπτυξης ξεκίνησαν πέρυσι και θα συμμετάσχουν, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, σε ένα έντονο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που έρχεται σε επαφή με την τυπική επιχειρησιακή πραγματικότητα μιας ναυτικής μονάδας που θα συμβάλουν στην ενίσχυση των ιδρυτικών αξιών που διακρίνουν τους άνδρες και τις γυναίκες της ένοπλης δύναμης.
Στην πραγματικότητα, η μονάδα, υπό τη διοίκηση του καπετάνιου του σκάφους Fabrizio Rutteri, μετά την αναχώρησή του από τον Τάραντο θα ασχοληθεί αμέσως με την Επιχείρηση Safe Sea.
Στο τέλος της επιχειρησιακής δραστηριότητας, η Nave De La Penne θα συνεχίσει την Εκστρατεία Εκπαίδευσης του 2017 αγγίζοντας τα λιμάνια του Πειραιά (Ελλάδα), της Οδησσού (Ουκρανία), της Βάρνας (Βουλγαρία) και του Aksaz (Τουρκία), με στόχο να φέρει την ιταλική αριστεία στο εξωτερικό μέσω της διοργάνωσης πολιτιστικών και διαφημιστικών εκδηλώσεων, σε συνεργασία με εθνικές διπλωματικές αντιπροσωπείες στις χώρες υποδοχής. Η Εκστρατεία Εκπαίδευσης αξιωματικών της 2ης τάξης θα ολοκληρωθεί στο Λιβόρνο στις 23 Σεπτεμβρίου, μαζί με τους Nave Amerigo Vespucci, Nave Palinuro και τις μικρές ιστιοπλοϊκές μονάδες του Ναυτικού που ασχολούνται με την εκπαίδευση του προσωπικού της Ένοπλης Δύναμης.
----
Το πλοίο Durand de La Penne ξεκίνησε το 20 Οκτώβριο 1989 και έδωσε στο Πολεμικό Ναυτικό το 18 March 1993, το σύνθημά του είναι: "Utique κερδίζει" ("Dovunque vince").
Γεννημένος αρχικά με το όνομα Animoso, στο 1992 ο Αρχηγός του Στρατιωτικού Επιτελείου του Πολεμικού Ναυτικού αποφάσισε να ονομάσει την Ενότητα στον Ήρωα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου Luigi Durand de la Penne, ο 17 εξαφανίστηκε τον Ιανουάριο εκείνου του έτους και έγινε η πρώτη Μονάδα με αυτό όνομα.
Ο Luigi Durand de la Penne ήταν διακοσμημένος με το χρυσό μετάλλιο για στρατιωτική αξία για την ηρωική πράξη που πραγματοποιήθηκε στο 18-19 Δεκεμβρίου 1941. Η αποστολή ήταν να εξαναγκάσει την αγγλική βάση της Αλεξάνδρειας με οχήματα επίθεσης (χοίροι) και να βυθίσει όσο το δυνατόν περισσότερες μονάδες στο δρόμο. Τα οχήματα επίθεσης απελευθερώθηκαν σε μικρή απόσταση από τα εμπόδια από το υποβρύχιο Scirè, υπό τη διοίκηση του υπολοχαγού Vascello Junio Valerio Borghese.
Από το 12 Ιουλίου 1996 έως 4 Απρίλιος 1997 η Μονάδα συμμετείχε στην εκστρατεία με τίτλο "Periplo del mondo - Απομακρυσμένοι Ωκεανοί" με την επίσκεψη ξένων λιμένων 34 και κάλυψη 51027 μιλίων συνολικά.
Ναυτική Ακαδημία του Λιβόρνο Η Ναυτική Ακαδημία γεννήθηκε στο Λιβόρνο στις 6 Νοεμβρίου 1881 από τη συγχώνευση των Ναυτικών Σχολών της Γένοβας και της Νάπολης, που κληρονόμησε με την ενοποίηση της Ιταλίας, με τη βούληση του τότε υπουργού Ναυτικού Ναυάρχου Benedetto BRIN. Ο τελευταίος, υιοθετώντας την ελπίδα του Count Camillo Benso di Cavour, υποστήριξε τη δημιουργία ενός ενιαίου σχολείου για την εκπαίδευση και την κατάρτιση νέων αξιωματικών, στο Λιβόρνο - μια ιδανική τοποθεσία για τη γεωγραφική του θέση - στο πρώην lazzaretti του San Jacopo και Σαν Λεόπολντο. Ο πρώτος διοικητής της Ναυτικής Ακαδημίας ήταν ο Πίσω Ναύαρχος Αντρέα ντελ Σάντο.
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου, τον Ιούλιο του 1943, η Ναυτική Ακαδημία έπρεπε να εγκαταλείψει την έδρα της στο Λιβόρνο λόγω βομβαρδισμού και αποκεντρώθηκε στη Βενετία. Δύο μήνες αργότερα, τις ημέρες αμέσως μετά την ανακωχή, μετακόμισε στο Μπρίντιζι στην έδρα του Ναυτικού Κολλεγίου μέχρι τις 5 Ιουλίου 1946, ημερομηνία κατά την οποία η Ναυτική Ακαδημία επέστρεψε στο Λιβόρνο.
Η πρώτη σημαία με ένα ρεπουμπλικανικό έμβλημα παραδόθηκε επίσημα στο 4 Δεκεμβρίου 1948 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Luigi EINAUDI.
Η Ναυτική Ακαδημία έλαβε τη σημαία του Ινστιτούτου το 1906. Ο Βασιλιάς Vittorio Emanuele II την παρέδωσε στον Διοικητή του Ινστιτούτου, μια θέση που κατείχε ο τότε Καπετάνιος του Σκάφους THAON της REVEL, ο οποίος θα ήταν ο αρχιτέκτονας της νίκης στη θάλασσα κατά τον επόμενο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
φωτογραφία Ναυτικού