Ο νέος συνεργάτης, ο κοινός παρονομαστής γεωτρήσεων, η Λιβύη και η Τουρκία. Τώρα η Ρώμη θα πρέπει να επιστρέψει την εύνοια στον Ερντογάν, και η πραγματική εύνοια είναι η διάτρηση και ο al-Serraj
(από τον Michele Marseille) Την περασμένη εβδομάδα, η Τουρκία επέστρεψε για άλλη μια φορά στην ισορροπία σε διάφορα μέτωπα. Αναλύοντας τα θεμελιώδη στοιχεία, είναι φανερό πώς η Άγκυρα γίνεται αργά ηθοποιός στις κύριες διεθνείς δεσμεύσεις, παρά την επιβράδυνση της ηγεσίας, ή μάλλον, διπλωματικά σκαμπανεβάσματα τα τελευταία χρόνια.
Εκεί που έπαιξε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν - και δεν μπορούμε να αποτύχουμε να αναγνωρίσουμε τον έπαινο - ήταν ακριβώς στο θέμα περισσότερο στις ειδήσεις αυτής της περασμένης εβδομάδας: η απελευθέρωση της Σίλβια Ρομάνο και η επακόλουθη συζήτηση για μια φερόμενη και υψηλή λύτρα που κατέβαλε το ιταλικό κράτος τζιχαντιστές ή άλλες τρομοκρατικές ομάδες της Μέσης Ανατολής, απαγωγείς και θεματοφύλακες του συνεργάτη.
Ένα μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι παίζεται γύρω από την απελευθέρωση των Ιταλών και πολλοί αναρωτιούνται αν ο Ερντογάν σήμερα μπορεί να βασιστεί στην υποστήριξη του ιταλικού κράτους και της κυβέρνησης Conte να αναλάβει εξουσία και υπεροχή για τις πιο ευαίσθητες διεθνείς καταστάσεις στις οποίες ενδιαφέρεται η Τουρκία. .
Παρά τις φήμες, τις αρνήσεις, τις φήμες και πολλά άλλα, η Τουρκία δεν έχει μεταβιβάσει την κυριότητα της επιχείρησης Silvia Romano.
Πριν από λίγες μέρες, μέσω του εκπροσώπου του Προέδρου Ερντογάν - Ομέρ Σέλικ, το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: «Το έργο των υπηρεσιών μας για τη διάσωση των νέων Ιταλών είναι μεγάλη επιτυχία. Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών διαδραμάτισε βασικό ρόλο στην επιχείρηση ανακούφισης και συμμετείχε στην υπόθεση κατόπιν αιτήματος ξένων κυβερνήσεων. Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας βασίζονταν πάντα στην αλληλεγγύη ".
Σίγουρα αυτή είναι μια σαφής, συνοπτική και αποφασιστική δήλωση που αποκλείει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τη συμμετοχή των James Bonds της Άγκυρας, επιπλέον στην Τουρκία είναι μια κοινή διαλεκτική πρακτική να αποκαλούμε τη μεγάλη επιχείρηση των υπηρεσιών πληροφοριών «Operation Roman».
Και εδώ είναι που το παιχνίδι των καρτών ανοίγει για μια ευαίσθητη γεωπολιτική, η Τουρκία ενδιαφέρεται να γεμίσει. Αν και η Γαλλία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα επέστρεψαν τη Δευτέρα για να καταγγείλουν την παράνομη τουρκική επιχείρηση πετρελαίου σε διεθνή ύδατα σε κοινή σημείωση, η Τουρκία γνωστοποίησε ότι παρά τη διεθνή αντίθεση, οι επιχειρήσεις πετρελαίου θα συνεχιστούν γεώτρησης, και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα επεκταθούν και στον Εύξεινο Πόντο.
Η αποφασιστικότητα αυτής της χώρας δεν μπορεί να κρύψει ότι είναι ισχυρή, όχι μόνο για έναν ιστορικό λόγο που εναλλάσσει την Κωνσταντινούπολη ανάμεσα στις ήττες και τις νίκες, αλλά είναι σαφές ότι οι επεκτατικοί και οικονομικοί στόχοι του Ερντογάν δεν σταματούν με μια απλή συνάντηση.
Αυτός ο οδικός χάρτης στοχεύει να συνεχίσει ένα παιχνίδι δύναμης για τους σημαντικούς πετρελαϊκούς πόρους της ανατολικής Μεσογείου. Ο υπουργός Ενέργειας της Άγκυρας, Fatih Donmez, μιλώντας για τη διαμάχη σχετικά με τη λειτουργία κλειδώματος του γεωτρητικού πλοίου Fatih, επιβεβαιώνει ότι οι πρώτες δραστηριότητες θα ξεκινήσουν επίσης στη Μαύρη Θάλασσα από τον Ιούλιο, καθιστώντας την πολιτική ότι η εταιρεία πετρελαίου ισχυρή Η Turkish Petroleum υπέβαλε αίτηση για έναρξη δραστηριοτήτων εξερεύνησης στην ανατολική Μεσόγειο, υπό το φως του μνημονίου συμφωνίας που υπεγράφη στις 27 Νοεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης της Λιβυκής Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Fayez al-Sarraj, για η οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων, η οποία ωστόσο θεωρείται παράνομη από τη διεθνή κοινότητα. Η πραγματική και αληθινή φωτογραφία, λοιπόν, ότι η λεγόμενη Ρωμαϊκή Επιχείρηση μεταξύ Σομαλίας, Τουρκίας και Ιταλίας μας δείχνει ότι η Άγκυρα θέλει να δώσει μια ερμηνεία μεγάλης δύναμης και σε διάλογο με τον διαφορετικό ισλαμικό κόσμο, στα σύνορα με το ISIS έως και άλλες ομάδες που κυβερνούν και βασιλεύουν σε διαφορετικές περιοχές της Μέσης Ανατολής.
Είναι λοιπόν σαφές, θα έλεγα με συμπάθεια, ότι «αργά κολυμπάτε στη Λιβύη». Φυσικά, το νευρικό κέντρο σήμερα όλων των διεθνών οικονομιών που διψούν για ενέργεια, και επομένως για πετρέλαιο. Αγαπητή Λιβύη.
Επίσης με τον FederPetroli Italia, αυτήν την εβδομάδα, πριν σχολιάσουμε τις υποθέσεις και τις παρακρατήσεις που ζήτησαν τα ΜΜΕ σχετικά με αυτήν την πιθανή «Ρωμαϊκή Επιχείρηση», περιμέναμε να επεξεργαστούμε και να συγκρίνουμε για να δώσουμε μια σωστή ερμηνεία στα τουρκικά επεκτατικά οράματα.
Είναι επομένως σαφές ότι η Τουρκία θα μπορεί να παίξει αυτό το τζόκερ στην Ιταλία νωρίτερα από ό, τι νομίζετε.
Με την εύνοια που δόθηκε στην Ιταλία, θα μπορούσε να υπάρξει ακόμη περισσότερο ένα ιταλικό πράσινο φως για την τουρκική στρατιωτική υπεράσπιση του πρωθυπουργού της Τρίπολης, Φαγιέζ αλ Σεράι, ενάντια σε αυτό που όλοι κρίνουν τον «Λιβυκό κακό Λόρδο», Khalifa Haftar.
Και ως εκ τούτου, η διάτρηση της Ρώμης προς την Τουρκία θα μπορούσε γρήγορα να μεταφραστεί σε πλάγια όψη, εμπιστευόμενη, ακόμη και αν αποδειχθεί ουτοπική και απατηλή, καθώς η Ιταλία σήμερα δεν έχει πλέον δύναμη στη σκακιέρα της Μέσης Ανατολής, με μια φωνή δύναμης και περισσότεροι Ρωμαίοι για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους.
Η Ιταλία και η Τουρκία είχαν πάντα μια σχέση αγάπης και μίσους, δεν μιλώ για δεκαετίες πριν, αλλά και πριν από λίγο καιρό ο εκπρόσωπός μας της διεθνούς πολιτικής και ο Υπουργός Εξωτερικών Luigi di Maio, είχαν εκφράσει λόγια κατά των τουρκικών πολιτικών στη Λιβύη τόση διαμάχη.
Αλλά τότε η Τουρκία με έναν νέο συνεταιρισμό έχει αντιστρέψει τη θέση της στον κόσμο;
Σίγουρα οι Υπηρεσίες Πληροφοριών μας σήμερα δεν θα είναι σε θέση να γυρίσουν την πλάτη τους σε Τούρκους φίλους, επειδή «όλοι χρειάζονται», ειδικά στα πιο «εκλεπτυσμένα» τμήματα πληροφοριών, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να προκύψει ισχυρή χορηγία από την Ιταλία για την υποψηφιότητα της Τουρκίας για η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, όπως γνωρίζετε, από την άκρη της εκκίνησης μας, στην Τρίπολη είναι ένα σύντομο και γρήγορο βήμα.