(από τον Massimiliano D'Elia) Η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και τώρα ακόμη και η Ευρώπη με ορισμένα έργα ανταγωνίζονται πάντα για να εξοπλίσουν τους στρατούς τους με όλο και πιο προηγμένα όπλα. Η υπεροχή στον στρατιωτικό τομέα είναι ένας από τους κύριους στόχους για τον ανταγωνισμό και την άσκηση επιρροής κάποιου στη διεθνή σκηνή.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αεροναυτική αποτελεί το πιο συναρπαστικό έδαφος όπου τα πιο προηγμένα ιπτάμενα μηχανήματα μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά και να δώσουν «απόλυτη» υπεροχή στους στρατούς. Ενώ μιλάμε και συζητάμε για την πραγματική ανάγκη για αεροσκάφη πέμπτης γενιάς (μια δημαγωγική συζήτηση που σε εναλλακτικές εκλογικές περιόδους επηρεάζει την Ιταλία για το F-35), στα εργαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας με το MiG-41, την Κίνα, Η Ιαπωνία με τον μαχητή F-3, η Γαλλία και η Γερμανία με το FACS και η Αγγλία και η Ιταλία με το Tempest, η έκτη γενιά μελετάται ήδη σε εννοιολογικό επίπεδο. Μια ξεχωριστή συζήτηση για τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχει δύο έργα: το "Διεισδυτικός Αντίστροφος«Από την Πολεμική Αεροπορία - ένας μαχητής μυστικότητας μεγάλης εμβέλειας για να συνοδεύσει τους βομβιστές μυστικότητας» και το FA-XX του Πολεμικού Ναυτικού. Μέχρι στιγμής, η Boeing, η Lockheed-Martin και η Northrop-Grumman αποκάλυψαν έννοιες έκτης γενιάς.
Ένας από τους λόγους για την επιτάχυνση της έκτης γενιάς είναι ότι τα επίγεια συστήματα άμυνας εδάφους όπως το ρωσικό S-400 χαμηλού κόστους μπορούν τώρα να απειλήσουν μεγάλες περιοχές του εναέριου χώρου, τα αεροσκάφη stealth πρέπει να είναι σε θέση να διεισδύσουν σε φυσαλίδες "κατά της πρόσβασης". / άρνηση περιοχής »και εξάλειψη της άμυνας από απόσταση. Τα αεροσκάφη Stealth ξεπερνούν δραστικά τα αεροσκάφη μη-μυστικότητας σε ελιγμούς εναέριου πολέμου στην ικανότητά τους
Αλλά ποια είναι τα κριτήρια, που σχεδιάστηκαν για την έκτη γενιά;
Ο στόχος είναι η αυτόνομη πτήση, δηλαδή ο σχεδιασμός μιας μηχανής που δεν διαχειρίζεται άτομα στο πλοίο, αλλά από απομακρυσμένους πιλότους, μια τακτική εξέλιξη του τρέχοντος αεροσκάφους Απριλίου. Η μελέτη θα περιλαμβάνει μια αμερικανική μη επανδρωμένη έκδοση και μια άλλη ρωσική με έναν πιλότο. άκρη.
Οι Αμερικανοί σχεδιαστές εργάζονται σε ένα πρωτότυπο ικανό να χειριστεί έναν δυσανάλογο αριθμό πληροφοριών με απίστευτη αντίσταση στις υπερφορτώσεις, μόνο ένα ρομπότ μπορεί να εγγυηθεί αυτήν την ιδιαιτερότητα. Οι Ρώσοι, από την άλλη πλευρά, πιστεύουν ότι κανένας υπολογιστής δεν μπορεί να χειριστεί μηχανή σαν ανθρώπινο ον.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των αεροσκαφών του μέλλοντος είναι η χαμηλή ορατότητα. Σήμερα, η μυστικότητα πέμπτης γενιάς προφανώς δεν είναι απολύτως απρόσβλητη από τα ρωσικά συστήματα άμυνας S400. Εκείνοι της έκτης γενιάς θα πρέπει να είναι εντελώς αόρατοι.
Το επόμενο κριτήριο είναι η ταχύτητα. Σήμερα, το ταχύτερο στρατιωτικό αεροσκάφος κατά την πτήση φτάνει περίπου στο Mach 3, η ανάπτυξη της έκτης γενιάς θα πρέπει να μπορεί να ξεπεράσει το όριο των 5. Ταχύτητα πλεύσης (χωρίς να ενεργοποιείται η ώθηση μετά την καύση), λένε οι ειδικοί, σίγουρα θα είναι υπερηχητικά. Πιθανότατα, η ταχύτητα πλεύσης του μέλλοντος θα είναι ίδια με τη σημερινή ταχύτητα μετά την καύση - Mach 1,5-2. Το αεροσκάφος θα μπορεί να πετάει χωρίς ανεφοδιασμό για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια θα συνεχίσει να περιπολεί σε μεγάλες αποστάσεις από τη βάση του.
Από δομική άποψη, οι ειδικοί πιστεύουν ότι το αεροσκάφος θα είναι πολύ εργονομικό.
Αξιόπιστο παράδειγμα είναι ένα φτερό που περικλείεται στην άτρακτο και δεν θα είναι εξοπλισμένο με κατακόρυφη ουρά. Ίσως η βάση του σχεδιασμού των αεροσκαφών είναι η έννοια μιας «πτέρυγας πτήσης» (όπως το φουτουριστικό B-2, της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ).
Το αεροσκάφος πρέπει να είναι εύκολο να ελιχθεί σε γωνίες περίπου 60 μοιρών. Η ευελιξία επιτρέπει στους μαχητές να κινούνται στο πλαίσιο των τροχιών «πυραυλικής άμυνας». Το αεροσκάφος με πολύ υψηλή ικανότητα ελιγμών δεν θα πρέπει να φοβάται οποιαδήποτε πυραυλική άμυνα.
Η διαλειτουργικότητα πρέπει να είναι συνολική με τις δυνάμεις της ξηράς, της θάλασσας, του αέρα, της αεροδιαστημικής, του διαστήματος, του κυβερνοχώρου και ακόμη και των υποθαλάσσιων. Οι μυριάδες πληροφοριών που λαμβάνουν από τα διάφορα κέντρα ελέγχου και ελέγχου θα πρέπει να επιτρέπουν στο αεροσκάφος της έκτης γενιάς να κατέχει απόλυτη κυριαρχία στον ουρανό και την σίγουρη νίκη εναντίον των αντιπάλων.
Τα όπλα θα συμπληρωθούν με δέσμες λέιζερ. Πιθανώς τα τελευταία μηχανήματα θα είναι εξοπλισμένα όχι μόνο με βλήματα, τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως σήμερα, αλλά και με εγκαταστάσεις λέιζερ. Είναι πιθανό το όπλο να είναι επίσης ηλεκτρομαγνητικό. Αυτά τα είδη πυραύλων θα πετάξουν με τόσο μεγάλη ταχύτητα που το σύστημα άμυνας δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί τους
Τα έργα για αυτά τα αεροσκάφη του μέλλοντος χρειάζονται χρόνια, πολλοί εκτιμούν τα χρόνια 10 και 20. Η ενδιαφέρουσα πτυχή είναι ότι έχουν ήδη μιλήσει και ορισμένες πηγές λένε ότι ορισμένα πρωτότυπα βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης στις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Υπάρχοντα πρωτότυπα και αμερικανική ιδέα
Το έργο F / A-XX, που αναπτύχθηκε από την Boeing, πιστεύεται ότι είναι μαχητής με βάση το μεταφορέα για το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα μαχητικών αποστολών. Το πρωτότυπο παρουσιάστηκε από την Boeing ήδη από το 2008 και παρουσίασε ένα μοναδικό χαρακτηριστικό για αεροσκάφη στην κάθετη ουρά. Στο πιλοτήριο του αεροσκάφους υπάρχουν δύο θέσεις για τους πιλότους. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ένας χειριστής θα χειριστεί τον μαχητή και ο άλλος τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τους εξοπλισμούς.
Boeing είπε επίσης ότι τα αεροσκάφη έκτης γενιάς θα είναι τόσο για το Ναυτικό όσο και για την Πολεμική Αεροπορία και θα αντικαταστήσουν το F-22. Το κύριο πλεονέκτημα του μηχανήματος θα είναι η πολύ υψηλή ταχύτητα, σε σύγκριση με τα τρέχοντα αεροσκάφη.
Lockheed Martin, ένας άλλος παγκόσμιος ηγέτης στον κλάδο αναπτύσσει τη δική του αντίληψη για τα αεροσκάφη έκτης γενιάς. Οι μελέτες δεν βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο όπως στη Boeing, αλλά γνωρίζουν ότι θα αναπτύξουν μελέτες σε αεροσκάφος με τον υψηλότερο βαθμό ολοκλήρωσης.
Στις ΗΠΑ, υπολογίζεται η ημερομηνία μαζικής παραγωγής αυτών των αεροσκαφών, μπορεί να είναι το 2030.
Ευρωπαϊκά προγράμματα
Τον Ιούλιο, το 2017, στο τέλος μιας διακυβερνητικής διάσκεψης κορυφής, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να συνεργαστούν στην ανάπτυξη και παραγωγή ενός νέου αεροσκάφους 6 ° η οποία καλείται σήμερα FCAS (Μελλοντικό σύστημα Combat-Air). Αργότερα, η Ισπανία προσχώρησε στο πρόγραμμα.
Η Αγγλία εργάζεται για το Φουρτούνα με μια ομάδα εταιρειών με επικεφαλής την BAE Systems, η Ιταλία συνεργάζεται με τον Leonardo χάρη στα εργοστάσιά της στην Αγγλία με περίπου 7 χιλιάδες υπαλλήλους. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο αναζητά ξένους εταίρους, για να δώσει στο έργο ένα πιο διεθνές πεδίο και για μεγαλύτερο επιμερισμό των βαρών, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τον οικονομικό αντίκτυπο που θα έχει το Brexit στους προϋπολογισμούς της χώρας. Ως εκ τούτου, το Λονδίνο διαβίβασε ένα αίτημα συνεργασίας στην Ινδία, η οποία δέχτηκε πρόσφατα την Ιταλία, αλλά και άλλες χώρες φαίνονται επίσης εύλογες υποψήφιες για πιθανή συμμετοχή, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, της Τουρκίας και της Σουηδίας.
Από αυτή την άποψη, μια πρόσφατη συνέντευξη με το cybernaua.it του γενικού Pasquale Preziosa αποσαφήνισε τις ιδέες για το μέλλον της αμυντικής βιομηχανίας στην Ευρώπη:
Όλα τα ευρωπαϊκά αεροσκάφη των τελευταίων 50 ετών, όπως το Tornado (trinazionale) και το Eurofighter (quadrinazionale), έχουν κατασκευαστεί και, με την πάροδο του χρόνου, έχουν ενημερωθεί με βαριά νομίσματα.
Για την Ιταλία, τα δύο αεροσκάφη χρηματοδοτήθηκαν από το ιταλικό κοινοβούλιο με "ad hoc" νόμους όπως και σε άλλες χώρες.
Το αεροσκάφος Tempest, αν ήταν να παραμείνει τριαδικό, θα ακολουθήσει τη μοίρα του προκατόχου του Tornado, με κάποια αρνητική παραμετρική παραλλαγή, καθώς και τα αεροσκάφη FCAS.
Λαμβάνοντας υπόψη το άθροισμα των εθνικών ΑΕΠ των χωρών που συμμετέχουν στις εταιρείες TEMPEST, FCAS, TORNADO και EUROFIGHTER, μπορούν να αναφερθούν τα ακόλουθα στοιχεία:
- το Tornado θα μπορούσε να βασιστεί σε τρεις χώρες των οποίων το ΑΕΠ ήταν ίσο με 8,2 τρισεκατομμύρια $ (τιμές 2017),
- ο Eurofighter θα μπορούσε να βασιστεί σε ένα άθροισμα των 10,5 $ τρισεκατομμυρίων,
- το αεροσκάφος FCAS θα έχει το δυναμικό 7,5 τρισεκατομμυρίων,
- το αεροσκάφος Tempest σε τρισεκατομμύριο δυναμικό 5.
Το οικονομικό δυναμικό των δύο νέων ευρωπαϊκών μαχητικών αεροσκαφών αναχωρεί τόσο με αρνητικό οικονομικό μειονέκτημα όσο και με προβλήματα οικονομίας κλίμακας λόγω της περιορισμένης λεκάνης απορροής.
Εάν τα δύο προγράμματα Tempest και FCAS πρόκειται να συγχωνευθούν σε ένα μόνο αεροσκάφος, η οικονομική βιωσιμότητα θα μπορούσε να παραμετροποιηθεί σε τιμές υψηλότερες από 12,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχούν στο κινεζικό ΑΕΠ.
Με βάση την παρέκταση, εάν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκφράζουν τις ίδιες ανάγκες, η παράμετρος θα οδηγούσε σε 18,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, πολύ κοντά στην αμερικανική παράμετρο ίση με 19,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η Ιταλία θα διαδραματίσει το ρόλο της τόσο στις οικονομικές όσο και στις τεχνικές βιομηχανικές πτυχές του νέου προγράμματος και θα υποστηρίξει συνεχώς τη σύγκλιση των προγραμμάτων τόσο για υψηλότερη ποιότητα του τελικού προϊόντος όσο και για καλύτερη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας.
PΚινεζικό έργο
Προς το παρόν, η Κίνα ολοκληρώνει τον μαχητή πέμπτης γενιάς. Αυτό είναι το J-20 και το J-Air 31. Οι κινέζοι σχεδιαστές δεν προσελκύονται πολύ από μακροπρόθεσμα προγράμματα και, όπως οι Ευρωπαίοι, προσανατολίζονται περισσότερο προς την ανάπτυξη ενός αυτοκινητοδρόμου υψηλής τεχνολογίας, το οποίο ονομάζεται Lijian, το οποίο χαρακτηρίζεται από χαμηλή ορατότητα σε ραντάρ. Με βάση αυτή την εξέλιξη, λένε οι ειδικοί, θα υπάρξει μαχητικό αεροσκάφος με χαρακτηριστικά της έκτης γενιάς.
Ιαπωνικό πρωτότυπο
Ιάπωνες σχεδιαστές, βασισμένες σε διάφορες πηγές, συμμετέχουν στη δημιουργία μιας νέας τάξης κυνηγιού. Η βάση για το μηχάνημα πιστεύεται ότι είναι το αεροσκάφος ATD-X.
Η ρωσική ιδέα
Οι ρωσικοί σχεδιαστές φαίνεται να είναι οι πιο δραστήριοι στις δραστηριότητες μελέτης ενός νέου αεροσκάφους έκτης γενιάς με βάση το μηχάνημα T-50.
Σύμφωνα με τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, το πρώτο πρωτότυπο αεροσκάφους έκτης γενιάς, που δημιουργήθηκε από μηχανικούς της Ρωσίας, θα παρουσιαστεί στα επόμενα χρόνια 10-12 από την United Aircraft Corporation. Εάν οι εκτιμήσεις γίνονται σεβαστές, οι Ρώσοι θα ξεπεράσουν τους Αμερικανούς οι οποίοι, αντίθετα, έχουν υπολογίσει την παραγωγή όχι πριν από το 2030.