اگر در سطح ملی اکنون نسبت یک به یک است، در جنوب، سبقت قبلاً رخ داده است. ما در مورد مقایسه بین تعداد مستمری های پرداخت شده و افراد شاغل صحبت می کنیم. اگر در ایتالیا اولی برابر با 22.772.000 و دومی 23.099.000 باشد، در مناطق جنوب و جزایر مستمری پرداختی به شهروندان 7.209.000 و کارمندان 6.115.000 است.
نتیجه نگران‌کننده‌ای که به وضوح اثرات ناشی از سه پدیده نزدیک به هم مرتبط را در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد: کاهش نرخ زاد و ولد، پیری جمعیت و حضور کارگران بی‌نظم. مجموعه این عوامل به طور فزاینده ای از تعداد مودیان فعال مالیاتی کاسته و به تبع آن صف دریافت کنندگان رفاه را افزایش می دهد. این چیزی است که دفتر تحقیقات CGIA می گوید.
• چگونه سیستم را مجدداً متعادل کنیم؟
هیچ راه حل معجزه آسایی وجود ندارد و حتی اگر نتایج در دسترس بود، ما قبل از 20-25 سال آنها را نداشتیم. با این حال، با تعداد کمتر و کمتر جوانان و بیشتر و بیشتر مستمری بگیران، این روند تنها در میان مدت و بلند مدت با گسترش پایه اشتغال قابل تغییر است. مانند؟ اول از همه، آشکار ساختن بخش خوبی از کارگران «ناپیدا» حاضر در کشور. ما در مورد کسانی صحبت می کنیم که یک فعالیت غیرقانونی انجام می دهند که طبق آمار Istat حدود 3 میلیون نفر است که هر روز به مزارع، کارخانه ها و خانه های ایتالیایی ها می روند تا فعالیت کاری نامنظم خود را انجام دهند. همچنین با توجه به اینکه در اروپا از نظر نرخ اشتغال زنان (تقریباً 50 درصد) در انتهای لیست قرار داریم، تشویق بیشتر برای ورود زنان به بازار کار ضروری است. علاوه بر این، ما باید سیاست‌هایی را تقویت کنیم که رشد جمعیتی (کمک به مادران جوان، خانواده‌ها، خردسالان و غیره) را تشویق می‌کند و عمر کاری افراد (حداقل افرادی که فعالیت‌های روحانی یا فکری انجام می‌دهند) را افزایش می‌دهد. در نهایت، لازم است سطح تحصیلات نیروی کار را که در ایتالیا هنوز در میان پایین ترین ها در کل اتحادیه اروپا قرار دارد، بالا ببریم. اگر همه این کارها را نسبتاً سریع انجام ندهیم، در چند دهه آینده مراقبت های بهداشتی و تامین اجتماعی در معرض خطر سقوط قرار می گیرند.
• تا سال 2027 تقریباً 3 میلیون کارگر را باید «جایگزین» کنیم
متأسفانه، زمان زیادی وجود ندارد. روندهای بسیار نگران کننده ای از خواندن آمار جمعیتی/اشتغالی پدیدار می شود. برای مثال، بین سال‌های 2023 تا 2027، بازار کار ایتالیا به کمتر از سه میلیون کارگر برای جایگزینی افرادی که قرار است بازنشسته شوند نیاز دارد.
به طور خلاصه، در 5 سال آینده تقریباً 12 درصد از ایتالیایی ها با رسیدن به محدودیت سنی شغل خود را برای همیشه ترک خواهند کرد. با توجه به اینکه قرار است تعداد کمتری از جوانان وارد بازار کار شوند، «جایگزینی» بخش خوبی از کسانی که بازنشسته خواهند شد، به مشکل بزرگی برای بسیاری از کارآفرینان تبدیل خواهد شد. یادآوری می کنیم که در 5 سال گذشته جمعیت ایتالیایی در سن کار (15 تا 64 سال) بیش از 755 هزار واحد کاهش یافته است و تنها در سال 2022 این انقباض به 133 هزار نفر رسیده است.
• با افزایش افراد مسن، املاک، حمل و نقل و مد در خطر هستند
کشوری با جمعیت فزاینده سالخورده ممکن است در دهه های آینده مشکلات جدی در ایجاد تعادل در امور مالی عمومی خود داشته باشد. به ویژه به دلیل افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی، مستمری، دارویی و مراقبت های شخصی. همچنین باید توجه داشت که با حضور بسیار گسترده بالای 65 سال، برخی از بخش‌های مهم اقتصادی می‌توانند پیامدهای منفی را متحمل شوند. با تمایل بسیار کمتری نسبت به جمعیت جوان به خرج کردن، جامعه ای که عمدتاً از افراد مسن تشکیل شده است، خطر کاهش گردش مالی بخش املاک، حمل و نقل، مد و مهمان نوازی (HoReCa) را به دنبال دارد. با این حال، از سوی دیگر، بانک ها می توانند روی برخی از اثرات مثبت حساب کنند. با استعداد بیشتر برای پس انداز، افراد مسن باید اندازه اقتصادی سپرده های خود را افزایش دهند و بنابراین بسیاری از موسسات اعتباری را "شاد" کنند.
• میلان، رم برشیا با فضیلت ترین واقعیت ها. مسینا، ناپل و لچه اما نامتعادل ترین ها هستند
در سطح استانی در سال 2022، با فضیلت‌ترین واقعیت سرزمینی در ایتالیا، میلان بود (تراز حاصل از تفاوت بین تعداد مستمری‌ها و افراد شاغل برابر با +342 هزار). پس از آن رم (+326 هزار)، برشا (+107 هزار)، برگامو (+90 هزار)، بولزانو (+87 هزار)، ورونا (+86 هزار) و فلورانس (+77 هزار) قرار دارند. همانطور که در بالا ذکر شد، نتایج استان های جنوب بد بود. در میان همه، تنها کالیاری (+10 هزار) و راگوزا (+9 هزار) تراز مثبت دارند. با این حال، نامتعادل ترین موقعیت ها مربوط به پالرمو (-74 هزار)، رجیو کالابریا (-85 هزار)، مسینا (-87 هزار)، ناپل (-92 هزار) و لچه (-97 هزار) است.
مشترک شدن در خبرنامه ما!