(توسط Rossella Daverio) در این چهارشنبه 9 مه 2018 تعداد زیادی وجود دارد که می توانند به چهره آنها نزدیک شوند آلدو مورو تا که از Peppino Impastato.

آنها درست هستند به یاد آوردن آنها با هم فقط درست نیست. این یک وظیفه است

"همزمانی" های زندگی ، که زیرک دوست او Francescomaria Tuccillo دیروز برانگیخت ، هرگز آنودین نیست. تصادفی نیست که آلدو و پپینو دقیقاً در همان روزی که چهل سال پیش قتل عام شدند. استاد مسن از مگلی - غرق در فرهنگ ، شفاف ، متفکر ، عذاب آور ، شیک و عمیقاً مسیحی - و روزنامه نگار جوان سینسیسی - مسخره ، بی پروا ، تکان دهنده ، باهوش ، ریش دار و کمونیست - دارای یک ویژگی مشترک اساسی است ، که هر دو را به مرگ سوق داد: شهامت تغییر.

و آنها چه میخواستند تغییر دهند؟ تعادل قدرت. در رم، چشم انداز مورو، پذیرفته و به اشتراک گذاشته شده توسط یکی دیگر از شخصیت های بزرگ از آن سال ها، انریکو برلینگوئر، با هدف ایجاد یک گفتگوی سیاسی و اجتماعی جدید، پیش بینی تحول جهان، از بحران غیر قابل برگشت از مدل سیاسی کاتولیک آگاه از طرف و شورا از طرف دیگر و نماینده کلیه مردم ایتالیا است. Cinisi را، یک شهر کوچک نزدیک به Palermo تبدیل شدن به "نقطه کانونی در تعادل از مافیای سیسیل غربی"، جوان رادیو امیرکبیر Impastato قانون نانوشته اومرتا شکسته شد، او قدرتمند دان Tano های Badalamenti هدف قرار، او سوء استفاده را محکوم کرد و فرمانروایان با خجالت از کسانی که آن را پذیرفته اند، قوی تر شده است. هر دو - آلدو و Peppino به - در موقعیت های کنترل ریسک قرار دادن شد، در رم به عنوان در Cinisi را، آنها خودشان را نجس، حکومت در سایه مردم، مناطق و نهادها، ثروت انباشته، توزیع مواجب، خراب شده و یا اجازه دهید خود را فاسد. و اغلب آنها با همدیگر موافق بودند. آره به عنوان حاکم نقطه عطفی در پالرمو در ماه آوریل 20 2018 در هیچ شرایط نامشخص برجسته شده، مافیا و دولت در طول سال "papelli" از درک مشترک، نوشته شده توسط سران مافیا و در نظر گرفته شده برای اعضای ارشد دولت این کشور، تهدید در او قوانین، اخلاق و ارزش های قانون اساسی آن است.

برای بازگشت به آلفو و پپینو، در این زمینه سوال هایی مطرح می شود که تعداد کمی از آنها در این روز ساخته شده اند. از آنجا که دولت، ثابت قدم در عدم تمایل به مقابله با قاتلان مورو، به جای به شرایط با کسانی که از Impastato بود؟ چرا این تفاوت در درمان بین دو نفر از طرفین جنایتکار به همان اندازه جنایتکار است؟ چرا همان شکل، که از جولیو آندریوتی، به عنوان مثال سمبل ورزش مات از قدرت، در نظر گرفته "کاملا غیر قابل قبول" مذاکره از انتشار یک سیاستمدار با "تعداد انگشت شماری از جان گذشته محکوم به شکست،" به عنوان مثال، BR، و به جای "با آن او به طور آگاهانه و عمدا، بدون داشتن منفعت شخصی، انجام رابطه پایدار با سازمان های جنایتکار جنایتکار را انجام داد؟ » آنها کلمات، کسانی نوشته شده در حکم دادگاه تجدیدنظر پالرمو هستند، متاسفانه مجبور به او برای قانون مرور تبرئه در حالی که برجسته مسئولیت همدستی ثابت با کوزا نوسترا.

پاسخ به این سؤال همیشه در همان کلمه لعنتی آمده است: "قدرت". در حالی که انتشار مورو می توانست قدرتمند از زمان بی ثبات، اتحاد با مافیا کمک کرد تا آنها را تقویت، به عنوان کوزا نوسترا تا قله از نهادهای نفوذ کرده است. یکی از قضات پالرمو که به نمایندگی از محاکمه در دادگاه در این معامله، گفت: در یک جلسه که افتخار دارم که با او داشته بود: رابطه "بار در تاریخ ما که در آن ما نمی توانیم از صحبت شده اند وجود دارد" " بین دولت و مافیایی چون دولت مافیا بود ".

اما پس از آن، اگر چنین است، اگر در این مرحله شما می تواند در صورتی که قتل مورو، Impastato (و صدها قربانی مافیای) اند به بسیاری از مفید بوده است، اگر قدرت غیبی در دولت آمده اند و آنها او را شرمسار کردند ... این هم گناه ماست از آنجا که ما دولت هستیم مورو به دانش آموزان خود گفت: "صحبت کردن در مورد مؤسسات، به عنوان اگر آنها" دیگری "از شما است. شما موسسات هستید، شما کسانی هستید که آنها را زنده می کنند، شما می توانید آنها را قضاوت کنید و شما حق دارید آنها را تغییر دهید ».

درست است و اکنون برای ما دقیقا چیست که دولت ما است؟

بیایید مثال بگیریم امروز، مه 9 2018، چهل سال پس از قتل عام از طریق Caetani و Cinisi را، در مورد شاهد از پیشنهاد یک مدیر اجرایی "آتش بس" توافق رئیس جمهوری (به هیچ وجه نزدیک آلدو مورو در فکر هستند و در زده تحت تاثیر مافیا، که برادرش Piersanti را کشته است). این امر می تواند، این دولت از مهلت، تنها راه برای به دست آوردن کمی از مسئولیت و شرافت و عزت به رویدادهای سیاسی کلیدی، انتظار اقتصادی و اجتماعی برای پاس ایتالیا هر دو در رم و در بروکسل، که در آن در ماه ژوئن خواهد مهاجرت بحث ، کار و بودجه اتحادیه. احتمالا آن را به جای آن توسط مجلس تقسیم خواهد رد می شود، تحت سلطه پوپولیسم، آماده نشده به وظیفه خود و مشروط به دو نفر - ماتئو رنتسی و سیلویو برلوسکونی - که به دلایل از egolatria و علاقه جلوگیری از اجرای نقش تعیین کننده است که قانون اساسی از ذخیره کند. بنابراین ما را مجبور به بازگشت به رای دادن در مدت کوتاهی، بدون دلیل و بدون توانایی واقعا تاثیر گذاری در توسعه واقعی، چرا که ما آن را با قانون انتخابات همان نالایق از ماتریس renziana و نام مسخره ( "Rosatellum" به عنوان یک شراب سرخ فقیر را انجام خواهد داد کیفیت)، که باعث شده ما را به بلایای طبیعی که در آن ما خودمان را پیدا کنید.

ما همه، من فکر می کنم، در حالت استعفای اشتباه در مواجهه با این بی ثباتی خطرناک، عواقب ناشی از آن به احتمال زیاد به خصوص تحت تاثیر قرار دهد ضعیفترین و دست کم در میان ما و وارد بازی پایه های بسیار از دموکراسی است.

اگر استعفای، ما جایگزین شورش - اگر من رفت و برگشت به خیابان ها به عنوان آنها یک بار، اگر ما یک درخواست به دو رئیس جمهور از اتاق با میلیون ها امضا نوشت، اگر ما هر خط به طوری که اغلب اول قانون اساسی به یاد - شاید آموزه که 9 مه چهل سال پیش، ما را به ما می فرستد که بیهوده نخواهند بود.

خطوطی که عنوان این خطوط را به عهده دارند، توسط فابریزیو د آندره و به یک مه، ده سال پیش اشاره می کنند. مه 1968 Cantava de André:

«اگرچه ما ممکن است
او بدون شجاعت شما انجام داد
اگر ترس از نگاه کردن
او شما را فشرد
اگر آتش نجات پیدا کرد
هزاره های شما،
حتی اگر اعتقاد داشته باشید که خود را آزاد کرده اید
شما برای همیشه درگیر هستید. "

بیایید آنها را به Aldo و Peppino اختصاص دهیم، زیرا May آنها واقعا بدون شجاعت ما انجام می شود. این از هر یک از ما، حتی اگر ما پس از آن که مرده بودند، متولد شدیم. تا زمانی که به خاطر ترس از نگاه کردن به چانه زنی ادامه دهیم همه ما همدستان قتل آنها خواهیم بود. و ما نمیتوانیم اعتقاد داشته باشیم که ما آزاده هستیم