(به ماسیمیلیانو د الیا) ایلوا دی تارانتو ، به سمت بسته شدن. ضمانت دولت برای وام پل زدن 400 میلیون یورو ، از طریق Sace ، منتفی شده است ، هیچ چیزی در این زمینه در فرمان نقدینگی درج نشده است. در همین حال ArcelorMittal پرداخت اجاره به حالت تعلیق درآمده است. سیگنال هایی که به خوبی بوجود نمی آیند. وزرای توسعه اقتصادی هفته آینده استفانو پاتوانلی و کار نونزیا کاتالفو آنها با مدیریت عالی شرکت ، کمیسرهای فوق العاده و اتحادیه های کارگری ملاقات خواهند کرد.
ArcelorMittal در ماههایی که توجه همه گیر شده بود ، اخراج کارگران از کارخانه های خود را در ایتالیا ، فقط در 3200 واحد Taranto آغاز کرده بود و با اصطلاحات اختصاری مختلف در مورد موضوع ایمنی در مکان های جنگ اقدامات پیشگیرانه پیش بینی شده توسط اورژانس همه گیر را انجام دهید.
Sole24Ore می نویسد ، هدف از میتال همیشه اجرای یک طرح سرمایه گذاری بوده است که ورود دولت به این شرکت را در نظر داشته باشد. AM Investco با سهم اقلیت دعوتش کن اکنون میتال ، بدون هیچ گونه تضمینی ، تهدید می کند که از توافق اولیه رهایی خواهد یافت ، و خطر جریمه 500 میلیون یورویی برای پرداخت به صندوق های دولت ایتالیا را دارد که در صورت ظهور قبل از نوامبر 2020 ، می تواند دو برابر شود ، فرضیه ای که برخی از نمایندگان جنبش 5 آن را به شدت پشتیبانی می کنند ستاره ها.
بنابراین دولت با مشارکت شرکای خصوصی و با نقش غالب دولت به فکر طرح B است.
یکی از دلایلی که باعث شده میتال به فکر خروج از کارخانه کارخانه سابق ایلوا در تارانتو باشد ، کاهش تدریجی تقاضا برای فولاد به دلیل محاصره صنعت "خودرو" به دلیل همه گیر بودن است. در پایه نیز هزینه محصول نهایی وجود دارد که دیگر در مقایسه با تولیدات در چین و هند رقابتی نیست.
برای رنج بحران فولاد در تارانتو نیز وجود دارد سومین بندر تماس ایتالیا که در عصر طلایی حمل و نقل کالا از ایلوا (80 درصد) بلکه از Eni و سایر مشاغل کوچک در جنوب با سرعت کامل انجام می شد.
هافینگتون پستدر این رابطه ، رئیس جمهور بندر یونی را شنید ، سرجیو پرته: "ما در مرحله انتقال و تحول هستیم که باید قبلاً اتفاق افتاده باشد ، اما کوید همه چیز را به تعویق انداخته است. "
تحول. تا تابستان ، ترافیک ترمینال کانتینر با ظرفیت 2-2,5 میلیون کانتینر آغاز می شود. قطعه بسیار مهم بندر ، اسکله چند بخش این در دست ترکهای ییلپورت استسیزدهمین اپراتور جهانی از نظر میزان فعالیت و اولین بار در سال 2018. برای درک وزن هلدینگ ترکیه ، فقط فکر کنید که صاحب 25٪ Cma Cmg ، سومین شرکت بزرگ حمل و نقل دریایی برای تردد کانتینر در سراسر جهان است. در تارانتو ، ترکها از اوت گذشته به مدت 49 سال با یک اسکله 1.900 متری ، امتیازی را در اختیار داشته اند. ترکها 20 تا 25 درصد ترانزیت بندر را مدیریت می کنند.
سرجیو پرته می گوید ، با کاهش تولید ایلوا که از 80 به 40 درصد رسیده است ، ترک ها می توانند به 30 تا 35 درصد کنترل ترانزیت برسند.
کشیش سپس توضیح می دهد: "همه چیز به آنچه اتفاق می افتد به ایلوا سابق بستگی دارد. پیش از توقیف سال 2012 ، ما با بیش از 40 میلیون تن سومین بندر بزرگ ایتالیا بودیم ، اکنون کمتر از 20 میلیون نفر افت کرده ایم. امسال قرار بود با شروع برنامه میتال نقطه عطف شود ، اما اکنون صحبت از بازگرداندن این تعهد است و بعد کووید همه چیز را پیچیده کرده است".
کریست اضافه می کند: "تصمیم میتال برای درک برنامه نویسی تعیین کننده خواهد بود زیرا عدم اطمینان که گیاه ایلوا را تعیین می کرد ، اجازه برنامه ریزی کلی بندر را نمی داد."
تا آنجا که ممکن است گفت Prete ما سعی کرده ایم با ترمینال واگذار شده به ترک ها و با قطب توریستی به لطف حضور کشتی های کروز ، ثروت بندر را احیا کنیم. همچنین برای حمل و نقل نفت موجود در باسیلیکاتا ترافیک زیادی نیز از Eni وارد می شود.
اما بندر تارانتو همچنین از طریق گروه فرتی ، رهبر جهان در طراحی ، ساخت و فروش موتورهای تفریحی و تفریحی ، به چینی هایی که در سکوت وارد ایتالیا شده اند ، گشوده شده است. اما همه آنجا را نمی دانند86 درصد از گروه Ferretti در دست چینی Weichai ، یک شرکت مشهور چینی است که در زمینه تولید قطعات خودرو و خودروهای سنگین فعالیت دارد. اکنون فرتی به منطقه ای از بندر دور ریخته شده ، بنلی سابق 150-160 هزار متر مربع برای ساخت فایبرگلاس و پوسته کربن و روبنا اشاره می کند ، بلکه همچنین می تواند یک مرکز تحقیقاتی با محوریت تولید مدل ها و قالب ها ایجاد کند.
بنابراین ماریو تورکو ، معاون وزیر امور خارجه M5s به نخست وزیر با مسئولیت برنامه ریزی اقتصادی و سرمایه گذاری های عمومی ، که کنته پروژه "Cantiere Taranto" را به وی واگذار کرد: "نصب گروه فرت در تارانتو می تواند یک فرصت عالی برای توسعه و تبدیل اقتصادی برای پارچه تجاری ما باشد. "
مسلم است که تارانتو به طور بالقوه می تواند به مروارید کل مدیترانه تبدیل شود و به ایتالیا اجازه می دهد تا با قدرت بیشتری به آفریقا نگاه کند و به عنوان یک مرکز مرجع کالا برای و از قاره سیاه به یک مرجع جهانی تبدیل شود.
حیف است که ما یک بندر در بالاترین سطح داشته باشیم (اثبات این موقعیت تدریجی و نگران کننده ترک ها و چینی ها است) اما نه یک خط راه آهن مناسب و حتی کمتر فرودگاه مناسب شهری که بین جهانگردی و پتانسیل های صنعتی واقعاً آرزوی بازگشت به مورد علاقه های قدیمی مگنا گراچیا.