در سومالی ، مانند بسیاری از کشورهای آفریقا و خاورمیانه ، دختران با برداشتن بخشی از اندام های تناسلی خود "پاک" می شوند. هیچ روش دیگری برای توصیف این روش وجود ندارد ، که معمولاً در حدود XNUMX سالگی انجام می شود. بعد از اینکه کلایترس و لبیای مینورا به معنای واقعی کلمه بریده شد ، در دلسوزترین موارد بریده شده ، اندام های تناسلی بخیه زده می شوند به طوری که یک باند ضخیم از بافت ، کمربند عفافی را تشکیل می دهد که از گوشت زخم شده تشکیل شده است. دهانه کوچکی که به طور مناسب قرار گرفته باشد ، برای فرار جریان بسیار نازکی از ادرار باقی مانده است ، فرد متوجه می شود که یک زن فقط با شنیدن ادرار در او انفولار نمی شود. زنان در معرض انفجار ، بلافاصله "غیر شلخته" غیر لخته را تشخیص می دهند ، زیرا او با جت قوی ادرار می کند ، یعنی "مانند یک مرد". فقط با قدرت و رنج فراوان می توان بعداً دهانه را بزرگ کرد و بافت زخم را پاره کرد و در نتیجه اجازه رابطه جنسی را داد.
در زمان ما این عمل هنوز مورد استفاده قرار می گیرد و بخشی از فرهنگ و سنت دینی آن جمعیت است. اطلاع رسانی و آگاهی دادن از مردم در مورد آنچه اتفاق می افتد یک تعهد اخلاقی و اخلاقی در مورد دختران فقیر ، زنان آینده است که منفعلانه یک عمل بی رحمانه را تجربه می کنند که غیرقابل بازگشت زندگی آنها را نشان می دهد. اندیشه امروز مطمئناً متوجه دختران كوچك سومالیایی و "عروس های كوچك" كوچك است كه امروزه نیز در كشورهای آسیایی مانند هند وجود دارد.