(به بیاژینو کوستانزو، مدیر شرکت و رئیس رصدخانه امنیت، سایبری، ایمنی، اخلاق AIDR) او چند روز قبل از حمله دیوانه وار اوکراین به دور دنیا رفت، عکسی که فاصله پوتین و مکرون روی میز سفید نمایندگی گواه است. در واقع، نه تنها شکافی بین این دو در پرونده اوکراین، بلکه دلیل ساده لزوم حفظ فاصله پزشکی است، در واقع رئیس جمهور فرانسه که قبلاً یک سواب درست کرده بود در حال خروج از پاریس، پس از ورود به مسکو توسط اطلاعات خود از انجام مجدد آزمایشی که روس ها تحت تعقیب آن بودند، منع شده است، جایی که به وضوح خطر ترسناک سرقت اطلاعات بیومتریک رهبران خارجی بود. در واقع سرویس های آلمان در بدو ورود اولاف شولز به پایتخت روسیه همین توصیه ها را به او دادند، اما در هر صورت برای دیدار با رئیس جمهور روسیه، دو رهبر اروپایی تحت عمل PCR به اصطلاح پزشکان این کشور قرار گرفتند. از سفارتخانه های مربوطه و با تجهیزاتی که از کشورهای متبوع خود آورده بودند و پرسنل پزشکی روسیه برای شرکت در آزمون دعوت شدند.
معلوم است و تاریخ کهن است که تمام سرویس های اطلاعاتی جهان به داده های بیومتریک افراد علاقه مند هستند. اما به چه دلیل؟
همچنین مشخص است که با گرفتن شیشه استفاده شده یا مقداری موی باقیمانده روی صندلی روی بالش هتل میزبان نیز می توان DNA انسان را به دست آورد، اما خوانایی و وضوح داده ها با گرفتن دقیق از آزمایش به حداکثر می رسد. کووید، همه اینها یک کالای گرانبها است، در واقع ردپای ژنتیکی حساس ترین و شخصی ترین آنهاست.
دانستن DNA یک انسان به معنای دانستن همه چیز در مورد او است و زمانی که جنگ‌ها دیگر جنگ‌های متعارف نیستند، اما تقریباً از همه چیزهایی که اکنون ما را احاطه کرده تغذیه می‌کنند، اطلاعات، سلامت یک موضوع، و مهم‌تر از همه سایبرنتیک، داشتن فهرست DNA از اکثر موارد. افراد مختلف از رهبران گرفته تا کسانی که پست‌های نهادی دارند یا مدیران صنایع مشارکت‌کننده اما تا شهروندان عادی.
به یاد داشته باشیم که از داده‌های بیومتریک مختلف اکنون می‌توان منشاء قومی و نژادی یا حتی وضعیت سلامتی یک فرد و داده‌های بیشتر با ماهیت خاص را استنتاج کرد.
در سال‌های اخیر، تعداد دستگاه‌هایی که قادر به پردازش داده‌های بیومتریک هستند به طور چشمگیری افزایش یافته است. از تلفن‌های هوشمند ساده و گسترده، تا دستگاه‌های پوشیدنی، تا دنیای نظارت تصویری، از پایه تا هوشمند با عملکردهای تشخیص، ابزارهای بیشتری قادر به شناسایی ویژگی‌های فیزیکی، فیزیولوژیکی یا رفتاری هستند که امکان شناسایی یک‌صدا علاقه‌مندان را فراهم می‌کند. مهمانی.
و اینجاست که قوانین مربوط به پردازش داده های "بدنام" و پیامدهای مربوط به مشروعیت، انطباق و اصول GDPR و مداخلات ضامن حریم خصوصی وارد عمل می شود.
با کنار گذاشتن فعلاً، در استدلال ما، استفاده ای که دستگاه های امنیتی مجاز به استفاده از آن برای اهداف امنیت ملی هستند، استفاده از سیستم های تشخیص بیومتریک در یک زمینه کاری پیامدهایی در مورد مشروعیت خود پردازش دارد.
در واقع، در مواجهه با افزایش سریع ابزارهایی که داده‌های بیومتریک را پردازش می‌کنند، ضامن همواره برای تضمین احترام به کرامت شخص، هویت شخصی و اصول ساده هدف و تناسب، رویکردی سختگیرانه در پیش گرفته است.
هدف از شناسایی و نظارت نمی تواند هیچ گونه استفاده ای از بدن انسان را که نوآوری های تکنولوژیکی می تواند ممکن و قابل توجیه کند توجیه کند.
بیایید به عنوان مثال زمینه کار را در نظر بگیریم. صاحب یک شرکت یا کارفرما، با هدف استفاده از سیستم‌های تشخیص بیومتریک برای تأیید عملکرد واقعی کار و اجازه می‌دهد با اطمینان کامل بداند چه کسی واقعاً کار خود را انجام می‌دهد، اما این امر به نحوی مشهود با حفاظت در تعارض است. هویت و در نتیجه با یکی از اصول کلی دیکته شده توسط GDPR.
مالک، وقتی از این نوع درمان صحبت می کنیم، باید با متغیرهای مختلفی دست و پنجه نرم کند. اول از همه دانستن چگونگی سنجش ضرورت و تناسب مؤثر آن، سپس دانستن چگونگی شناسایی مبنای قانونی مناسب برای اعمال.
در واقع، مسلم است که فرآیندهای احراز هویت دسترسی مبتنی بر رمز عبور 100٪ دقیق هستند، به یاد داشته باشید که رمز عبور وارد شده توسط یک کاربر خاص می تواند صحیح باشد، و دسترسی مجاز یا نادرست باشد، و بنابراین دسترسی ممنوع است. اما اگر در مورد داده های زیست پزشکی صحبت کنیم، درست نیست، در واقع اینها می توانند، حتی اگر به صورت باقیمانده، برخی از موارد مثبت کاذب را ارائه دهند
در واقع جمع آوری این گونه داده ها به دلیل ماهیت خاص خود مستلزم اتخاذ تدابیر احتیاطی بالایی برای جلوگیری از پیش داوری های احتمالی به ضرر طرف های ذینفع است.
بنابراین لازم است بدانیم که استفاده از داده‌های بیومتریک همیشه باید توجیه شود و فقط در موارد خاص، با در نظر گرفتن اهداف و زمینه‌ای که در آن پردازش می‌شوند و دقیقاً در رابطه با محل کار، از دسترسی به «محافظت شود». مناطق محفوظ و/یا حساس، با توجه به ماهیت فعالیت‌های انجام‌شده در آنها، قطعی است.
ما فکر می‌کنیم، برای مثال، در مناطقی که فعالیت‌ها و فرآیندهای تولید خطرناک انجام می‌شود یا زیرساخت‌ها، پروژه‌ها، اسناد، تجهیزات HW و SW یا دارایی‌های طبقه‌بندی شده به عنوان «سری» یا محفوظ هستند که برای اهداف قانون باید H24 سرنشین دار و کنترل شود.
باید به خاطر داشت که در Industry 4.0 فناوری‌های متعددی وجود دارد که به پردازش داده‌های بیومتریک مربوط می‌شود و در محیط صنعتی با پیشرفت فناوری پیشرفته این داده‌ها به طور گسترده استفاده می‌شوند.
وقتی از «پیشرفت فناوری پیشرفته» یاد می کنیم از چه چیزی صحبت می کنیم؟
ما در مورد مقوله‌های غیرآینده‌نگر صحبت می‌کنیم، اما راه‌حل‌هایی که قبلاً مربوط به رباتیک‌های پوشیدنی نامیده می‌شود، بنابراین لباس‌های ویژه‌ای که به لطف اسکن‌های بدن کارگران یا ایستگاه‌های کاری خودسازگار ساخته شده‌اند، یا با توجه به ویژگی‌های کسانی که باید ساخته شوند، صحبت می‌کنیم. آنها یا اسکلت های بیرونی را برای کاربردهای صنعتی با هدف افزایش قابلیت های عملیاتی کارگرانی که فعالیت های دستی یا دستی انجام می دهند، اشغال کنند.
به طور خلاصه، هنگامی که از فناوری‌های پیشرفته و تهاجمی فزاینده‌ای استفاده می‌شود که به طور فزاینده‌ای «شخص» را درگیر می‌کند، همچنین با توجه به اینکه ما در مورد کارگران صحبت می‌کنیم، کاملاً ضروری است که بدانیم چگونه بین منافع در خطر تعادل ایجاد کنیم تا نیاز و تناسب درمان را ارزیابی کنیم. داده های بیومتریک و نسبت دادن وزن منصفانه به ارزیابی خطر ذاتی در خود درمان. این به معنای ارائه راه‌حل‌هایی است که باید به ناشناس‌سازی داده‌های ردیابی شده یا محدودیت زمانی حفاظت از آنها منجر شود.
اگر تمام این اطلاعات را به دست آورید، اگر با تضمین کنترل دقیق کاهش نیابد، خطر به طور تصاعدی افزایش می یابد. در واقع، خوب است در نظر داشته باشید که عواقب نقض داده‌های داده‌های بیومتریک واقعاً و بالقوه بسیار جدی است، در واقع باید در نظر گرفت که برخلاف رمزهای عبور سنتی، داده‌های بیومتریک را نمی‌توان اصلاح یا حذف کرد.
به همین دلیل است که در GDPR، در بخش مربوط به درمان بیومتریک، یک ممنوعیت کلی و حفاظت بیشتر دقیقاً از ماهیت خاص موضوع وجود دارد که فقط در صورت وجود استثنائات خاص امکان انحراف برای آن وجود دارد.
صحبت ما به عنوان مثال و اول از همه از رضایت ذینفع، ایفای تعهدات و اعمال حقوق مالک یا ذینفع در زمینه قانون کار و در نهایت دلایل منافع عمومی مهم، مانند امنیت ملی کشورهای عضو اتحادیه.
در پایان، نمی‌توانیم توجه نکنیم که با افزایش خطرات ناشی از حملات تروریستی و به طور کلی، از جنایت سازمان‌یافته پیچیده‌تر، نیاز به تضمین امنیت شهروندان به‌ویژه زمانی که مکان‌های عمومی باید به اصطلاح "در معرض خطر" مانند ایستگاه‌های راه‌آهن، فرودگاه‌ها، بنادر و غیره محافظت شوند و طبیعی است که حتی استفاده از بیومتریک متحد بیش از حد معتبری در شناسایی موضوعات بالقوه خطرناک برای جامعه، با امکان اندازه گیری با روش های آماری و ریاضی، تمامی متغیرهای فیزیولوژیکی و رفتاری ممکن افراد را می توان اندازه گیری کرد.
اما همه اینها باید در چارچوب نهایت جدیت حرفه ای و اخلاقی، با احترام به قانون و در عین حال آگاه بودن از این موضوع انجام شود که چنین موضوع ظریفی باید توسط متخصصان واقعی مدیریت شود. ارزش بالا و اخلاقی این تنها راه برای ترکیب موفقیت آمیز پیشرفت، حقوق، کار، تجارت و ایمنی است.