BURNOUT، یک کتاب و فیلم در مورد تراژدی خودکشی افسران پلیس نوشته شده و کارگردانی Marina Paterna
(توسط Francesca Proietti Cosimi) BURNOUT سندروم خستگی عاطفی، خلع سلب شدن شخصیت و جسارت شخصی است که می تواند در همه حرفه هایی که پیامدهای ارتباطات بسیار برجسته ای دارند، به عنوان یک نوع استرس مرتبط با کار شناسایی شود.
چگونه ایده کار بر روی یک فیلم درباره پلیس زندان چگونه بود؟
BURNOUT پروژه ای است که از ملاقات با دو افسر پلیس زندان به دنبال خواندن کتاب من به مافیای شکست دادم متولد شد. من زنده ام! کتابی که در آن پرداخته ام ، علاوه بر داستان جوزپه دی ماتئو کوچک پسر همکار دادگستری سانتینو دی ماتئو ، همچنین سندرم استرس شوک پس از سانحه ، افرادی که تجربیات آسیب زا را به صورت اول شخص کمک می کنند یا زندگی می کنند یا قربانی می شوند آنها به اعضای خانواده ای که تحت آنها قرار گرفته اند کمک می کنند.
درست بعد از خواندن صفحات کتاب من بود که آنها به طور خودجوش درباره ترس ، احساسات ، استرس خود ، آوردن اعداد ، شهادت ها و موارد قربانیان خودکشی به من گفتند. من مدیون بسیاری از این مردان هستم زیرا آنها دائماً حتی از راه دور کنجکاوی من و آرزوی من برای دانستن و دانستن اینکه این قهرمانان چه بارهایی را باید تحمل و حمل کنند ، در درون خود تغذیه می کنند.
او آنها را قهرمانان نامید. به ما بگویید چرا.
افسران پلیس زندانها مردانی هستند که، هر چند ظاهرا آزاد هستند، مانند زندانیانی که تحت نظارت هستند، قفل می شوند. آنها فضاها، مکان ها، احساسات، اضطراب، فریاد، تلاش های خودکشی و سوء استفاده با آنها را به اشتراک می گذارند. آنها نمیتوانند برای یک لحظه پریشان شوند. آنها از تمام درخواستها و نیازهای آنها مراقبت می کنند. تلاش برای فساد ثابت است. آنها همان افراد هستند که زندانیان اعتماد دارند، اما آنها از آنها میپرسند، اما همان افرادی که بی اعتمادی ندارند، و از اینرو دوست دارند و از آنها نفرت دارند. عوامل دیگران کلیدی را برای آزادی خود نگه می دارند. آنها تماشا می کنند و تماشا می کنند، اما آنها در وضعیتی مستقل از اضطراب و خطر قرار دارند.
حالا من از شما یک سوال به عنوان یک نویسنده می خواهم. چه کسی در مورد نمایندگان پلیس مراتب مراقبت می کند؟ چه کسی از ترس خود مراقبت می کند؟ چه کسی آنها را از استرس و تنشهایی که به طور مداوم در طول روز کار می کنند آزاد می کند، وقتی که وارد خانه های خود می شوند، باید به زندگی عادی، مادران، پدران، همسران یا شوهران بازگردند؟
جزئیاتی که نباید دست کم گرفت، به طوری که در داخل زندان ها ما شروع به پیدا کردن علاقه ای به این سندروم می کنیم که به ما گفت.
موارد خبری ذکر شده در اخبار اساسی بودند ، زیرا آنها اجازه می دادند این پدیده آشکار شود. روانشناسان از موارد گزارش شده توسط همكاران ، كه در آنها عامل روانی عوامل خود است ، حمایت می كنند. هدف این است که از سلامت روان آنها محافظت کند.
چه کسی به شما انگیزه داد و به شما توصیه کرد که موضوع را بیشتر بررسی کنید؟
آنها یک مامور و یک همکار بودند که از احترام به حریم خصوصی من ترجیح می دادند اسامی را افشا نکنند. آنها کسانی بودند که برای اولین بار به من گفتند و به طور مداوم از تمام اخبار مربوط به خودکشی همکاران خود در پلیس زندان خبر داد. از آنجا تصمیم به نوشتن یک کتاب با آنها، یک کتاب آماده برای تبدیل شدن به یک فیلم است. من دوبار فکر نکردم با تشکر از آنها من هزار مورد را مطالعه کردم و شروع کردم. من آنها را خیلی بدهکارم.
در طول داستانهایشان، چه احساسی در او غالب بود؟
داستانهای این دو نماینده من را بدون سخن گفتن ترک کردند. آنها من را منعکس کرده و وارد داستانهای منحصر به فرد خود کردند، و من یک ثابت را کشف کردم: BURNOUT.
با تشکر از شهادت آنها، آیا اخبار را وارد کنید به عنوان او دوست دارد انجام دهید زمانی که او به دنبال موارد او؟
بله ، من کاملاً مجبورم از آنها تشکر کنم زیرا آنها به من آموزش داده اند ، مرا تحت تأثیر قرار داده اند و باعث شده اند که ترس و اضطراب خود را حفظ کنند و به من اجازه می دهند بفهمم زرهی که باید هر روز بپوشند ، وقتی در مقابل زندانیان هستند و چقدر احساس تنهایی می کنند. آنها مورد مطالعه ، تجزیه و تحلیل و گاهی اوقات توسط همان زندانیانی که برای تماشا فراخوانده می شوند تهدید می شوند. یکی در برابر بیست. با این حال آنها باید کنترل خود را حفظ کنند ، در برابر خودکشی ها آرام باشند ، تلاش برای فرار یا مردانی که چیزهایی را می بلعند ، و صدمات جدی به خود وارد می کنند.
نقش او در داستان ، زنی که با وارد کردن خبر به تحقیق می پردازد ، ما را به یاد پرونده روزنامه نگار بسیار جوانی با بازی جودی فاستر می اندازد ، که پرونده های بزرگتر از خودش را پیگیری می کند و به آنها نزدیک می شود.
بله ، این مسئله در مورد هانیبال لکتر بود. فراموش نشدنی فکر می کنم این فیلم رشد حرفه ای و هنری من به عنوان فیلمنامه نویس ، کارگردان و بازیگر بسیار تأثیر داشته است.
یک شروع مثل این وعده خوب است. من قبلا برنده جایزه Peppino Impastato برای اولین بار من از مافیا محروم شدم. من زنده هستم! بنابراین ما برای بحث و گفتگو در مورد مسائل و موارد بسیار جالبی بهترین آرزوهای شما را داریم.
از شما بسیار سپاسگزارم، و دفعه بعد.