از دفتر مطالعات CGIA آنها گزارش دادند که در 20 سال گذشته (1997-2017) بار مالیات برای 41 میلیون مpدی
ایتالیایی ها تقریبا 200 میلیارد یورو افزایش یافت (به طور دقیق 198). رقمی برای ایجاد لرزش در مچ دستان شما و فوراً نتیجه می دهد
ایده چقدر طاقت فرسای خواسته های خزانه داری شده است. و اگر تورم در این 2 دهه تقریبا 43 واحد افزایش یافته است
درصد ، درآمد مالیاتی بیش از 65 واحد رشد کرد ، یا 22,5 درصد بیشتر از هزینه زندگی.
"همانطور که در بسیاری از کتابهای راهنمای علوم مالی آمده است - می گوید هماهنگ کننده دفتر مطالعات CGIA پائولو زابئو - با یک بار
فرار مالیاتی نیز ابعاد نگران کننده اقتصادی به خود می گیرد. طبق تجزیه و تحلیل ما ، در واقع ، متوسط ملی فرار مالیاتی 16,3 درصد است که قله های 24,7/23,4 در کالابریا ، 22,3 در کامپانیا و 114 درصد در سیسیل وجود دارد. در سطح ملی ، ما تخمین می زنیم که مالیات های نگهداری شده از مقامات مالیاتی چیزی بیش از XNUMX میلیارد یورو باشد ".
از CGIA آنها اطلاع دادند كه تمام مالياتهاي فرار شده در سطح منطقه با اعمال ضريب ارزش افزوده پنهان برآورد شده است كه با نسبت بين درآمد مالياتي و ارزش افزوده قابل تحمل از حسابهاي ملي ، خالص اقتصاد تعيين مي شود
مشاهده نشد
"به طور كلي - گزارش دبير CGIA رناتو ميسون - در هيچ كشور اروپايي ديگر تلاش مالي لازم نيست
در ایتالیا. عدالت مدنی ما بسیار کند است ، بوروکراسی اداری به سطوح غیرقابل تحملی رسیده است ، دولت عمومی
همچنان بدترین پرداخت کننده در اروپا است و سیستم زیرساختی لجستیکی با تأخیرهای وحشتناکی روبرو است: علی رغم این ناکارآمدی ها ، درخواست از مقامات مالیاتی ما در سطح بسیار بالایی است و به همین دلایل کاملاً غیرمجاز به نظر می رسد. "
لوازم مالیاتی ایتالیا از بیش از 100 مورد تشکیل شده است: مجموعه ای از اضافه ها و تمبرها ، از حق امتیاز گرفته تا کمک هزینه ها ، از حقوق مالیات برای تصویب به مالیات های نگهداری شده. بدیهی است که کمبود مالیات ، عوارض و هزینه اضافی وجود ندارد. نیازی به گفتن نیست که ما پرداخت می کنیم ،
متأسفانه ، حتی مالیات بر مالیات احساسی ترین نمونه ای که وقتی می خواهیم ماشین خود را پر کنیم رنج می بریم. مبنای مالیاتی که مالیات بر ارزش افزوده روی آن اعمال می شود نیز از مالیات های غیر مستقیم مالیات بر سوخت تشکیل شده است.
با یک روز کار بیشتر از سال 2018 ، در سال 2016 (آخرین سالی که امکان مقایسه با کشورهای اتحادیه اروپا وجود دارد) مودیان ایتالیایی تا 2 ژوئن (154 روز کاری) برای مقامات مالیاتی کار می کردند ، یعنی 4 در مقایسه با میانگین 9 کشور اتحادیه اروپا ، 28 روز بیشتر از میانگین ثبت شده در کشورهای منطقه یورو و XNUMX روز است.
اگر "روز آزادی مالیات" ایتالیا را با رقبای اصلی اقتصادی خود مقایسه کنیم ، فقط فرانسه تعدادی را ارائه می دهد
روزهای کاری لازم برای پرداخت مالیات به طور قابل توجهی بالاتر از ایتالیایی (21+). از طرف دیگر ، بقیه توانستند آزادسازی مالی را خیلی زود جشن بگیرند. به عنوان مثال در آلمان ، 7 روز قبل از ما ، در هلند 12 ، در انگلستان 27 و در اسپانیا 28. با فضیلت ترین کشور ایرلند است: با بار مالیاتی 23,6 درصد ، به مersدیان مالیات خود اجازه پرداخت می دهد تعهدات مالیاتی فقط در 86 روز کاری.
CGIA نتیجه گیری می کند ، علاوه بر بار مالیاتی بیش از حد بر مالیات دهندگان ، مشکل در کشور ما همچنین فشار ظلم مالیاتی است که مانع فعالیت های روزمره ، به ویژه مشاغل کوچک است. خالص تعرفه های اعمال شده توسط حسابداران برای نگهداری حساب های شرکت ، طبق نظرسنجی انجام شده توسط ریاست شورای وزیران ، هزینه بوروکراسی مالیاتی برای کارآفرینان (تعهدات ، اظهارنامه ها ، تصدیق پرداخت ها ، نگهداری سوابق و غیره) ) مقدار
در حدود 3 میلیارد یورو در سال است.
اقتصاد نادیده گرفته نشده است
اقتصاد بدون مشاهده (با جمع ارزش افزوده قابل انتساب به اقتصاد زیرزمینی و فعالیت های غیرقانونی) ، در سال 2015 (آخرین سالی که داده ها در دسترس است) 207,5 میلیارد یورو درآمد مشمول مالیات از مقامات مالیاتی کم می کند ، منجر به فرار مالیاتی حدود 114 میلیارد یورو در سال می شود. به دلیل خیانت مالی ایتالیایی ها ، به ازای هر 100 یورو درآمد جمع شده ، خزانه داری ، در سطح ملی ، 16,3 یورو از دست می دهد.