در کارگاه های ساختمانی کارمندی وجود دارد که هر دو روز یکبار جان خود را از دست می دهد و از هر سه مورد یک مورد در یک شرکت ساختمانی کار نمی کند، بلکه در یک تجارت متعلق به بخش نصب و راه اندازی کارخانه است که طبق قراردادهای صنفی بین شرکای اجتماعی، قرارداد فلزکاری را برای کارکنان خود اعمال می کند. با این حال، نمی توان رد کرد که این کارگران به طور فزاینده ای در یک کارگاه ساختمانی یافت می شوند نه برای ایجاد سیستم (برق، لوله کشی، بهداشتی، تهویه مطبوع، بالابر و غیره)، بلکه برای انجام وظایف کاملاً ساختمانی. (تخریب، نجاری، عایق کاری، بنایی، و غیره)، بدون داشتن چارچوب قراردادی صحیح، یعنی ساخت و ساز. دومی روندی است که به شرکت هایی که به این "ترفند" متوسل می شوند اجازه می دهد تا در هزینه های نیروی کار صرفه جویی کنند.
نه فقط. کارگرانی که فعالیت ساختمانی را انجام می دهند، اما فاقد CCNL مربوطه هستند، ملزم به شرکت در دوره های آموزشی اجباری ارائه شده برای سازندگان نیستند و این باعث می شود این کارگران از آگاهی کمتر و آمادگی کمتری برای رویارویی با خطرات و خطراتی که ممکن است در حین کار به وجود بیاید. روز
متأسفانه، دادههای موجود به ما اجازه نمیدهد که تعداد شرکتهای ساختمانی را بسنجیم که به جای قرارداد ساخت و ساز، قرارداد فلزکاری را اعمال میکنند، با این حال، با توجه به ملاحظاتی که اخیراً ایجاد شده است، واضح است که تعداد زیادی از کارگران هنوز به سایتهای ساختمانی دسترسی ندارند. آموزش ایمنی کافی دریافت کرد. اگر در میان بینظمیهای اصلی مشاهده شده توسط بازرسی کار در حین فعالیت کنترلی، بهویژه عدم لنگر انداختن داربستها، عدم وجود مسیر در محل ساختوساز اختصاصیافته به وسایل نقلیه و/یا عابران پیاده یا فقدان / ناکافی بودن وسایل حفاظت جمعی (پاراپت) ، زره، موانع)، به این معنی است که هنوز کارهای زیادی در زمینه پیشگیری وجود دارد. این چیزی است که دفتر تحقیقات CGIA می گوید.
- 2022 کارگر در سال 175 در محل ساخت و ساز جان باختند
بر اساس پایگاه داده Inail، 2022 حادثه مرگبار در محل کار در ایتالیا در سال 1.208 گزارش شده است که 175 مورد - عملاً هر دو روز یک مورد - مربوط به بخش ساخت و ساز بوده است. از میان مرگهای رخ داده در این بخش، 63 نفر (یا 36 درصد کل) را کارگران بخش نصب کارخانه تشکیل میدهند. (به برگه 1 و تب 2 مراجعه کنید).
بروز اخیر نسبت به سال های گذشته افزایش قابل توجهی داشته است. در سطح سرزمینی، بحرانی ترین شرایط مربوط به پیمونت (65 درصد)، لیگوریا و اومبریا (هر دو با 50 درصد)، لمباردی با 40,7 درصد و فریولی ونزیا جولیا با 40 درصد است. (نمودار 1 را ببینید).
- بیش از 220 هزار کارگر غیرقانونی وجود دارد
پس ناگفته نماند که حضور گسترده کارگران غیرقانونی در بخش ساخت و ساز، همانطور که در فاجعه ای که هفته گذشته در فلورانس رخ داد نیز ظاهر شد. کارگرانی که برای مقامات مالیاتی، INPS و INAIL کاملاً ناشناخته هستند که هر آخر هفته به صورت نقدی پرداخت می شوند. بر اساس برآورد ایستات، این پدیده به طور کلی در سال های اخیر رو به کاهش بوده است، اما کارگران غیرقانونی حاضر در ساخت و ساز به 220.200 واحد AWU می رسد. البته میخواهیم به این نکته اشاره کنیم که نرخ بینظمی ساختوساز در سال ۲۰۲۱ (آخرین دادههای موجود) ۱۳.۳ درصد بوده است: در بین تمام بخشهای اقتصادی موجود در کشور، فقط کشاورزی با ۱۶.۸ درصد و سایر خدمات به مردم (کارگران خانگی، مراقبین). ، مراقبت های شخصی و غیره) با 2021 درصد نسبت به ساخت و ساز بیشتر بوده است.
- علل حوادث تصادف
عوامل خطر اصلی که باعث جدی ترین حوادث در کارگاه های ساختمانی می شوند عبارتند از:
- سقوط کارگران از ارتفاع؛
- سقوط اجسام/بار، از جمله در نتیجه ریزش، رانش زمین یا رانش گل.
- از دست دادن کنترل سرپرستان در مدیریت وسایل نقلیه کار.
این رویدادها عمدتاً به اشتباهات رویهای مرتکب شده توسط شخص آسیب دیده یا اشخاص ثالث یا استفاده نادرست از تجهیزات نسبت داده میشوند. ناگفته نماند که استفاده شخص آسیب دیده از شیوه های کاری غیرمجاز یا کاملاً نادرست، اما معمولاً در شرکت تحمل می شود، بروز فزاینده ای را در تعداد کل تصادفات نشان می دهد. رفتارها، دومی، که می تواند ابعاد مهم و به همان اندازه خطرناک به خود بگیرد، به لطف این واقعیت که در داخل کارگاه های ساختمانی تعداد کارگران ساختمانی که تحت قراردادهای فلزکاری به کار می گیرند به طور قابل توجهی در حال افزایش است. بدیهی است کارگرانی که بر خلاف همکاران خود در قرارداد جمعی ساخت و ساز، آموزش و دانش کافی در مورد اقدامات پیشگیرانه مرتبط با خطرات و خطرات موجود در کارگاه های ساختمانی ندارند. به خصوص در مواردی که حضور چند شرکت وجود دارد.
- کاهش مرگ و میر در سال 2023
اگرچه داده های مربوط به سال 2023 موقتی هستند، اما به نظر می رسد مرگ و میر در محل کار در مقایسه با سال 2022 در حال کاهش است. سال گذشته در سطح کشور 1.041 مورد مرگ و میر و لمباردی با 172 مورد، منطقه ای است که نگران کننده ترین رقم در آن ثبت شده است. ونتو با 101، کامپانیا با 95، امیلیا رومانیا با 91 و لاتزیو با 89. مناطقی که کمترین میزان مرگ و میر را دارند، مشخصاً مربوط به مناطق کم جمعیت است. استان خودمختار بولزانو با 11، ترنتو با 8، مولیز با 5 و وله دائوستا با 1 مناطقی هستند که کمترین آسیب را در محل کار تحت تأثیر این فجایع قرار داده اند. (به Tab.3 مراجعه کنید). مرگ و میرهایی که متأسفانه هنوز به طرز چشمگیری بالاست و یک کشور متمدن مطلقاً نمی تواند آنها را بپذیرد.
مشترک شدن در خبرنامه ما!