بسیاری تعطیل می شوند و به عنوان کارمند شروع به کار می کنند. از طرف دیگر، جوان ها نزدیک تر نمی شوند
تعداد صنعتگران حاضر در ایتالیا همچنان در حال کاهش است. از سال 2012 تقریباً 325 هزار واحد (-17,4 درصد) کاهش یافته است و در 10 سال گذشته تنها در سال 2021 تعداد کل مخاطبان نسبت به سال قبل، هرچند اندکی، افزایش یافته است. بر اساس آخرین داده های موجود توسط INPS، در سال 2022 ما 1.542.299 صنعتگر داشتیم [ما در مورد اشخاص حقیقی صحبت می کنیم نه شرکت ها. به عبارت دیگر، این تعداد شامل مالکان، شرکا و همکاران خانوادگی است که در INPS در رده صنعتگران ثبت شده اند.].
بنابراین می توانیم بگوییم که نه تنها جوانان کمتر و کمتر علاقه مند به کار در این بخش هستند، بلکه کسانی که سال ها این حرفه را انجام داده اند و هنوز به سن قانونی نرسیده اند و/یا سنوات مشارکت برای بهره مندی از آن را دریافت نکرده اند. بازنشستگی، اغلب ترجیح می دهد شماره مالیات بر ارزش افزوده را ببندد و به عنوان کارمندی که در مقایسه با یک صنعتگر، مطمئناً نگرانی کمتر و امنیت بیشتری دارد، در بازار کار باقی بماند. تجزیه و تحلیل توسط دفتر تحقیقات CGIA انجام شد.
بدون مغازه، مشاغل خانوادگی از بین می روند
با گشت و گذار در شهرها و شهرستان های استانی، بسیاری از فعالیت های صنایع دستی اکنون در آستانه انقراض هستند. به طور خلاصه، نه تنها تعداد صنعتگران در حال کاهش است، بلکه منظر شهری نیز در حال تغییر است. مغازه‌های صنعتگری که میزبان کفاش‌ها، قاب‌ها، آهنگران، نجاران، عکاسان، خشک‌شویی، ساعت‌سازان، اجناس چرمی، تعمیرکاران لوازم خانگی و تلویزیون، خیاط‌ها، روکش‌ها و غیره هستند، اکنون به یک سوسو تبدیل شده‌اند. فعالیت‌هایی که در اکثریت قریب به اتفاق موارد به صورت خانوادگی اداره می‌شوند و تاریخ بسیاری از محله‌ها، میادین و خیابان‌های شهرهای ما را رقم زده‌اند و به نقاط مرجعی تبدیل شده‌اند که به مکان‌هایی که در آن فعالیت می‌کنند هویت بخشیده است. اما از سوی دیگر، بخش‌های صنعتگری که در حال تجربه فازی از گسترش هستند، بخش‌های رفاه و فناوری اطلاعات هستند. به عنوان مثال، در اولی، افزایش مداوم آرایشگران، آرایشگران و هنرمندان تاتو همچنان ثبت می شود. با این حال، در مورد دوم، گسترش قابل توجهی از تحلیلگران سیستم، کارکنان بازاریابی وب، سازندگان ویدیو و کارشناسان رسانه های اجتماعی وجود دارد. متأسفانه افزایش این فعالیت ها برای جبران تعطیلی های موجود در صنایع دستی تاریخی ناکافی است و در نتیجه همانطور که در بالا گفتیم تعداد صنعتگران دائما در حال کاهش است.
با تعطیلی کرکره، شهرهای ناامن تر
کافی است محله‌های حومه شهر و مراکز تاریخی را با دقت رصد کنید تا متوجه شوید که تابلوهای بسیاری حذف شده‌اند و همین‌طور ویترین‌های مغازه‌هایی که دیگر نصب نشده‌اند، همیشه کثیف و با کرکره‌های پایین. آنها نشانه ای بی چون و چرا از وخامت کیفیت زندگی در بسیاری از واقعیت های شهری هستند. شهرها در واقع فقط از میادین، بناهای تاریخی، ساختمان‌ها و نوارهای آسفالتی تشکیل نشده‌اند، بلکه از مکان‌هایی تشکیل شده‌اند که مردم فقط برای گفتگو با یکدیگر ملاقات می‌کنند. این فعالیت‌های خرد هویت یک جامعه را حفظ می‌کند و محافظی فوق‌العاده است که می‌تواند انسجام اجتماعی یک قلمرو را تقویت کند. به طور خلاصه، با کمتر شدن مغازه‌ها و مغازه‌های محله‌ای، مکان‌های اجتماعی در مقیاس انسانی کاهش می‌یابد و همه چیز خاکستری می‌شود و باعث می‌شود مناطق شهری که از این تعطیلی‌ها رنج می‌برند کمتر قابل سکونت و ناامن‌تر باشند و بیش از همه افراد مسن را جریمه می‌کند. مخاطبان فزاینده ای از جمعیت ایتالیا که بیش از 10 میلیون نفر را در دهه 70 میلادی تشکیل می دهند. اغلب نداشتن ماشین و بدون مغازه در کنار خانه، برای بسیاری از آنها خرید به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است.
علل فروپاشی
افزایش شدید میانگین سنی، به ویژه ناشی از گردش ناکافی نسل، رقابت شدیدی که توسط خرده‌فروشان در مقیاس بزرگ و در سال‌های اخیر نیز توسط تجارت الکترونیکی، رونق هزینه‌های اجاره و مالیات‌های ملی/محلی انجام می‌شود، بسیاری را تحت فشار قرار داده است. صنعتگران را در حوله انداختن. مصرف کنندگان نیز شیوه خرید خود را تغییر داده اند. برای چندین دهه آنها فرهنگ دور ریختن را پذیرفته اند، آنها محصولات تولید انبوه را که به خانه هایشان تحویل داده می شود ترجیح می دهند. کفش‌ها، لباس‌ها یا اثاثیه‌ای که به اندازه‌ای مناسب ساخته شده‌اند اکنون به خاطره‌ای قدیمی تبدیل شده‌اند. محصول دست ساز از خرید انتخاب شده در کاتالوگ آنلاین حذف شده است یا از قفسه یک فروشگاه بزرگ گرفته شده است.
ما باید کار دستی را از نظر فرهنگی دوباره ارزیابی کنیم
در 40 سال گذشته یک کاهش ارزش فرهنگی وحشتناک کار یدی وجود داشته است. صنایع دستی به عنوان دنیایی باقیمانده "رنگ آمیزی" شده است که مقدر شده است رو به زوال باشد و برای بازیافتن نقشی که شایسته آن است نیاز به سرمایه گذاری قوی در جهت گیری تحصیلی و در تناوب بین مدرسه و کار دارد و پروژه آموزشی را در مرکز موسسات حرفه ای قرار می دهد. گذشته نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور داشته است. اما امروزه افکار عمومی آنها را مدارس درجه دو می دانند. برای برخی، در واقع، آنها راه حلی برای کودکان پارکینگی هستند که برای چند سال استعداد زیادی برای مطالعه ندارند. برای دیگران، آنها آخرین فرصت را تشکیل می دهند تا به دانش آموزانی که از ناکامی های تحصیلی، در دبیرستان ها یا مدارس فنی به دست آمده اند، اجازه دهند تا دیپلم دبیرستان را دریافت کنند.
و علیرغم بحران و مشکلات کلی صنایع دستی، تعداد کمی از کارآفرینان در این بخش وجود دارند که برای مدتی مشکل یافتن پرسنل مایل به نزدیک شدن به این جهان را گزارش کرده اند. در سرتاسر کشور، یافتن جوانانی که بخواهند راننده، تعمیرکار خودرو، خیاط، قنادی، نانوا، آرایشگر، آرایشگر، لوله کش، برقکار، نگهدارنده دیگ بخار، تراشکار در بازار کار، آسیاب، لاک زدن و ورق باشند، دشوار است. کوبنده های فلزی ناگفته نماند که در دنیای ساخت و ساز پیدا کردن نجار، نصاب و حلبی ساز به طور فزاینده ای دشوار است. با این حال، به طور کلی تر، صنعتگر فردا کسی است که برنده چالش فناوری برای احیای حتی "دانش قدیمی" خواهد بود. با این حال، اساس همه چیز، دانشی باقی خواهد ماند که موتور واقعی برتری تولید ما است.
در Vercelli، Teramo Lucca و Rovigo درصد کاهش بیشتر است
در دهه گذشته، ورچلی و ترامو استان هایی بودند که هر دو با 27,2- درصد بیشترین تغییرات منفی را در ایتالیا ثبت کردند. لوکا با 27-، روویگو با 26,3- و ماسا-کارارا با 25,3- درصد در رتبه های بعدی قرار دارند. واقعیت هایی که از سوی دیگر کمترین افت را تجربه کردند، تریست با 3,2-، ناپل با 2,7- و در نهایت بولزانو با 2,3- درصد بودند. برگامو با -8.441-، برشا با 8.735-، ورونا با 8.891-، رم با 8.988-، میلان با 15.991- و به ویژه تورین با 18.075- صنعتگر، به صورت مطلق، مهمترین «تلفات» را به ثبت رساندند. در نهایت، در مورد مناطق، بیشترین کاهش از نظر درصد مربوط به Piedmont با -21,4٪، Marches با -21,6 و Abruzzo با -24,3 درصد است. با این حال، در ارزش مطلق، مهم ترین ضررها مربوط به امیلیا رومانیا (-37.172)، ونتو (-37.507)، پیمونت (-38.150،60.412) و بالاتر از همه، لمباردی (-XNUMX،XNUMX) بود.
