CGIA: "ایتالیا از سال 2000 به طور متوسط ​​رشد سالانه برابر با صفر"

از ابتدای 2000 به 2018، ثروت در کشور ما (تولید ناخالص داخلی) به طور متوسط ​​به میزان 0,2 درصد در سال افزایش یافته است. هیچ چیز برای انجام آنچه در دو دهه گذشته اتفاق افتاده است. اگر بین سالهای 80 و 90 رشد 2 درصد باشد، بین 1960 و پایان سال 70، تولید ناخالص داخلی حتی سالانه 4,8 درصد بود.
البته، سالهای 60 و 70 از رونق اقتصادی بود، اما همچنین اولین بحران انرژی در 1973 فوران کرد که موجب اثرات منفی بسیاری شد که ما در سالهای بعد پرداخت کردیم. CGIA از Mestre آن را در یک گزارش می نویسد.

"همانطور که بسیاری از کارشناسان می گویند، ما در مرحله رکود سکولار هستیم، هماهنگ کننده دفتر مطالعاتی پائولو زابئو می گوید:" متاسفانه، پیش بینی های خوبی ندارند. اقتصاد جهانی در حال کاهش است و نشانه هایی از عدم اطمینان و بی اعتمادی در سراسر منطقه یورو را نشان می دهد، که در سال های اخیر 18 با رشد 30 افزایش یافته است. 7 بار بیش از افزایش ثبت شده توسط ایتالیا. بهره وری پایین سیستم کشور، کسری زیربنایی، مالیات بیش از حد و بوروکراسی مبهم و بیش از حد، علت اصلی این تفاوت با شرکای اصلی اقتصادی ما است. "
همانطور که گفتیم ، رشد ثبت شده توسط کشورهای اصلی منطقه یورو بسیار بیشتر از رشد ما بود. اگر در ایتالیا در 18 سال گذشته افزایش تولید ناخالص داخلی 4 درصد بود (تغییر محاسبه شده بر روی مقادیر واقعی) ، در فرانسه این افزایش 25,2/26,5 درصد ، در آلمان 34,7/29,7 درصد بود و حتی در اسپانیا XNUMX درصد از طرف دیگر ، منطقه یورو (به استثنای ایتالیا) ، تغییر +XNUMX درصد را گزارش داد.
از بین 19 کشوری که واحد پول را پذیرفته اند ، فقط کشور ما (4,1/23,8 درصد) و یونان (2007/XNUMX درصد) از نظر تولید ناخالص داخلی وضعیت پیش از بحران هنوز بهبود نیافته اند (سال XNUMX )
اگر، با این حال، همیشه در این دوره ما پیشرفت حساب های عمومی ما را تجزیه و تحلیل، سختی هرگز شکست خورده است.
"در 18 سال گذشته - اظهار داشت دبیر CGIA رناتو میسون - فقط در یک سال ، 2009 ، مانده اولیه ، اختلاف بین کل درآمد و کل هزینه های عمومی خالص بابت بدهی عمومی ، منفی بود. در همه سالهای دیگر ، مثبت بود و بنابراین ، هزینه کمتر از درآمد بود. نمایشی دیگر مبنی بر اینکه از زمان ظهور واحد پول واحد ، ایتالیا تعهد خود را برای ادغام حسابهای عمومی خود حفظ کرده است ، علیرغم تأثیر منفی بودن بحران اقتصادی در ایتالیا نسبت به سایر نقاط "
بخش تولید ما همچنان به موتور واقعی اقتصاد کشور و همچنین مربوط به تولید صنعتی در سال های اخیر 18 عکاسی تمام مشکلات، البته، عدم رشد در تولید ناخالص داخلی مشروط کرده اند.
در حقیقت ، در مقایسه با سال 2000 ، امروز ما یک اختلاف دیفرانسیل منفی را در بخش تولید ایتالیا برابر با 16,1 واحد درصد تخفیف می دهیم. بخشهایی که بیشترین نتایج منفی را به خود اختصاص داده اند لاستیک / پلاستیک (27,4/28,4 - درصد) ، مبلمان (32,9/34,3 درصد) ، چوب / کاغذ / چاپ (38,4/49,9 درصد) ، منسوجات / پوشاک / کفش (15,7/31,6 درصد) ، رایانه / الکترونیک (18/XNUMX درصد) و لوازم خانگی الکتریکی و غیر الکتریکی (XNUMX/XNUMX درصد). از بین تمام بخشهایی که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند ، در XNUMX سال گذشته فقط مواد غذایی / نوشیدنی (XNUMX/XNUMX درصد) و دارویی (XNUMX/XNUMX درصد) تولید را افزایش داده اند.
اگر، همانطور که ما در بالا ذکر کردیم، در آخرین سال 18 تولید تولید در ایتالیا با درصد درصد 16,1 کاهش یافته است، هیچ یک از پیشرفته ترین کشورهای عضو اتحادیه اروپا، بدتر نشده است. اگرچه اسپانیا (-14,5 درصد) و فرانسه (-5,7 درصد) انحراف منفی را به دست آورده اند، عملکرد ثبت شده توسط بخش صنعتی آلمان به مراتب از هر علامت دیگری است. بین 2000 و 2018، تولید تولید در آلمان با تقریبا 33 درصد افزایش یافته است.
در نهایت، طبق CGIA، موضوع سرمایه گذاری ها برای تعیین خط مشی های توسعه اقتصادی بسیار مهم است. بدون سرمایه گذاری، شغل پایدار و پایدار ایجاد نمی شود که می تواند بهره وری سیستم را بهبود بخشد و در نتیجه، سطح متوسط ​​دستمزد را افزایش دهد.
سقوطی که در سالهای اخیر رخ داد به دلیل بحران بود ، اما همچنین به دلیل محدودیتهای بدهی خالصی بود که بروکسل به ما تحمیل کرد و در هر صورت ، اگر همانطور که توسط قرارداد مالی پیش بینی شده بود ، اتحادیه اروپا پیشنهاد طلایی قانون. بدین معنا که این امکان وجود دارد که سرمایه گذاری های عمومی در حساب سرمایه از محاسبه کسری به منظور رعایت پیمان ثبات بین کشورهای عضو جدا شود.

CGIA: "ایتالیا از سال 2000 به طور متوسط ​​رشد سالانه برابر با صفر"