مأموریت ماه قمری هند "Chandrayaan-2" نامیده می شود و هند را چهارمین کشور قادر به قرار دادن تجهیزات خود بر روی ماه خواهد کرد. این مأموریت از مرکز فضایی Sriharikota در جنوب شرقی کشور آغاز شد.
هدف از این سفر قرار دادن لندر و یک روبات متحرک در نزدیکی قطب جنوب ماهواره و همچنین قرار دادن کاوشگر در مدار ماه است. در ابتدا پرتاب Chandrayaan-2 ("واگن برقی ماه" به زبان هندی) در تاریخ 15 ژوئیه برنامه ریزی شده بود ، اما شمارش معکوس 56 دقیقه و 24 ثانیه قبل از برخاست مسدود شد ، به دلیل "مشکل فنی" که آژانس فضایی هند ISRO به طور رسمی مشخص نکرده است. به گفته مطبوعات محلی ، علت نشتی در یک سیلندر هلیوم از موتور برودتی سطح بالایی موشک GSLV-MkIII هند بوده است و این مسئله برای مدت کوتاهی دردسر ساز نشده است. دهلی نو 140 میلیون دلار (124 میلیون یورو) برای مأموریت Chandrayaan-2 هزینه کرد ، که بسیار کمتر از سایر آژانس های فضایی بزرگ برای ماموریت هایی از این نوع است. فقط اتحاد جماهیر شوروی ، ایالات متحده (با مأموریت آپولو 11 در 20 ژوئیه 69) و چین تاکنون توانسته اند صنایع دستی خود را بر روی ماه فرود آورند.