آنجلو فراری در مورد AGI در مورد تسلط چین در آفریقا صحبت می کند. در روزهای اخیر ، کشورهای آفریقای غربی - بیشتر مستعمرات سابق فرانسه که متصل به واحد پول بدنام هستند ex cfa) به یورو متصل شده و توسط خزانه داری فرانسه تضمین شده است - آنها می توانند به ارز خود مجهز شوند ، بنابراین فرانک CFA را رها می کنند.
همه اینها طی یک نشست در ابیدنجان از وزرای امور مالی و بانکداران مرکزی کشورهای عضو انجمن اقتصادی کشورهای غربی آفریقای جنوبی (Cedeao) ظاهر شد.
پول جدید، که باید توسط کشورهای 13 و حدود 350 میلیون نفر به تصویب برسد، نامیده می شود محیط زیست، باید در 2020 به تصویب برسد و حکم پایان دادن به سلطه فرانسوی در آن منطقه را صادر کند.
هنوز روشن نیست که آیا نیجریه، اقتصاد پیشرو در قاره، به این پروژه پیوست. مطمئنا رها کردن فرانک CFA به طور قاطعانه توسط غنا، یک کشور انگلیسی زبان که پول خود را دارد (سدی Ghanaian)، مورد تمسخر قرار گرفته است.
اما آنچه چشمگیرتر است این است که ارز جدید ، اکو ، می تواند به دلار متصل شود یوان چینی، برای اجتناب از نوسانات خطرناک برای بازارها. چه اتفاقی افتاد که فرانک CFA به یورو متصل شد؟ پروژه واحد پولی Cedeao به شدت توسط غنا، شریک تجاری اصلی چین در منطقه و با یک ارز نسبتا ناپایدار پشتیبانی می شود.
به طور خلاصه، غرب آفریقا، اگر نه همه، مایل به تصویب این تصمیم از حفاظت از فرانسه به چینی است. این همچنین نشان می دهد که برای این کشورها برای تضمین ثبات پولی بدون لنگر به یک ارز قوی، غیر قابل تصور است. در طول سالها، فرانک CFA دقیقا تضمین شده است: ثبات و تورم کم، بر خلاف آنچه اتفاق افتاده در کشورهای منطقه که این ارز را تصویب نکرده، غنا مجددا نمونه ای از آن است. با ظهور اکو، پروژه چینی انجام می شود: دیپلماسی تله بدهی، فقط توسط پکن خواست. چین پول را به "آزاد" نمیدهد، قصد دارد که طبق معمول طبق معمول بازپرداخت شود، اما بازپرداخت پول قرض را با تعیین مقررات اغلب توقف، تضمین میکند. یک نمونه قابل توجه از این دیدگاه، جیبوتی است، که در آن نخستین پایگاه دائمی خارجی چین استوار است.
پکن 15 میلیارد دلار برای توسعه بندر اصلی و زیرساخت های مربوطه سرمایه گذاری کرده است. 82٪ بدهی خارجی توسط پکن نگهداری می شود و در صورت عدم پرداخت ، جیبوتی می تواند کنترل پروتو استراتژیک دوراله ، در ورودی دریای سرخ و کانال سوئز را به چینی ها واگذار کند. جیبوتی فقط یک نمونه است ، اما کشورهای دیگری وجود دارد - جمهوری کنگو و زامبیا - که وام های چینی عامل اصلی خطر برای بدهی هستند. دیپلماسی دام بدهی چیزی است که بیش از هر چیز نگران کننده است. صندوق بین المللی پول و بانک جهانی از اینکه وام های چینی بدهی آفریقا را افزایش می دهد ، در مدت 14 سال دو برابر شده و 40 درصد در اختیار پکن است ، در یک رابطه نامتعادل نگران هستند. و در 2020٪ کشورهای زیر صحرای کم درآمد ، بدهی در حال رشد است. علاوه بر این ، بدهی خارجی جنگی آشکار بین چین و ایالات متحده است. تیبور پیتر ناگی ، وزیر امور خارجه ایالات متحده اخیراً به کشورهای آفریقایی هشدار داد: کسانی که قادر به بازپرداخت بدهی های خود به ویژه با چین نخواهند بود ، باور ندارند که غرب به کمک آنها خواهد آمد . اما بدیهی است که این هشدارها وزن کمی دارند. برای بازگشت به ارز Cedeao ، اکو در سال 100 ، باید تأکید کرد که غنا شریک تجاری اصلی چین در منطقه است: تجارت دو جانبه در سال 6,7 از کمتر از 2017 میلیون دلار گذشته است به 40 میلیارد دلار در سال 2010. نیمی از حجم پول جامعه اقتصادی آفریقای غربی در ساحل عاج گردش می کند و 2015٪ کالاها از طریق بندر آبیدجان صادر می شود. در سال 2,5 بدهی به چین صفر بود ، بین سال های XNUMX و XNUMX به XNUMX میلیارد دلار رسید.