(توسط Massimiliano D'Elia) چین بزرگترین بانک در جهان برای کشورهای در حال توسعه است و 65٪ از بدهی آنها را در اختیار دارد ، ما در مورد کشورها و مناطق جغرافیایی گسترده مانند آفریقا اروپای شرقی, امریکا لاتینا e آسیا. بسیاری از مطالعات انجام شده توسط نهادها در بخش های مختلف جهان در تلاش برای کشف موضوع مشترک پکن برای ایجاد میلیاردها دلار باران به این کشورها است که پس از بحران اقتصادی ناشی از بیماری همه گیر ، به سختی قادر خواهد بود برای احترام به بدهی ها تا آخرین قرن. علاقه اصلی واضح است ، داشتن اهرمی است که در آن صورت بتوان با عناوین بیشتری برای شناسایی ساختارهای حیاتی این ملت های بدبخت درخواست کرد. اهرم استفاده شده برای بازپرداخت بدهی بسیار سوال برانگیز است. یک مسسه تحقیقاتی آمریکاییAirData وی سه سال از قراردادهای چینی را در سراسر جهان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد حتی اگر قرار باشد "به طور غیرمعمول" مخفی و فاش نشده باقی بماند. این کشف از جهاتی بی ثبات کننده بود زیرا بانک چین بی رحمانه نسبت به کشورهای در حال توسعه رفتار می کند: وام گیرندگان را ملزم به اولویت بازپرداخت بانک های دولتی چین قبل از بستانکاران دیگر کنند. مالیات یک طرفه واقعی که با دستورالعمل های تعیین شده بین کشورهای عضو G20 همخوانی ندارد.
این مجموعه داده که توسط AidData ، یک م USسسه تحقیقاتی ایالات متحده در کالج ویلیام و مری ، طی سه سال جمع آوری شده است ، شامل 100 قرارداد قرض الحسنه چینی با 24 کشور با درآمد کم و متوسط است.
"چین بزرگترین وام دهنده رسمی در جهان است ، اما ما شرایط اولیه وام های آنها را نداریم"، نویسندگان را در مقاله خود نوشت ، از جمله آنا گلپرن ، استاد حقوق در دانشگاه جورج تاون در ایالات متحده.
محققان از AidData، مرکز توسعه جهانی (CGD) مستقر در واشنگتن ، ایل موسسه کیل آلمانی و مؤسسه پورتسون برای اقتصاد بینالملل آنها توافق نامه های وام چینی را با سایر وام دهندگان اصلی مقایسه کردند تا اولین ارزیابی سیستماتیک از شرایط قانونی این وام ها را انجام دهند. در گزارش 77 صفحه ای ، تحلیل آنها چندین ویژگی غیرمعمول در توافق نامه ها را کشف کرد ، که نشان می دهد آنها ابزارهای استاندارد قراردادی را گسترش داده اند تا امکان بازپرداخت را افزایش دهند. این موارد شامل بندهای محرمانه بودن است که مانع افشای شرایط وام توسط وام گیرندگان می شود ، ترتیبات مبهمی که طلبکاران چینی را نسبت به سایر طلبکاران ترجیح می دهد با وعده جلوگیری از بازسازی مجدد جمعی بدهی - که توسط نویسندگان به عنوان بندهای "بدون باشگاه پاریس" خوانده شده است. در پایان این گزارش ، این قراردادها به چین فرصت کافی برای لغو وام یا تسریع در بازپرداخت را می دهد.
اسکات موریس ، عضو ارشد CGD و یکی از نویسندگان گزارش ، گفت: این یافته ها س questionsالات زیادی را در مورد نقش چین ایجاد می کند ، کشورهایی که به عنوان عضوی از G20 باید از چارچوب مشترکی که برای کمک به کشورهای فقیر ترسیم شده است پیروی کنند مهمتر از همه به دنبال اوضاع مالی در دوره COVID-19 ، این امکان وجود دارد که بارهای بدهی را بررسی کنیم.
چارچوبی که توسط G20 ایجاد شده است ، برنامه های بازپرداخت بدهی یکسان برای همه طلبکاران ، از جمله اعتبارات خصوصی را فراهم می کند. از طرف دیگر ، وام های چینی ، طبق داده های بررسی شده ، کشورها را از تجدید ساختار این بدهی ها به طور برابر با سایر طلبکاران ، اعم از دولتی یا خصوصی منع می کند.
"این یک ممنوعیت بسیار آشکار است و به نظر می رسد مغایر تعهداتی است که چینی ها در G20 انجام داده اندموریس به رویترز گفت ، اگرچه وی افزود چین احتمالاً این بندهای "مخفی" را در توافقات وام خود اعمال نمی کند.
وزارت خارجه چین به رویترز به درخواست اظهار نظر در مورد این موضوع پاسخ نداد.