(توسط Pasquale Preziosa) چین در حال حاضر به دنبال یک سیاست سرمایه گذاری جهانی است. در آفریقا، 48 وضعیت در مجموع 54 شناخته شده وجود دارد.
"جغرافیا مانع از چین در نقش نقش جهانی استراتژیک"[1]، کمبود آب و زمین های زراعی.
سیاست های اقتصادی او، با وجود نظم سیاسی داخلی خود، در نظر گرفته لیبرال ها در جهان است که اجازه می دهد تا برای توسعه طلبی اقتصادی نسبت به کشورهای خارجی بسیار قوی: چین نیاز به وارد کردن منابع طبیعی موجود در خاک خود را.
چین یک مشکل عمده انسجام داخلی: این تنها می تواند توسط رشد پایدار اقتصادی کشور، رشد که به امید به همه شهروندان برای آینده ای بهتر تضمین شده، 50٪ از چین هنوز به توسعه شود و این شکستگی است اجتماعی داخلی
شرکت های ساختمانی زیر ساخت چینی در سراسر آفریقا گسترش یافته اند: قراردادها با استفاده از نیروی چینی کار می کنند و برای بسیاری از سالیانه هزینه های خود را دریافت می کنند.
برای واردات، چینی ها در آفریقا با تمرکز بر ساخت بنادر، اسکله ها، اسکله ها به منظور تضمین مسیرهای دسترسی دریایی تمرکز می کنند.
برای ارتباطات، چین از غول هایی مانند چین ارتباطات ساخت شرکت آموزشی ویبولیتین (CCCC) استفاده می کند هم اکنون در تونس، در پایتخت در منطقه شمال هیلتون، در نزدیکی منطقه کسب و کار تونس Berges du Lac حضور دارد.
شرکت چینی در آفریقا به خوبی سازمان یافته است و یک معاون رئیس جمهور مسئول آفریقایی و خاورمیانه است.
اهداف چینی برای تونس این است که در پروژه های ساختمانی عمده ای مانند "Bizerte Bridge" شرکت کنند که در طول چندین سال برگزار شده است.
این پروژه برای پروژه ای که تعهد بانک سرمایه گذاری اروپا (EIB) را بر عهده دارد، تعیین کننده خواهد بود.
به ویژه اروپا و ایتالیا باید تقویت روابط با یک کشور مهم مانند تونس، دروازه آفریقا به اروپا و نیز خاورمیانه و برعکس، از طریق مشارکت به پروژه هایی که روابط فرهنگی با کشور ما را افزایش می دهد: کارتاژ از دقیقه پرواز رم 45 است، اما آن را از 9000 کیلومتر از پکن به خوبی جدا می کند.
چین دارای منافع جهانی است و از طریق شرکت های تابعه CCCC به عنوان شرکت مهندسی بندر چین در حال پیگیری ساخت بندر با آبهای عمیق تر جنوب Hammamet (Enfida) است.
CCCC همچنین علاقه مند به تحولات کشاورزی در تونس است، جایی که هزاران هکتار از باغ های زیتون مصادره شده از رئیس جمهور سابق، بن علی، و در حال حاضر توجه این شرکت متمرکز است.
طلای سبز، همانطور که روغن زیتون نامیده می شود، یکی از پرچم های کشور ما در رقابت با اسپانیا است که از واردات نفت از تونس استفاده می کند. من به یاد می آورم که ماشین های استخراج نفت در تونس عمدتا از مشتقات ایتالیایی هستند.
اگر سرمایه گذاری های چینی در تونس موفق شود، گام بعدی واردات روغن زیتون چینی تونسی به اروپا از همیشه از بنادر چینی تونس خواهد بود.
تعهد اروپا و ایتالیا به کشورهای آفریقای شمالی باید ثابت باشد، تونس یک کشور کلیدی با الجزایر برای تقویت امنیت ملی و امنیت اروپا است.
امنیت ملی ما به طور نزدیک با امنیت شمال آفریقا ارتباط دارد که باید به طور مداوم در جهت ایجاد ثبات سیاسی داخلی و عدم تقسیم اقتصادی به منظور ایجاد جریان های غیرمستقیم مهاجرت ارائه شود.
[1] کارلو ژان-ژئوپلیتیک جهان معاصر